Petru Aaron

Petru Pavel Aron

Petru Aron

Kraj działania	Monarchia Habsburgów
Data i miejsce urodzenia	1709 Bistra
Data i miejsce śmierci	luty 1785 Baia Mare
Biskup Făgăraş
Okres sprawowania	1752–1764
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	Kościół greckokatolicki w Siedmiogrodzie
Inkardynacja	bazylianie
Prezbiterat	4 sierpnia 1743
Sakra biskupia	1 września 1752

Petru Aaron (Aron) OSBM, imię zakonne Paweł (ur. w 1709 w Bistrej, zm. 9 marca 1764 w Baia Mare) – siedmiogrodzki biskup katolicki obrządku grecko-rumuńskiego diecezji Făgăraş z siedzibą w Blaju.

Życie

Nauki pobierał w miejscowości Roşia Montană, a następnie odbył studia teologiczne w rzymskim kolegium oo. bazylianów. Tam też 30 lipca 1742 przyjął święcenia kapłańskie.

Po powrocie do Siedmiogrodu został doradcą biskupa Făgăraş Inocențiu Micu-Kleina, w 1745 wikariuszem generalnym, a w 1747, po wyjeździe biskupa Micu-Klein do Rzymu, wikariuszem apostolskim. Od 1752 był biskupem tytularnym i rządcą diecezji – jego konsekracja odbyła się w Peczu.

Jako biskup prowadził ożywioną działalność administracyjno-kościelną i kulturalną. Zorganizował kapitułę i konsystorz diecezji, zwołał w niej synod. W swoim pałacu biskupim założył seminarium duchowne i drukarnię, a w Blaju szkołę dla trzystu uczniów. Jest też autorem utworów o charakterze pastoralnym i teologicznym.

Dzieła

Do najważniejszych utworów Petru Aarona należą:

• Epistola consolatoria ex divinitus inspiratis Scripturis, 1761
• Definitio et exordium s. oecimenicae synodi Florentinae, 1762
• Institutio docrinae christiane, 1764

Bibliografia

• Adam Szafrański, Petru Aaron, W: Encyklopedia katolicka, t. 1, Lublin 1989
• Bishop Petru Pavel Aron, O.S.B.M. w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)