Petro Tyszczenko
| Pełne imię i nazwisko | Petro Hryhorowycz Tyszczenko | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1941–1946 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | 464. Zaporoski Pułk Piechoty |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca | piłkarz |
| Odznaczenia | |
    | |
Petro Hryhorowycz Tyszczenko, ukr. Петро Григорович Тищенко, ros. Пётр Григорьевич Тищенко, Piotr Grigorjewicz Tiszczienko (ur. 10 stycznia 1925 w Zaporożu, Ukraińska SRR, zm. 27 lipca 2012 w Zaporożu, Ukraina) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.
Kariera piłkarska
Po ataku Niemiec na ZSRR zgłosił się jako ochotnik do Armii Radzieckiej. Wiele razy był ranny, odznaczony 15 bojowymi nagrodami. Walcząc na froncie doszedł do Bułgarii, gdzie został zdemobilizowany w 1946 roku. W 1947 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Bilszowyk Zaporoże, który potem zmienił nazwę na Łokomotyw. W 1950 został zaproszony do Dynama Kijów. W 1951 bronił barw Torpedo Gorki, ale w następnym roku powrócił do Dynama Kijów. W 1955 przeszedł do Metałurha Zaporoże, w którym zakończył karierę piłkarza.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej w rozpoczął pracę szkoleniowca. Od 1956 do 1957 pomagał trenować Metałurh Zaporoże, a od lipca 1958 do czerwca 1959 prowadził zaporoski klub. Trenował studencką reprezentację ZSRR. W 1960 stał na czele Burewisnyka Melitopol, którym kierował do 1966 (od 1965 nazywał się Spartak).[1] W latach 1967-1970 ponownie pomagał trenować piłkarzy Metałurha. Przez wiele lat pracował z dziećmi w Szkole Sportowej Metałurh Zaporoże.[2]
27 lipca 2012 zmarł w Zaporożu w wieku 87 lat.[3]
Sukcesy i odznaczenia
Sukcesy piłkarskie
- Dynamo Kijów
- wicemistrz ZSRR: 1952
Sukcesy trenerskie
- Metałurh Zaporoże (juniorzy)
- mistrz ZSRR: 1957
- studencka reprezentacja obwodu zaporoskiego
- mistrz ZSRR: 1960
- studencka reprezentacja ZSRR
- brązowy medalista Mistrzostw Europy: 1962
- Burewisnyk Melitopol
- finalista Pucharu Ukraińskiej SRR wśród amatorów: 1962
- Metałurh Zaporoże (jako asystent)
- mistrz Ukraińskiej SRR: 1970
Sukcesy indywidualne
- wybrany do listy najlepszych piłkarzy roku w ZSRR: Nr 1 (1952)
Odznaczenia
- tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1952
- tytuł Zasłużonego Trenera Ukraińskiej SRR: 1962
- Order Wojny Ojczyźnianej I i II klasy
- wiele medali bojowych.
Przypisy
- ↑ Пам'ятаємо | Федерація футболу міста Києва
- ↑ Петру Тищенко – 85! - "Металлург" (Запорожье). [dostęp 2015-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Не стало Петра Тищенко - "Металлург" (Запорожье). [dostęp 2015-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-31)].
Bibliografia
- Petro Tyszczenko w bazie Historii i statystyki ukraińskiej piłki nożnej (ukr.)
- Petro Tyszczenko w bazie Football Facts (ros.)
- Petro Tyszczenko w bazie FootBook (ros.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Baretka: Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
Soviet Valour Ribbon.
Soviet Ribbon bar Order Of The Patriotic War (2st Class)
Soviet Medal For Combat Service Ribbon.