Philadelphia Museum of Art

Philadelphia Museum of Art

Wejście główne do muzeum
Państwo Stany Zjednoczone
Stan Pensylwania
MiejscowośćFiladelfia
AdresPhiladelphia Museum of Art
P.O. Box 7646
Philadelphia, PA 19101-7646
Data założenia1876
DyrektorTimothy Rub
Położenie na mapie Filadelfii
Mapa konturowa Filadelfii, w centrum znajduje się punkt z opisem „Philadelphia Museum of Art”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Philadelphia Museum of Art”
Położenie na mapie Pensylwanii
Mapa konturowa Pensylwanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Philadelphia Museum of Art”
Ziemia39°57′56,67″N 75°10′51,32″W/39,965742 -75,180922
Strona internetowa

Philadelphia Museum of Art (Filadelfijskie Muzeum Sztuki) – muzeum sztuk pięknych położone w Filadelfii przy alei Benjamin Franklin Parkway 2600, przy jej zachodnim końcu. Jedna z największych galerii sztuki na świecie, posiadająca w swych zbiorach ponad 225000 dzieł obejmujących największe osiągnięcia ludzkiej twórczości, oferująca bogactwo wystaw i programów edukacyjnych dla publiczności we wszystkich przedziałach wiekowych[1].

Historia

Budynek Memorial Hall, była siedziba muzeum

W marcu 1873 ustawą stanu Pensylwania zainicjowano plan budowy Memorial Hall, budynku zaprojektowanego przez Hermanna J. Schwarzmanna i przeznaczonego dla potrzeb wystawy światowej Centennial Exhibition. 6 lipca 1874 w filadelfijskim Fairmount Park rozpoczęto budowę gmachu, który ukończono na otwarcie wystawy 10 maja 1876. Po zakończeniu wystawy powstał plan urządzenia w Memorial Hall muzeum sztuki (Museum of Art) z położeniem nacisku na sztukę i wzornictwo przemysłowe. Pomysłodawcy projektu wyobrażali sobie przyszłe muzeum jako zbliżone profilem do ukończonego w tym samym czasie South Kensington Museum w Londynie (obecnie Muzeum Wiktorii i Alberta), z tą różnicą, iż placówka w Filadelfii miała mieć dodatkowo szkołę kształcącą kadry rzemieślnicze dla potrzeb rozwijającego się amerykańskiego przemysłu[1].

10 maja 1877 otwarto ponownie Memorial Hall jako muzeum stałe, natomiast 17 grudnia tego samego roku przy North Broad Street 312 otwarto planowaną szkołę Pennsylvania Museum School of Industrial Art, w której naukę rozpoczęło 100 słuchaczy. Szkoła w związku z rozwojem zmieniała kilkakrotnie lokalizacje, by 10 września 1893 znaleźć się w zaprojektowanym przez Johna Havilanda budynku w rejonie ulic Broad Street i Pine Street. Studenci mieli wykłady z rysunku, malarstwa, modelowania tekstylnego, snycerstwa, metaloplastyki i in.[1]

W 1919 rozpoczęto budowę obecnej siedziby muzeum jako trójskrzydłowego założenia w stylu neoklasycznym. Budowę zakończono w 1928, a od 1929 przeniesiono do niego zbiory muzealne z dotychczasowego Memorial Hall. Ważną rolę w rozwoju muzeum odegrał kolekcjoner i koneser sztuki Henry Plumer McIlhenny (1910–1986), kurator muzeum w latach 1935–1963, jego wiceprzewodniczący w latach 1968–1976 i prezes zarządu w latach 1976–1986[2].

Architektura

Budynek główny

Architektura budynku nawiązuje do antycznej greckiej świątyni, o cięższych, rzymskich proporcjach i stanowi szczytowe osiągnięcie tzw. „city beautiful”, ruchu w architekturze amerykańskiej lat 20. XX w. Budynek został zbudowany z dolomitu pochodzącego ze stanu Minnesota. Jego dach został pokryty błękitną, glazurowaną dachówką, a fasada ozdobiona polichromowanymi kwiatonami i zwieńczona frontonem. Budynek muzeum zajmuje 4,046 ha powierzchni. W jego wnętrzu mieści się ponad 200 galerii.

Monumentalny tympanon wieńczący fronton jednego z 3 skrzydeł muzeum, wypełniony postaciami z mitologii greckiej.

Na uwagę zasługuje tympanon wieńczący fasadę skrzydła północnego, wypełniony polichromowanymi rzeźbami z terakoty. Szeroki na 21 m i ma wysoki na 3,6 m tympanon został zaprojektowany i wykonany w 1933 przez amerykańskiego rzeźbiarza niemieckiego pochodzenia Carla Paula Jenneweina. Artystycznie nawiązuje on do rzeźby greckiej i jest pierwszym od ponad 2000 lat przykładem adaptacji polichromii w ten sposób, z tą różnicą, że o ile w starożytnej architekturze greckiej ornament i rzeźby z terakoty i kamienia malowano nietrwałym pigmentem, rzeźby z tympanonu muzeum zostały pokryte glazurą. Figury wypełniające tympanon zostały zaczerpnięte z mitologii greckiej, a motywem artystycznym całości jest miłość. Akroterion tympanonu stanowią gryfy – tradycyjni w mitologii greckiej strażnicy skarbów. Od lat 70. stały się one symbolami muzeum. Jennewein zaprojektował również brązowe drzwi do wind w muzeum, natomiast oktagonalny brązowy basen do fontanny na tarasie wschodnim zaprojektował i wykonał w 1958 miejscowy rzeźbiarz Henry Mitchell[3].

Budynek Perelmana

Budynek Perelmana

Budynek Perelmana, charakterystyczny punkt miasta, został zbudowany w stylu Art déco na rogu Fairmount i Pennsylvania avenue według projektu firmy architektonicznej Zantzinger, Borie & Medary i otwarty w 1927 jako siedziba firmy ubezpieczeniowej Fidelity Mutual Life Insurance Company. Należał do niej do 1972[4]. W 1982 budynek nabyła firma ubezpieczeniowa Reliance Standard Life Insurance Company, która opuściła go w 1999. W 2000 budynek zakupiło Philadelphia Museum of Art i wynajęło biuro architektoniczne Gluckman Mayner Architects w celu jego renowacji i adaptacji do własnych potrzeb. W 2007, po zakończeniu modernizacji, budynek otwarto i dedykowano Ruth and Raymondowi G. Perelmanom, sponsorom muzeum[5]. Koszty renowacji i adaptacji budynku, wynoszące 240 milionów dolarów pokryto ze składek darczyńców[6].

6 galerii budynku Perelmana, mających powierzchnię 190 m² mieści m.in. dział druków, rysunków i fotografii (150000 eksponatów) i dział ubiorów i tekstyliów (30000 eksponatów).

Poza nowocześnie urządzonymi, kolorowymi galeriami w budynku znajduje się również ogólnie dostępna biblioteka, księgarnia i kawiarnia[4].

Zbiory muzeum

W zbiorach muzealnych znajduje się ponad 225000 eksponatów, obejmujących z jednej strony twórcze osiągnięcia cywilizacji zachodniej począwszy od I wieku naszej ery, a z drugiej dorobek Azji począwszy od III tysiąclecia p.n.e. Zakres sztuki europejskiej obejmuje okres od średniowiecza po współczesność, a znajdująca się w jej ramach kolekcja broni i rynsztunku bojowego jest drugą pod względem wielkości w USA.

Również kolekcja sztuki amerykańskiej należy do najświetniejszych w tym kraju. Na uwagę zasługują ponadto kolekcje: sztuki współczesnej, ubiorów i tekstyliów oraz fotografii[7].

43155 eksponatów muzealnych jest dostępne w wersji online[8].

W ciągu całej historii Philadelphia Museum of Art pod zarządem kolejnych dyrektorów i powierników zmieniał się profil jego zbiorów; po 1893, za rządów dyrektora Daltona Dorra, zorganizowano trzy działy, każde z własnym kustoszem: garncarstwo amerykańskie, numizmatyka oraz tekstylia, koronkarstwo i hafciarstwo. W następnych dekadach w związku z rozwojem kolekcji doszły kolejne działy. Z nastaniem dyrektora Fiske Kimballa w 1925 dokonano zmian organizacyjnych polegających na ustanowieniu obsadzonych sekcji w ramach 2 działów; sztuki europejskiej i amerykańskiej oraz sztuki Wschodu. Kolejny dyrektor, Evan Turner zniósł podział na sekcje i wprowadził w latach 60. strukturę niezależnych działów. Ich liczba zmieniała się wraz ze zmianą koncepcji wystawienniczych lub z powodów ekonomicznych. Obecnie (2011) zbiory Philadelphia Museum of Art zgrupowane są w 10 działach[9].

Sztuka europejska 1100–1500

Galerie tego działu ukazują rozwój sztuki średniowiecznej i wczesnorenesansowej w całej Europie, zwłaszcza w średniowiecznej Francji oraz we Włoszech, Hiszpanii i Niderlandach w epoce renesansu. Tematyka tych dzieł jest przeważnie religijna, ponieważ powstawały one na zamówienie kościołów i klasztorów. Prezentowane są elementy architektury kościelno-klasztornej (portale, kolumny, kapitele), wyposażenia wnętrz obiektów sakralnych (ołtarze, chrzcielnice, naczynia liturgiczne, kandelabry, relikwiarze, trony biskupie, witraże). Wśród prezentowanych eksponatów są też ilustrowane manuskrypty, rzeźby, wyroby z drewna czy elementy ówczesnej architektury mieszkaniowej. W dziale tym znajduje się również obszerna kolekcja malarstwa włoskiego i niderlandzkiego, w tym obrazy takich mistrzów jak Duccio di Buoninsegna, Fra Angelico, Jacopo de’ Barbari, Matteo di Giovanni, Sandro Botticelli, Hieronim Bosch, Jan van Eyck czy Rogier van der Weyden[10].

Sztuka renesansu

Sztuka europejska 1500–1850

Ten dział ukazuje imponujące osiągnięcia architektoniczne sztuki europejskiej od początku XVI do polowy XIX w.: wnętrza mieszkalne (salon z XVIII-wiecznego angielskiego Lansdowne House), elementy wystroju. Zbiór uzupełniają obrazy, rzeźba, wyposażenie wnętrz, wyroby rzemieślnicze. Sztukę włoską XVI w. reprezentuje znakomita kolekcja ceramiki i rzeźb z brązu, obrazy takich mistrzów jak Tycjan czy Agnolo Bronzino, rzeźby Giuseppe Mazzuoli a flamandzką – drewniana nastawa ołtarzowa z Antwerpii.

Dzieła epoki manieryzmu i baroku to obrazy Nicolasa Poussina, Petera Paula Rubensa i Jacoba van Ruisdaela. Sztukę hiszpańską reprezentują wielkie obrazy i ceramika dekoracyjna. Epoka rokoko to meble, porcelana (w tym porcelana z Sèvres), metaloplastyka i zastawy stołowe ze srebra. Epokę klasycyzmu reprezentują wnętrza mieszkalne projektowane przez Roberta Adama oraz wielki salon z podparyskiego Château de Draveil. O różnorodności stylów artystycznych XVIII i I. poł. XIX w. świadczą obrazy takich twórców jak: Thomas Gainsborough, Joshua Reynolds czy Eugène Delacroix, rzeźby Jean-Antoine’a Houdon, a także wyroby z kości słoniowej, miedzi czy wosku[11].

Malarstwo barokowe
Malarstwo angielskie (1700-1850)

Sztuka europejska 1850–1900

W ciągu zaledwie 50 lat, od poł. XIX w. do nastania z początkiem XX w. ery modernizmu w sztuce europejskiej dokonała się przełomowa zmiana, widoczna również na podstawie kolekcji dzieł z tego okresu, zgromadzonych w Philadelphia Museum of Art. O zmianach tych świadczą przede wszystkim obrazy twórców francuskiego impresjonizmu i postimpresjonizmu oraz eksponaty z epoki secesji: meble, szkło, ceramika. Szczególną ozdobą kolekcji, jeśli chodzi o francuski impresjonizm i postimpresjonizm, są obrazy takich twórców jak:, Claude Monet – 22 obrazy, Auguste Renoir – 23 obrazy, Paul Cézanne – 14 obrazów, w tym znane dzieło Wielkie kąpiące się i (Holender z pochodzenia) Vincent van Gogh – 6 obrazów w tym słynne Słoneczniki. Bogactwa zbiorów dopełnia licząca ponad 100 eksponatów kolekcja rzeźb Auguste’a Rodina, której część jest wystawiana również w muzeum jego imienia – Rodin Museum; w tym ostatnim znajduje się pierwszy brązowy odlew znanego dzieła artysty Brama piekieł[12].

Impresjonizm
Postimpresjonizm

Sztuka współczesna

Imponująca kolekcja dzieł sztuki współczesnej należy do najbardziej wyróżniających się w skali światowej. Główne atrakcje tego działu to prace takich artystów jak m.in.: Pablo Picasso (w tym Trzech muzykantów), Marcel Duchamp (Naga schodząca ze schodów (Nr 2)), Constantin Brâncuși (Pocałunek), Henri Matisse, Salvador Dalí (Miękka konstrukcja z gotowaną fasolką – przeczucie wojny domowej), Joan Miró, Amedeo Modigliani (Błękitne oczy). Obok nich reprezentowani są artyści amerykańscy (Georgia O’Keeffe, Marsden Hartley, Cy Twombly, Jasper Johns i Sol LeWitt). Eksponuje się również prace młodszej generacji artystów.

W muzeum znajdują się też znaczące zbiory prac artystów afroamerykańskich, meksykańskich i twórców-samouków i twórców niszowych[13].

Druki, rysunki, fotografie

Edward Steichen – podobizna Auguste’a Rodina (odbitka platynowa, 1902)

Druki, rysunki i fotografie stanowią największą grupę eksponatów muzealnych, obejmując łącznie ponad 150000 prac tworzonych od XV w. do czasów współczesnych.

Na uwagę zasługują zwłaszcza druki (drzeworyty, miedzioryty i akwaforty) starych mistrzów europejskich oraz wykonane podobną techniką prace artystów amerykańskich z lat 30. i 40. XX w., twórców z Ameryki Łacińskiej i Japonii. Zbiory uzupełnia kolekcja Ars Medica Collection, obejmująca druki medyczne i farmaceutyczne postery i druki okolicznościowe – jedyny tego typu zbiór w muzeach sztuki.

Do głównych atrakcji tego działu zbiorów muzealnych należą rysunki włoskie, oraz rysunki Thomasa Eakinsa i Auguste’a Rodina, współczesne amerykańskie i europejskie akwarele, prace wykonane techniką kolażu i gwaszu, prace okolicznościowe Marcela Duchampa.

Zbiór fotografii obejmuje ponad 28000 eksponatów, w tym duże kolekcje prac znanych amerykańskich i europejskich fotografików, m.in.: Alfreda Stieglitza, Paula Stranda i Eugène’a Atgeta[14].

Kolekcja Paula Stranda

Na uwagę zasługuje zwłaszcza kolekcja prac Paula Stranda – The Paul Strand Collection. Muzeum filadelfijskie zgromadziło, dzięki donacjom i zakupom, znaczący zbiór fotografii jednego z najbardziej prominentnych fotografików XX w., liczący łącznie ponad 3600 eksponatów, co czyni zeń najważniejszy tego typu zbiór prac Stranda na świecie. Strand tworząc indywidualne portrety, fotografując pejzaże, martwe natury i obiekty architektoniczne w różnych częściach świata wniósł znaczący wkład w rozwój sztuki XX w. Ważną grupą jego prac, znajdującą się również w zasobach muzeum, są odbitki w platynie, w tym: Wall Street (1915), City Hall Park, New York (1915), Man in a Derby (1916) i Telegraph Poles, Texas (1915).

Na początku lat 70. Philadelphia Museum of Art zorganizowało pierwszą wielką, retrospektywną wystawę prac tego artysty, Paul Strand Photographs (listopad 1971-styczeń 1972)[15].

Sztuka amerykańska

W zbiorach Philadelphia Museum of Art ukazana jest, obejmująca trzy wieki, historia sztuki amerykańskiej; składa się na nią malarstwo, meblarstwo, rzeźba i rzemiosło artystyczne, ze szczególnym uwzględnieniem bogatych tradycji lokalnych.

Kolekcje malarskie obejmują m.in. portrety i pejzaże malowane przez XVIII- i XIX-wiecznych twórców, w tym najbogatszy w USA zbiór dzieł Thomasa Eakinsa. Dział mebli reprezentowany jest przez eksponaty z epoki kolonialnej i federalnej. Na różnorodność kolekcji sztuki amerykańskiej składają się ponadto wyroby ze srebra, sztuka wiejska, wyroby z porcelany, książki, dokumenty, narzędzia i wyroby ze szkła oraz współczesne rzemiosło artystyczne.

Najwybitniejsze dzieła prezentowane poprzez często zmieniające się wystawy czasowe[16].

Malarstwo amerykańskie

  • Thomas Eakins, Klinika dra Grossa, 1875

  • Thomas Eakins, William Rush rzeźbiący postać alegoryczną nad rzeką Schuylkill, 1876-1877

  • Thomas Eakins, Klinika Agnew, 1889

  • Thomas Eakins, Śpiewaczka koncertowa, 1890-1892

Centrum sztuki amerykańskiej

W 2002 zorganizowano Centrum Sztuki Amerykańskiej (Center for American Art). Celem przedsięwzięcia było propagowanie dziedzictwa artystycznego USA i zachęta do jego poznawania. Centrum uruchomiono w partnerstwie z uczelniami wyższymi, muzeami i bibliotekami położonymi w obrębie zespołu miejskiego Filadelfii. Praktyczna działalność Centrum przejawia się poprzez publiczne programy, publikacje i wystawy specjalne. Centrum będzie też odgrywało wiodącą rolę w planowanym na najbliższe lata poszerzeniu kolekcji stałej i urządzenia jej na nowo[17].

Broń i rynsztunek

W galeriach Kretzschmara von Kienbuscha wystawiona jest znacząca kolekcja broni i rynsztunku. Poszczególne ich egzemplarze należały do królów lub cesarzy (m.in. cesarze rzymscy, królowie Hiszpanii), książąt (elektorzy sascy), szlachty i ich zbrojnej świty. Różne rodzaje zbroi dla rycerza i jego konia, różnorodność broni (miecze, sztylety, broń drzewcowa, broń palna, tarcze, kusze), jej przepych i wytworność przyciągają uwagę zwiedzających, stanowiąc zarazem jedną z najbardziej poglądowych kolekcji broni europejskiej na przestrzeni stuleci.

Egzemplarze zbroi płytowych i kolczug dla mężczyzn, chłopców, a nawet dla koni, używanych podczas wojen i turniejów i uroczystości, szczególnie z XV–XVII w., pochodzą w większości z Włoch i Niemiec, ale jest też broń francuska angielska, hiszpańska, węgierska, a nawet muzułmańska (z czasów Mameluków i Imperium Osmańskiego)[18].

  • Półzbroja (Mediolan, 1600)

  • Pistolety do pojedynku

Sztuka Azji

(c) Jarek Tuszyński / CC-BY-SA-3.0 & GDFL
Posąg bóstwa Ganeśi

Wśród zbiorów muzeum poczesne miejsce zajmuje sztuka z różnych części Azji – Wschodniej, Południowej, Południowo-Wschodniej, Zachodniej i Centralnej, odzwierciedlająca całe bogactwo i zróżnicowanie tego regionu. Ramy czasowe zbiorów sięgają od roku 2500 p.n.e. do dnia dzisiejszego. Na kolekcje sztuki tej części świata składa się malarstwo i rzeźba z Chin, Japonii, Indii (rzeźba świątynna, malarstwo miniaturowe), Nepalu (przedmioty kultu) i Tybetu (przedmioty kultu), meble, rzemiosło dekoracyjne (w tym duże zbiory ceramiki chińskiej, japońskiej i koreańskiej), zbiory perskich i tureckich dywanów, a także pojedyncze zabytki architektury jak: indyjska świątynia z XVI w., japońska herbaciarnia czy pompatyczny XVII-wieczny hol recepcyjny z pałacu chińskiego księcia Zhao[19].

Herbaciarnia Sunkaraku

Do najpopularniejszych obiektów w muzeum należy Sunkaraku, klasyczna japońska herbaciarnia, odzwierciedlająca japońską ceremonię picia herbaty. Muzeum nabyło herbaciarnię od jej projektanta, japońskiego architekta Ōgi Rodō, który zbudował ją, używając elementów XVIII-wiecznej herbaciarni. Budowa została zrealizowana z użyciem naturalnych materiałów: dach wykonano z poszycia cedrowego, a sam budynek – z bambusa i czerwonej sosny; z łodyg bambusa zbudowano sufit oraz rynny ściekowe. Ściany budynku wewnątrz otynkowano.

Sunkaraku jest jedynym dziełem Ōgi Rodō poza Japonią; w samej Japonii zachowały się trzy egzemplarze tej budowli[20].

Ubiory i tekstylia

Kolekcja ubiorów i tekstyliów, licząca ok. 30000 eksponatów, należy do najstarszych i największych w USA. Składają się na nią wyroby amerykańskie, tak fabryczne, jak i rękodzielnicze: narzuty na łóżka i haftowane makaty oraz tekstylia archeologiczne z Bliskiego Wschodu i Azji. Kolejną grupę eksponatów stanowią ubiory XVIII- i XIX-wieczne: suknie, bielizna i akcesoria, jak:kapelusze, rękawiczki, torebki i buty. Jednym z najbardziej rozpoznawalnych strojów jest suknia ślubna aktorki i księżnej Monako, urodzonej w Filadelfii Grace Kelly[21].

Kolekcja tapiserii z warsztatu Filippe’a Maëchta i Hansa Taye (Francja)

Ceramika holenderska

Obszerne zbiory holenderskiej ceramiki obejmują: flizy, wyroby garncarskie z Delftu oraz porcelanę z XVI–XX w. Wzornictwo eksponatów odzwierciedla czasy i okoliczności, w których one powstawały. Flizy ścienne były eksportowane na cały świat. Ich motywy dekoracyjne to sceny z życia codziennego, jak również sceny biblijne oraz wyobrażenia roślin i zwierząt. Bogatą dekoracją odznaczają się również wyroby garncarskie i porcelanowe[22].

Zobacz też

  • Obrazy w Philadelphia Museum of Art

Przypisy

  1. ↑ a b c Philadelphia Museum of Art: An Overview of the Museum’s History (ang.). [dostęp 2011-05-02].
  2. ↑ Dictionary of Art Historians: McIlhenny, Henry Plumer (ang.). [dostęp 2020-06-30].
  3. ↑ Philadelphia Museum of Art: The Museum Building (ang.). [dostęp 2011-05-05].
  4. ↑ a b Philadelphia Museum of Art: A Museum Milestone – A Gateway to the Future (ang.). [dostęp 2011-05-06].
  5. ↑ Roger W. Moss, Tom Crane: Historic landmarks of Philadelphia. Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 2008, s. 305. ISBN 978-0-8122-4106-8. (ang.)
  6. ↑ Philadelphia Museum of Art: Construction Timeline (ang.). [dostęp 2011-05-06].
  7. ↑ Philadelphia Museum of Art: Museum Collections (ang.). [dostęp 2011-05-02].
  8. ↑ Philadelphia Museum of Art: Search Collections (ang.). [dostęp 2011-05-02].
  9. ↑ Philadelphia Museum of Art: Curatorial Departments (ang.). [dostęp 2011-05-03].
  10. ↑ Philadelphia Museum of Art: European Art 1100–1500 (ang.). [dostęp 2011-05-03].
  11. ↑ Philadelphia Museum of Art: European Art 1500–1850 (ang.). [dostęp 2011-05-03].
  12. ↑ Philadelphia Museum of Art: European Art 1850–1900 (ang.). [dostęp 2011-05-03].
  13. ↑ Philadelphia Museum of Art: Modern & Contemporary Art (ang.). [dostęp 2011-05-03].
  14. ↑ Philadelphia Museum of Art: Prints, Drawings & Photographs (ang.). [dostęp 2011-05-03].
  15. ↑ Philadelphia Museum of Art: The Paul Strand Collection (ang.). [dostęp 2011-05-03].
  16. ↑ Philadelphia Museum of Art: American Art (ang.). [dostęp 2011-05-04].
  17. ↑ Philadelphia Museum of Art: Center for American Art (ang.). [dostęp 2011-05-04].
  18. ↑ Philadelphia Museum of Art: Arms & Armour (ang.). [dostęp 2011-05-04].
  19. ↑ Philadelphia Museum of Art: Asian Art (ang.). [dostęp 2011-05-05].
  20. ↑ Philadelphia Museum of Art: Ceremonial Teahouse: Sunkaraku (ang.). [dostęp 2011-05-05].
  21. ↑ Philadelphia Museum of Art: Costume & Textiles (ang.). [dostęp 2011-05-05].
  22. ↑ Philadelphia Museum of Art: Dutch ceramics (ang.). [dostęp 2011-05-05].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Usa edcp location map.svg
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of the USA (without Hawaii and Alaska).

EquiDistantConicProjection:
Central parallel: 

* N: 37.0° N

Central meridian: 

* E: 96.0° W

Standard parallels: 

* 1: 32.0° N
* 2: 42.0° N

Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.

Formulas for x and y: 

x = 50.0 + 124.03149777329222 * ((1.9694462586094064-({{{2}}}* pi / 180))
      * sin(0.6010514667026994 * ({{{3}}} + 96) * pi / 180))
y = 50.0 + 1.6155950752393982 * 124.03149777329222 * 0.02613325650382181
      - 1.6155950752393982  * 124.03149777329222 *
     (1.3236744353715044  - (1.9694462586094064-({{{2}}}* pi / 180)) 
      * cos(0.6010514667026994 * ({{{3}}} + 96) * pi / 180))
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Concert singer.jpg
Przedstawiona osoba: Weda Cook
Triumph of Constantine over Maxentius at the Battle of the Milvian Bridge (tapestry) - 1623-1625.jpg
Triumph of Constantine over Maxentius at the Battle of Milvian Bridge. Tapestry (wool and silk with gold and silver threads) from the series "The History of Constantine the Great". Philadelphia Museum of Art, United States. Great Stair Hall Balcony, second floor. ID 1959-78-3. Measurements: 15 feet 11 inches x 24 feet 5 inches. [1]
Desiderio da settignano, madonna foulc, philadelphia museum of art, 1460 circa.JPG
(c) I, Sailko, CC BY 2.5
Desiderio da settignano, madonna foulc, philadelphia museum of art, 1460 circa
Schamberg Painting VIII.jpg
Painting VIII (Mechanical Abstraction), 1916, Museum of Art, Philadelphia, Pennsylvania
Phila FairmountAve12.JPG
Fairmount Avenue, Fairmount, Philadelphia, PA 19130, looking west, 2500 block, Ruth and Raymond G. Perelman Building of the Philadelphia Museum of Art, formerly Fidelity Mutual Life Insurance offices
Location Map Philadelphia Metropolitan Area.png
Autor:
OpenStreetMap
, Licencja: CC BY-SA 2.5
Ta mapa of the Philadelphia metropolitan area została utworzona dzięki danym z projektu OpenStreetMap, zbieranym przez społeczność. Mapa ta może być niekompletna i zawierać błędy. Niewskazane jest poleganie wyłącznie na niej w nawigacji.
Constantine Slaying the Lion (tapestry) - 1637.jpg
Constantine Slaying the Lion. Tapestry (wool and silk with gold and silver threads) from the series "The History of Constantine the Great". Philadelphia Museum of Art, United States. Great Stair Hall Balcony, second floor. ID 1959-78-11. Measurements: 500.4 x 297.2 cm. [1]
Schamberg Painting IV.jpg
Painting IV (Mechanical Abstraction), 1916, Museum of Art, Philadelphia, Pennsylvania
PIerre-Auguste Renoir - Aline Charigot.jpg
A portrait of Aline Charigot, Renoir's wife, probably painted while the family was in the countryside of eastern France. Renoir kept the portrait until his death.
Fish Magic.JPG
Fish Magic. Oil and watercolor varnished. 76.8 x 98.1 cm. The Philadelphia Museum of Art, Philadelphia, PA, USA
Nativity by Blake.jpg
The Nativity, (c. 1790-1800), tempera on copper, 27.3 x 38.2 cm, in the collection of the Philadelphia Museum of Art.
EakinsTheGrossClinic.jpg
Label from Philadelphia Museum of Art:
Dr. Samuel D. Gross appears in the surgical amphitheater at Jefferson Medical College, lit by the skylight overhead. Five doctors (one of whom is obscured by Dr. Gross) attend to the young patient, whose cut left thigh, bony buttocks, and sock-clad feet are all that is visible to the viewer. Chief of Clinic Dr. James M. Barton bends over the patient, probing the incision, while junior assistant Dr. Charles S. Briggs grips the patient's legs and Dr. Daniel M. Appel keeps the incision open with a retractor. The anesthetist (Dr. W. Joseph Hearn) holds a folded napkin soaked with chloroform over the patient's face, while the clinic clerk (Dr. Franklin West) records the proceedings. A woman at the left, traditionally identified as the patient's mother, cringes and shields her eyes, unable to look. Confident of the outcome of the operation, Dr. Gross calmly and majestically turns to address his students, including the intent figure of Thomas Eakins, who is seated at the right edge of the canvas.
Édouard Manet-Kearsarge-Alabama2.jpg
A picture of the Battle of Cherbourg, between the Kearsarge and the Alabama, june 19th, 1864. The battle is a part of the American Civil War.
Turner-The Burning of the Houses of Lords and Commons.jpg
Turner witnessed the fire that burnt down most of the Palace of Westminster on 16 October 1834. He made a watercolour sketch at the time, which he then used as the basis of several larger paintings. As well as this one, he also painted a more distant view with the same title (now at the Cleveland Museum of Art) and The Burning of the Houses of Parliament (Tate Gallery).
Art Museum pediment.jpg
Autor:
Lucius Kwok
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Full view of the only pediment (north) that was completed at the Museum of Art in Philadelphia, Pennsylvania. From left to right, the figures (and their identifying features) are:
  1. An owl, representing the night
  2. Eos, a dawn goddess (with a star on her brow).
  3. Nous, personifying the mind (with a veil over the head)
  4. Adonis (with a lyre)
  5. Eros (with wings)
  6. Hippomenes the lion (behind Eros)
  7. Aphrodite (with a tiara of small discs)
  8. Zeus, at the center (with a solar crown, golden globe & scepter)
  9. Demeter (the a blue headscarf)
  10. Triptolemus, a child Demeter nursed
  11. Ariadne (sitting), who helped to overcome the Minotaur
  12. Theseus the hero (with a sword)
  13. The Minotaur (with hooves for feet)
  14. Python, a beast slain by Apollo [not shown]
source
William rush carving his allegorical figur of schuylkill river thomas eakins.jpeg
Painting William Rush carving his allegorical figure of Schuylkill River by Thomas Eakins
Auguste Rodin by Edward Steichen, 1902.jpg
Platinum print of Auguste Rodin by Edward Steichen, 1902
The agnew clinic thomas eakins.jpeg
In 1889, students from the University of Pennsylvania School of Medicine commissioned Eakins to make a portrait of the retiring professor of surgery Dr. D. Hayes Agnew . Working day and night, Eakins completed the painting in three months, in time for it to be presented at the University commencement on May 1, 1889. (In this image version the right border is cropped, the portrait of Thomas Eakins is missing.)
1600 Milan Half Armor.jpg
Autor: G. McFly, Licencja: CC BY 2.0
An etched and partially russeted and gilded half armor made of steel, brass, leather, and textiles: it was created around 1600 in Milan. This armor resides in the Philadelphia Art Museum as part of the Carl Otto Kretzschmar von Kienbusch Collection (Accession number: 1977-167-34).[1]
Blue Eyes 1917 Modigliani.jpg
Blue Eyes (Portrait of Madame Jeanne Hébuterne) (1917) by Amedeo Modigliani, oil on canvas, 54.6 x 42.9 cm, Philadelphia Museum of Art
Dueling pistols.JPG
Autor: Nfutvol, Licencja: CC BY-SA 3.0
A matched pair of engraved and gilded muzzle loading percussion lock dueling pistols. Located in the Philadelphia Museum of Art.
Death of Constantine (tapestry) - 1623-1625.jpg
Death of Constantine. Tapestry (wool and silk with gold and silver threads) from the series "History of Constantine the Great". Philadelphia Museum of Art, United States. Great Stair Hall Balcony, second floor. ID 1959-78-5. Measurements: 489 x 497.8 cm.[1]