Phil De Fries
Pełne imię i nazwisko | Philip De Fries |
---|---|
Pseudonim | F-11 |
Data i miejsce urodzenia | |
Obywatelstwo | |
Wzrost | 193 cm |
Masa ciała | 120 kg |
Styl walki | |
Debiut | 2009 |
Federacja | |
Kategoria wagowa | |
Klub | Team Fish Tank, American Top Team |
Bilans walk zawodowych[a] | |
Liczba walk | 29 |
Zwycięstwa | 22 |
Przez nokauty | 5 |
Przez poddania | 13 |
Przez decyzje | 4 |
Porażki | 6 |
Remisy | 0 |
Nieodbyte | 1 |
|
Philip De Fries, także jako Phil De Fries (ur. 21 kwietnia 1986 w Sunderlandzie)[1] – angielski zawodnik MMA wagi ciężkiej. Walczył m.in. dla organizacji UFC[2], Bellator MMA oraz M-1 Global. Od 14 kwietnia 2018 roku międzynarodowy mistrz KSW w wadze ciężkiej[3].
Życiorys
Urodzony w Sunderlandzie, De Fries ma holenderskie pochodzenie dzięki dziadkowi ze strony ojca. W wieku 14 lat zaczął trenować brazylijskie jiu-jitsu. Przed i w trakcie swojej kariery zawodowej w MMA pracował jako doradca ds. narkotyków[4].
Kariera MMA
Wczesna kariera
Od samego początku swojej kariery w MMA, De Fries wykazał się świetnymi umiejętnościami poddawania rywali, pokonując Darrena Towlera i Stava Economou. Zawodowo zadebiutował w 2009 roku.
UFC
Po zwycięstwie nad Stavem Economou, podpisał kontrakt z największą amerykańską organizacją, Ultimate Fighting Championship[5].
W debiucie dla nowej organizacji miał zmierzyć się z Olim Thompsonem na UFC 138[5]. 17 października 2011 roku ujawniono, że Thompson musiał wycofać się z walki z powodu kontuzji i został zastąpiony przez Roba Broughtona[6]. De Fries wygrał walkę jednogłośną decyzją[7].
W swojej drugiej walce w UFC, zmierzył się z przyszłym mistrzem Stipe Miocicem, 15 lutego 2012 roku na gali UFC on Fuel TV 1[8]. Przegrał przez nokaut w pierwszej rundzie[9].
Na UFC on Fox 4 Fries doszło do jego walki z byłym strongmanem, Oli Thompsonem. Wygrał walkę przez poddanie w drugiej rundzie[10].
Oczekiwano, że w następnej walce skrzyżuje rękawice z Mattem Mitrione, 29 grudnia 2012 roku na UFC 155[11]. Mitrione jednak wkroczył do walki z Royem Nelsonem w The Ultimate Fighter: Team Carwin vs. Team Nelson Finale i został zastąpiony przez Todda Duffee. De Fries przegrał przez TKO w pierwszej rundzie[12].
Walka Mitrione z De Friesem ostatecznie odbyło się 6 kwietnia 2013 roku na UFC on Fuel TV 9[13]. De Fries musiał uznać wyższość rywala, który pokonał go przez nokaut 19 sekund od rozpoczęcia pierwszej rundy[14]. Po przegranej De Fries został zwolniony z UFC[15].
Po UFC
Po zwolnieniu z UFC, powrócił do oktagonu 31 grudnia 2013 roku w Japonii, gdy zmierzył się z weteranem Strikeforce, Brettem Rogersem na Inoki Bom-Ba-Ye 2013[16]. Zwyciężył przez duszenie w pierwszej rundzie[17].
Na gali Inoki Genome Fight 1, która miała miejsce 5 kwietnia 2014 roku zmierzył się z judoką, Satoshi Ishiim. De Fries przegrał tę walkę przez jednogłośną decyzję[18].
M-1 Global i Bellator MMA
27 października 2017 roku pokonał większościową decyzją sędziów Anton Wjazigina, na M-1 Challenge 84[19].
15 grudnia 2017 roku stoczył jednorazową walkę dla Bellator MMA. Na gali Bellator 191 zmierzył się przeciwko weteranowi Pride FC, Jamesowi Thompsonowi[20]. Wygrał walkę przez poddanie w pierwszej rundzie[21].
KSW
W lutym 2018 podpisał kontrakt z Konfrontacją Sztuk Walki[22]. W europejskim gigancie zadebiutował (14 kwietnia 2018) podczas KSW 43: Soldić vs. du Plessis, w walce przeciwko Michałowi Andryszakowi o wakujący pas kategorii ciężkiej[23]. Mimo pozycji underdoga ubił Andryszaka w parterze i został nowym mistrzem[24].
Do pierwszej obrony pasa przystąpił (6 października 2018), na swojej ziemi podczas KSW 45: The Return to Wembley w walce z byłym mistrzem organizacji Karolem Bedorfem (który w eliminatorze, podczas KSW 44: The Game pokonał Mariusza Pudzianowskiego[25])[26]. Anglik poddał Polaka poprzez dźwignię americanę w 2. rundzie i tym samym zachował mistrzostwo[27]. Wygrana została nagrodzona bonusem za poddanie wieczoru[28].
W kolejnej obronie pasa zmierzył się z mistrzem wagi półciężkiej Tomaszem Narkunem na KSW 47: The X-Warriors, które odbyło się 23 marca 2019[29]. Pojedynek doczekał się decyzji sędziowskiej, w której zwycięzcą ogłoszono Anglika[30].
W kolejnej obronie trofeum wagi ciężkiej, 14 września 2019 podczas KSW 50: London miał zmierzyć się z Damianem Grabowskim, jednak Polak musiał zrezygnować z powodu kontuzji. Za Polskiego Pitbulla wskoczył Brazylijczyk Luis Henrique[31]. Po pięciu rundach, niejednogłośną decyzją, lepszy okazał się panujący mistrz[32].
19 grudnia 2020 podczas gali KSW 57: De Fries vs. Kita w Łodzi obronił po raz czwarty mistrzowski pas KSW wagi ciężkiej. Przeciwnikiem „F-11” był Michał Kita[33]. Walka skończyła w drugiej rundzie wygraną De Friesa przez TKO[34].
24 kwietnia 2021 na jubileuszowej gali KSW 60: De Fries vs. Narkun 2 spotkał się ponownie z Tomaszem Narkunem[35]. De Fries tym razem technicznie znokautował Polaka w drugiej rundzie ciosami w parterze[36].
W dniu 19 czerwca 2021 minęło 1162 dni panowania jako mistrz wagi ciężkiej KSW, wyrównując tym samym czas panowania pierwszego mistrza tejże wagi Karola Bedorfa.
Podczas KSW 67: De Fries vs. Stosič szósty raz obronił tytuł mistrzowski mierząc się z Serbem Darko Stošiciem[37]. W piątej ostatniej odsłonie po dominacji w parterze rywal odklepał w matę[38].
10 września 2022 roku na KSW 74: De Fries vs. Prasel przystąpił do siódmej obrony mistrzowskiego pasa KSW, w której podjął Brazylijczyka, Ricardo Prasela[39]. Walkę zwyciężył już w pierwszej rundzie, poddając rywala duszeniem zza pleców[40]. De Fries po raz drugi został nagrodzony bonusem za poddanie wieczoru[41].
Osiągnięcia
Mieszane sztuki walki
Lista zawodowych walk w MMA
Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wygrana | 22-6 (1) | ![]() | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 4:11 | KSW 74: De Fries vs. Prasel | 10.09.2022 | ![]() | Obronił pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze ciężkiej. Main Event. Bonus za poddanie wieczoru |
Wygrana | 21-6 (1) | ![]() | TKO (poddanie się po ciosach w parterze) | 5 | 3:40 | KSW 67: De Fries vs. Stosič | 26.02.2022 | ![]() | Obronił pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze ciężkiej. Main Event |
Wygrana | 20-6 (1) | ![]() | TKO (ciosy pięściami w parterze) | 2 | 3:37 | KSW 60: De Fries vs. Narkun 2 | 24.04.2021 | ![]() | Obronił pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze ciężkiej. Main Event |
Wygrana | 19-6 (1) | ![]() | TKO (ciosy pięściami w parterze) | 2 | 0:50 | KSW 57: De Fries vs. Kita | 19.12.2020 | ![]() | Obronił pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze ciężkiej. Main Event |
Wygrana | 18-6 (1) | ![]() | Decyzja (niejednogłośna) | 5 | 5:00 | KSW 50: London | 14.09.2019 | ![]() | Obronił pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze ciężkiej. Main Event |
Wygrana | 17-6 (1) | ![]() | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | KSW 47: The X-Warriors | 23.03.2019 | ![]() | Obronił pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze ciężkiej. Main Event |
Wygrana | 16-6 (1) | ![]() | Poddanie (americana) | 2 | 4:26 | KSW 45: The Return to Wembley | 06.10.2018 | ![]() | Obronił pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze ciężkiej. Main Event. Bonus za poddanie wieczoru |
Wygrana | 15-6 (1) | ![]() | TKO (ciosy pięściami w parterze) | 1 | 3:32 | KSW 43: Soldić vs. du Plessis | 14.04.2018 | ![]() | Debiut w KSW. Zdobył pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze ciężkiej. |
Wygrana | 14-6 (1) | ![]() | Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | 1:33 | Bellator 191 | 15.12.2017 | ![]() | Debiut w Bellator MMA |
Wygrana | 13-6 (1) | ![]() | Decyzja (większościowa) | 3 | 5:00 | M-1 Challenge 84: 20 Years of MMA | 27.10.2017 | ![]() | Debiut w M-1 Global |
Przegrana | 12-6 (1) | ![]() | TKO (łokcie i ciosy pięściami) | 1 | 1:51 | RCC Boxing Promotions: Day of Victory 72 | 05.05.2017 | ![]() | |
Wygrana | 12-5 (1) | ![]() | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:37 | M4tC 22: Warriors | 26.11.2016 | ![]() | |
Przegrana | 11-5 (1) | ![]() | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:01 | M4tC 16: Invasion | 28.02.2015 | ![]() | |
Wygrana | 11-4 (1) | ![]() | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 2:03 | M4tC 15: Bad Blood | 29.11.2014 | ![]() | |
Przegrana | 10-4 (1) | ![]() | Decyzja (jednogłośna) | 2 | 5:00 | Inoki Genome Fight 1 | 05.04.2014 | ![]() | |
Wygrana | 10-3 (1) | ![]() | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 3:45 | Inoki Bom-Ba-Ye 2013 | 31.12.2013 | ![]() | |
Przegrana | 9-3 (1) | ![]() | KO (ciosy pięściami) | 1 | 0:19 | UFC on Fuel TV: Mousasi vs. Latifi | 06.04.2013 | ![]() | |
Przegrana | 9-2 (1) | ![]() | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 2:04 | UFC 155 | 29.12.2012 | ![]() | |
Wygrana | 9-1 (1) | ![]() | Poddanie (duszenie zza pleców) | 2 | 4:16 | UFC on Fox: Shogun vs. Vera | 4.08.2012 | ![]() | |
Przegrana | 8-1 (1) | ![]() | KO (ciosy pięściami) | 1 | 0:43 | UFC on Fuel TV: Sanchez vs. Ellenberger | 15.02.2012 | ![]() | |
Wygrana | 8-0 (1) | ![]() | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 138 | 05.11.2011 | ![]() | Debiut w UFC |
Wygrana | 7-0 (1) | ![]() | Poddanie (duszenie zza pleców) | 2 | 3:56 | Ultimate Warrior Challenge 16 | 02.07.2011 | ![]() | |
Wygrana | 6-0 (1) | ![]() | Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) | 1 | 1:33 | Supremacy Fight Challenge 2 | 29.05.2011 | ![]() | |
Wygrana | 5-0 (1) | ![]() | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 3:14 | Supremacy Fight Challenge 1 | 26.02.2011 | ![]() | |
Nieodbyta | 4-0 (1) | ![]() | No contest (ciosy w tył głowy) | 1 | ? | Tyneside Fighting Challenge | 20.06.2010 | ![]() | |
Wygrana | 4-0 | ![]() | Poddanie (duszenie D'arce) | 1 | 3:37 | Strike and Submit 14 | 30.05.2010 | ![]() | |
Wygrana | 3-0 | ![]() | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 1:35 | Strike and Submit 13 | 28.02.2010 | ![]() | |
Wygrana | 2-0 | ![]() | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 2:10 | Strike and Submit 12 | 04.10.2009 | ![]() | |
Wygrana | 1-0 | ![]() | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 4:48 | Strike and Submit 10 | 26.04.2009 | ![]() |
Przypisy
- ↑ Sherdog.com, Philip, Sherdog [dostęp 2018-04-15] .
- ↑ Phil De Fries – Official UFC® Fighter Profile, www.ufc.com [dostęp 2018-04-15] (ang.).
- ↑ KSW ma nowego mistrza wagi ciężkiej! Phil De Fries zasiada na tronie!, „MMA PL”, 14 kwietnia 2018 [dostęp 2018-04-15] (pol.).
- ↑ Sunderland MMA fighter Phil De Fries on preparing to defend his world heavyweight title, www.sunderlandecho.com, 19 stycznia 2022 [dostęp 2022-08-26] (ang.).
- ↑ a b Sherdog.com, Sources: Thompson-De Fries Targeted for UFC 138 in England, Sherdog [dostęp 2022-08-26] (ang.).
- ↑ Taylor injured, fight vs Njokuani off UFC 138 | UFC, www.ufc.com, 14 września 2018 [dostęp 2022-08-26] (ang.).
- ↑ UFC-138 Leben vs. Munoz – wyniki + video – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-08-26] (pol.).
- ↑ Philip De Fries vs. Stipe Miocic added to UFC on FUEL TV 1, MMA Junkie, 21 grudnia 2011 [dostęp 2022-08-26] (ang.).
- ↑ UFC On Fuel TV I: Sanchez vs Ellenberger wyniki – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-08-26] (pol.).
- ↑ UFC on FOX 4 – wyniki + bonusy – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-08-26] (pol.).
- ↑ Matt Mitrione vs. Phil DeFries Added to UFC 155 | MMAWeekly.com, 31 sierpnia 2012 [dostęp 2022-08-26] (ang.).
- ↑ Tomasz Marciniak , UFC 155: wyniki i relacja | MMAROCKS, MMA Rocks!, 29 grudnia 2012 [dostęp 2022-08-26] (pol.).
- ↑ Matt Mitrione vs. Phil DeFries Added to UFC 155 | MMAWeekly.com, 31 sierpnia 2012 [dostęp 2022-08-26] (ang.).
- ↑ Wyniki walk UFC on FUEL TV 9 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-08-26] (pol.).
- ↑ Mike Bohn , Report: Phil De Fries, Six Others Cut By UFC, MMAmania.com, 28 kwietnia 2013 [dostęp 2022-08-26] (ang.).
- ↑ Sherdog.com, Heavyweights Brett Rogers, Philip De Fries Collide at Inoki Bom-Ba-Ye 2013, Sherdog [dostęp 2022-08-26] (ang.).
- ↑ Jesse Holland , Bom-Ba-Ye Results: Aoki, Ishii & Minowaman Win, MMAmania.com, 31 grudnia 2013 [dostęp 2022-08-26] (ang.).
- ↑ Sherdog.com, Satoshi Ishii Outpoints Phil De Fries, Extends Winning Streak at Inoki Genome Fight 1, Sherdog [dostęp 2022-08-26] (ang.).
- ↑ M-1 Challenge 84: Kunchenko vs Romanov – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-08-26] (pol.).
- ↑ James Thompson vs. Philip De Fries Results and News – Bellator 191: McDonald vs. Ligier – MMA Fighting, www.mmafighting.com [dostęp 2022-08-26] .
- ↑ Tomasz Chmura , Bellator 191: McDonald vs. Ligier – wyniki | MMAROCKS, MMA Rocks!, 16 grudnia 2017 [dostęp 2022-08-26] (pol.).
- ↑ Philip De Fries zasilił szeregi organizacji KSW! – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-09-12] (pol.).
- ↑ KSW 43: Andryszak vs De Fries zmierzą się o pas kategorii ciężkiej we Wrocławiu, MMANews, 5 marca 2018 [dostęp 2022-08-26] .
- ↑ Bartłomiej Zubkiewicz , WIDEO: Phil De Fries ciosami odprawia Michała Andryszaka na KSW 43 | MMA ROCKS, MMA Rocks!, 14 kwietnia 2018 [dostęp 2020-11-30] (pol.).
- ↑ STYK AIP , Pudzianowski – Bedorf na KSW 44. Pudzian znokautowany [WIDEO, SKRÓT WALKI, YOUTUBE], Gazeta Pomorska, 11 czerwca 2018 [dostęp 2020-11-30] (pol.).
- ↑ Phil De Fries vs. Karol Bedorf walką wieczoru KSW 45 w Londynie, MMA PL, 19 lipca 2018 [dostęp 2022-08-26] (pol.).
- ↑ Pas mistrza wagi ciężkiej nie dla Bedorfa. Polak poddany przez de Friesa [skrót walki], Przegląd Sportowy, 7 października 2018 [dostęp 2020-11-30] (pol.).
- ↑ Bonusy dla pięciu zawodników po KSW 45 w Londynie – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-02-27] (pol.).
- ↑ KSW 47. Tomasz Narkun zawalczy o pas. Mariusz Pudzianowski zmierzy się z Szymonem Kołeckim. Gdzie oglądać KSW 47? Transmisja, stream online, PPV, na żywo, 23.03.2019, Sport.pl [dostęp 2022-08-26] (pol.).
- ↑ De Fries pozbawił marzeń Narkuna o podwójnym mistrzostwie. Anglik broni pas wagi ciężkiej!, Przegląd Sportowy, 24 marca 2019 [dostęp 2020-12-19] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media , MMA. KSW 50: Damian Grabowski kontuzjowany. Luis Henrique zawalczy z Philem De Friesem o pas – WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 27 sierpnia 2019 [dostęp 2020-12-19] (pol.).
- ↑ De Fries broni pasa. Po nudnawej walce pokonał Henrique, Przegląd Sportowy, 14 września 2019 [dostęp 2020-11-30] (pol.).
- ↑ Polsatsport.pl, KSW 57: Karta walk, www.polsatsport.pl [dostęp 2022-08-26] (pol.).
- ↑ Phil de Fries obronił po raz czwarty pas wagi ciężkiej KSW. Zdewastował twarz Marcina Kmity, Sport.pl [dostęp 2020-12-19] (pol.).
- ↑ Polsatsport.pl, KSW 60: Czas na wielki rewanż dwóch mistrzów!, www.polsatsport.pl [dostęp 2022-08-26] (pol.).
- ↑ Krzysztof Kordys , KSW 60: Phil De Fries znów lepszy od Tomasza Narkuna! Pas wagi ciężkiej pozostał u Anglika! (WIDEO) | MMAROCKS, MMA Rocks!, 24 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-24] (pol.).
- ↑ KSW 67. Znamy szczegóły gali. Kto zmierzy się w walce wieczoru?, Fakt24.pl, 12 lutego 2022 [dostęp 2022-08-26] (pol.).
- ↑ Phil De Fries jest niesamowity! Nadal nie znalazł pogromcy, sport.interia.pl [dostęp 2022-02-27] (pol.).
- ↑ KSW 74: De Fries vs. Prasel – 10 września w Ostrowie Wielkopolskim! – myMMA.pl, 2 sierpnia 2022 [dostęp 2022-08-26] (pol.).
- ↑ Krzysztof Kordys , KSW 74: Phil De Fries wciąż mistrzem wagi ciężkiej! Anglik udusił Ricardo Prasela w walce wieczoru! | MMAROCKS, MMA Rocks!, 10 września 2022 [dostęp 2022-09-11] (pol.).
- ↑ 5 bonusów za najlepsze nokauty i poddania na KSW 74! | Na KSW 74 zobaczyliśmy tak znakomite poddania i nokauty, że postanowiliśmy przyznać aż 5 bonusów! | By KSW | Facebook. [dostęp 2022-09-12].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.