Petryłów (Ukraina)

Petryłów
Петрилів
Państwo	Ukraina
Obwód	iwanofrankiwski
Rejon	tłumacki
Powierzchnia	14,481 km²
Populacja (2001); • liczba ludności; • gęstość	; 990; 68,37 os./km²
Nr kierunkowy	+380 03479
Kod pocztowy	78010
	Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego Petryłów
	Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Petryłów
	48°58′54″N 25°00′04″E/48,981667 25,001111
	Portal Ukraina

Petryłów (ukr. Петрилів, Petryliw) – wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie tłumackim, nad Dniestrem. W 2001 roku liczyła 990 mieszkańców. W pobliżu wsi biegnie droga krajowa N18.

Historia

Władysław, książę opolski, nadał wieś Michałowi Awdańcowi z Buczacza (Buczackiemu herbu Abdank). W 1578 roku wieś należała do Sieniawskich herbu Leliwa. Wieś położona była w ziemi halickiej, należała do klucza marjampolskiego księżnej Anny Jabłonowskiej^[1]. W XVIII wieku Petryłów należał do rodziny Mrozowickich herbu Prus III,^[2] a w XIX wieku właścicielami Petryłowa byli Raczyńscy herbu Nałęcz^[3], a następnie Bogdanowiczowie herbu Łada.^[4]

Dniestr zalał wieś przed Wielkanocnymi świętami w kwietniu 1912^[5].

Klemens Raczyński (1839–1886) – prawnik, adwokat, poseł do austriackiej Rady Państwa
Józef Szeląg (1895–1942) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego
Mykoła Twerdochlib (1911–1954) – ukraiński działacz nacjonalistyczny
Stanisław Oroszeny Bohdanowicz – właściciel dóbr Petryłów^[6]

↑ Janina Berger-Mayerowa, Księżna Pani na Kocku i Siemiatyczach : (działalność gospodarcza i społeczna Anny z Sapiehów Jabłonowskiej), w: Archiwum Towarzystwa Naukowego we Lwowie. Wydział 2, Historyczno-Filozoficzny. Tom 18, Zeszyt 1, Lwów 1937, s. 336.
↑ Notatki oraz wypisy z akt ziemskich i grodzkich z XV-XVIII w. dot. Młockich, Morskich i Mrozowickich, [w:] AGAD, Zbiór Aleksandra Czołowskiego, inwentarz 1/388, sygnatura 789.
↑ Genealogia rodu Raczyński herbu Nałęcz, www.antoniego26.pl [dostęp 2022-07-09] .
↑ Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych Krajów Słowiańskich, tom VIII, s. 30,, 1887 .
↑ Katastrofa powodzi. „Kurjer Stanisławowski”. 1388, s. 1, 14 kwietnia 1912.
↑ Korespondencje. Tłumacz. „Kurjer Stanisławowski”. 943, s. 1, 18 października 1903.