Petula Clark
| ||
(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0 | ||
Imię i nazwisko | Petula Sally Olwen Clark | |
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 15 listopada 1932 Epsom | |
Instrumenty | fortepian | |
Gatunki | pop, rock, brytyjska inwazja, adult contemporary, soft rock, szlagier[1] | |
Zawód | piosenkarka, aktorka, kompozytor | |
Aktywność | od 1942 | |
Strona internetowa |
Petula Clark (ur. 15 listopada 1932 w Epsom[1]) – brytyjska piosenkarka, aktorka i kompozytorka.
Najbardziej znana w latach 60. XX wieku. Ze swoimi blisko 70 milionami sprzedanych płyt odniosła największy solowy sukces w Wielkiej Brytanii do dziś. Jest także najdłużej występującą gwiazdą utrzymującą się na popowych listach przebojów – 51 lat od 1954, kiedy The Little Shoemaker znalazł się w brytyjskiej Top Twenty, do 2005, kiedy jej CD L’essentiel – 20 Succès Inoubliables znalazł się na listach belgijskich.
Jej największy hit to prawdopodobnie Downtown, który można usłyszeć w filmie Przerwana lekcja muzyki z 1999 roku, gdzie śpiewa ją Winona Ryder w duecie z Angeliną Jolie, oraz w serialu Lost. Jej inne, znane piosenki to m.in. Colour My World, You’d Better Come Home, I Know a Place, Happy Heart, Who am I, A Sign of the Times oraz The Other Man’s Grass Is Always Greener.
Petula Clark wyszła za mąż za Francuza i chociaż była Brytyjką, uchodziła za jedną z najbardziej naturalnych Francuzek; porównywano ją także z Édith Piaf.
Filmografia
- Medal for the General (1944)
- Strawberry Roan (1945)
- Murder in Reverse (1945)
- I Know Where I'm Going! (1945)
- Trouble at Townsend (1946)
- London Town (1946)
- Vice Versa (1948)
- Easy Money (1948)
- Here Come the Huggetts (1948)
- Vote for Huggett (1949)
- The Huggetts Abroad (1949)
- Don't Ever Leave Me (1949)
- The Romantic Age (1949)
- Dance Hall (1950)
- White Corridors (1951)
- Madame Louise (1951)
- The Card (1952)
- Made in Heaven' (1952)
- The Runaway Bus (1954)
- The Gay Dog (1954)
- The Happiness of Three Women (1954)
- Track the Man Down (1955)
- That Woman Opposite (1957)
- 6.5 Special (1958)
- À Couteaux Tirés (1964)
- Finian’s Rainbow (Tęcza Finiana) (1968)
- Goodbye, Mr. Chips (Do widzenia, panie Chips) (1969)
- Drôles de Zèbres (1977)
- Never, Never Land (1980)
- Sans Famille (1981)
Przypisy
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0
Mani Hoffman et Petula Clark à l'enregistrement de Champs-Elysées.