Philipp Kohlschreiber
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 16 października 1983 |
Wzrost | 178 cm |
Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend |
Status profesjonalny | 2001 |
Zakończenie kariery | aktywny |
Trener | Markus Hipfl |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 8 |
Najwyżej w rankingu | 16 (30 lipca 2012) |
Australian Open | 4R (2005, 2008, 2012) |
Roland Garros | 4R (2009, 2013) |
Wimbledon | QF (2012) |
US Open | 4R (2012−2014, 2017, 2018) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 7 |
Najwyżej w rankingu | 51 (10 listopada 2008) |
Australian Open | 1R (2005-2007, 2012) |
Roland Garros | 1R (2007) |
Wimbledon | 1R (2006) |
US Open | 1R (2005–2007, 2011) |
Philipp Eberhard Hermann Kohlschreiber (ur. 16 października 1983 w Augsburgu) – niemiecki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, zdobywca Drużynowego Pucharu Świata 2011, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016).
Kariera tenisowa
Karierę zawodową rozpoczął w roku 2001 od startów w turniejach ITF Futures i ATP Challenger Tour. W 2002 roku wystąpił po raz pierwszy w turnieju z cyklu ATP World Tour, w Monachium, ale w 1. rundzie imprezy musiał uznać wyższość Ekwadorczyka Nicolása Lapenttiego. W 2003 roku debiutował w imprezie wielkoszlemowej, przegrywając w US Open z późniejszym półfinalistą Davidem Nalbandianem.
W 2004 roku, głównie dzięki udanym startom w turniejach ATP Challenger Tour, a także pierwszemu w karierze ćwierćfinałowi w ATP World Tour (w Adelaide, gdzie pokonał klasyfikowanego wówczas na 4. miejscu na świecie Lleytona Hewitta), awansował do czołowej setki rankingu światowego. W kolejnym sezonie wygrał swój pierwszy turniej deblowy ATP World Tour, wspólnie z Larsem Burgsmüllerem w Ho Chi Minh. W finale niemiecka para pokonała wynikiem 5:6(3), 6:4, 6:2 duet Ashley Fisher-Robert Lindstedt.
W 2006 roku zwyciężył po raz drugi w rozgrywkach deblowych, na nawierzchni ziemnej w Kitzbühel, gdzie razem ze Stefanem Koubkiem pokonał w dwóch setach Olivera Maracha i Cyrila Suka.
Pierwszy triumf w grze pojedynczej z cyklu ATP World Tour Niemiec odniósł w maju 2007 roku w Monachium. W drodze po tytuł pokonał m.in. rozstawionych Jarkko Nieminena i Marcosa Baghdatisa, a w finale rezultatem 2:6, 6:3, 6:4 Rosjanina Michaiła Jużnego. Również w Monachium wygrał zawody deblowe, grając w parze z Jużnym.
Na początku stycznia 2008 roku Kohlschreiber zwyciężył grę podwójną w Ad-Dausze. Będąc w parze z Davidem Škochem wygrał z południowoafrykańskim deblem Jeff Coetzee-Wesley Moodie. W połowie stycznia odniósł swój drugi singlowy triumf podczas rywalizacji w Auckland. Będąc rozstawionym z nr 7. Kohlschreiber stracił w całym turnieju jednego seta. W finale pokonał w dwóch setach Hiszpana Juana Carlosa Ferrero. W połowie lutego Niemiec wraz z Michaiłem Jużnym doszedł do finału zawodów w Rotterdamie, jednak w finale nie sprostał parze Tomáš Berdych-Dmitrij Tursunow. W maju Kohlschreiber wygrał swój piąty deblowy turniej, na kortach w Stuttgarcie pokonując, w parze z Christopherem Kasem, inny niemiecki duet Michael Berrer-Mischa Zverev. Drugi w sezonie singlowy finał Niemiec rozegrał w Halle. Po drodze wyeliminował grającego z nr 2. Jamesa Blake’a, lecz pojedynek finałowy przegrał ze Szwajcarem Rogerem Federerem. Do końca sezonu awansował jeszcze do finału imprezy w Bazylei w grze podwójnej, jednak decydujący o tytule mecz przegrał razem z Kasem z deblem Mahesh Bhupathi-Mark Knowles.
Rok 2009 Kohlschreiber zakończył z jednym tytułem deblowym, na trawiastych kortach w Halle (w parze z Kasem) oraz singlowym finałem w Metzu, gdzie przegrał ostatecznie z Gaëlem Monfilsem. Ponadto w maju doszedł wspólnie z reprezentacją Niemiec do finału Drużynowego Pucharu Świata. W finale Niemcy przegrały z Serbią 1:2, a Kohlschreiber przegrał swój pojedynek singlowy z Janko Tipsareviciem.
Pod koniec maja 2011 roku Kohlschreiber zdobył wraz z reprezentacją Niemiec Drużynowy Puchar Świata. Niemcy po drodze wyeliminowali Serbię, Hiszpanię i Rosję, a w finale pokonali 2:1 Argentynę. Kohlschreiber rozegrał w zawodach cztery singlowe pojedynki, z których w dwóch zwyciężył, natomiast w deblu rozegrał jeden zwycięski mecz, wspólnie z Philippem Petzschnerem, przeciwko Juanowi Ignacio Cheli i Máximo Gonzálezowi w finale. Wygrana w tym meczu zapewniła triumf w zawodach niemieckiej drużynie. W czerwcu Niemiec wygrał po raz trzeci w karierze zawody singlowe rangi ATP World Tour, na trawiastych kortach w Halle. Po drodze wyeliminował m.in. obrońcę tytułu z 2010 roku, Lleytona Hewitta, a w finale Philippa Petzschnera.
Na początku stycznia 2012 roku Kohlschreiber dotarł razem z Christopherem Kasem do finału debla w Ad-Dausze. Niemiecka para finałowy pojedynek przegrała z Filipem Poláškiem i Lukášem Rosolem. W maju tenisista niemiecki zwyciężył w czwartym turnieju singlowym. W Monachium pokonał w finale wynikiem 7:6(8), 6:3 Marina Čilicia. Pod koniec lipca w Kitzbühel Kohlschreiber dotarł do finału w którym przegrał 7:6(2), 3:6, 2:6 z obrońcą tytułu, Robinem Haase.
W styczniu 2013 roku Kohlschreiber wygrał siódmy deblowy turniej, a dokonał tego w Ad-Dausze tworząc parę z Christopherem Kasem. Finał niemiecka para zakończyła zwycięsko z deblem Julian Knowle-Filip Polášek. W tym samym miesiącu niemiecki tenisista awansował do finału singla w Auckland, gdzie w decydującym o tytule meczu nie sprostał Davidowi Ferrerowi. W maju Kohlschreiber awansował do finału w Monachium, ponosząc porażkę w ostatnim spotkaniu z Tommym Haasem. Trzeci w sezonie finał singlowy Niemiec osiągnął w lipcu w Stuttgarcie, w którym tym razem nie sprostał Fabio Fogniniemu.
W sezonie 2014 triumfował w finale zawodów w Düsseldorfie, w którym pokonał Ivo Karlovicia 6:2, 7:6(4).
Na początku maja 2015 roku Niemiec zdołał awansować do finału zawodów singlowych rozgrywanych w Monachium, w którym nie sprostał Andy’emu Murrayowi. W sierpniu Kohlschreiber zwyciężył w zawodach rozgrywanych w Kitzbühel, gdzie w finale okazał się lepszym 2:6, 6:2, 6:2 od Paula-Henriego Mathieu.
Rok później również wystąpił w finale lokalnych zawodów w stolicy Bawarii, w którym pokonał Dominica Thiema, zaliczając trzeci triumf w tym turnieju. Miesiąc później Kohlschreiber zagrał w Thiemem w finale turnieju w Stuttgarcie, tym razem ponosząc porażkę. W sierpniu zagrał w turnieju singlowym igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro dochodząc do 2 rundy.
W sezonie 2017 niemiecki tenisista zwyciężył w jednym turnieju, w sierpniu w Kitzbühel po finale z João Sousą. W kwietniu został finalistą zawodów w Marrakeszu ponosząc porażkę z Borną Ćoriciem. Kohlschreiber nie wykorzystał w finale z Ćoriciem pięciu piłek meczowych ostatecznie ulegając Chorwatowi 7:5, 6:7(3), 5:7.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 16. miejscu w lipcu 2012 roku, z kolei w zestawieniu deblistów w listopadzie 2008 roku zajmował 51. pozycję.
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (8–10)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 6 maja 2007 | Monachium | Ceglana | ![]() | 2:6, 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 12 stycznia 2008 | Auckland | Twarda | ![]() | 7:6(4), 7:5 |
Finalista | 1. | 15 czerwca 2008 | Halle | Trawiasta | ![]() | 3:6, 4:6 |
Finalista | 2. | 27 września 2009 | Metz | Twarda (hala) | ![]() | 6:7(1), 6:3, 2:6 |
Zwycięzca | 3. | 12 czerwca 2011 | Halle | Trawiasta | ![]() | 7:6(5), 2:0 krecz |
Zwycięzca | 4. | 6 maja 2012 | Monachium | Ceglana | ![]() | 7:6(8), 6:3 |
Finalista | 3. | 28 lipca 2012 | Kitzbühel | Ceglana | ![]() | 7:6(2), 3:6, 2:6 |
Finalista | 4. | 12 stycznia 2013 | Auckland | Twarda | ![]() | 6:7(5), 1:6 |
Finalista | 5. | 5 maja 2013 | Monachium | Ceglana | ![]() | 3:6, 6:7(3) |
Finalista | 6. | 14 lipca 2013 | Stuttgart | Ceglana | ![]() | 7:5, 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 5. | 24 maja 2014 | Düsseldorf | Ceglana | ![]() | 6:2, 7:6(4) |
Finalista | 7. | 3 maja 2015 | Monachium | Ceglana | ![]() | 6:7(4), 7:5, 6:7(4) |
Zwycięzca | 6. | 8 sierpnia 2015 | Kitzbühel | Ceglana | ![]() | 2:6, 6:2, 6:2 |
Zwycięzca | 7. | 1 maja 2016 | Monachium | Ceglana | ![]() | 7:6(7), 4:6, 7:6(4) |
Finalista | 8. | 12 czerwca 2016 | Stuttgart | Trawiasta | ![]() | 7:6(2), 4:6, 4:6 |
Finalista | 9. | 16 kwietnia 2017 | Marrakesz | Ceglana | ![]() | 7:5, 6:7(3), 5:7 |
Zwycięzca | 8. | 5 sierpnia 2017 | Kitzbühel | Ceglana | ![]() | 6:3, 6:4 |
Finalista | 10. | 6 maja 2018 | Monachium | Ceglana | ![]() | 3:6, 3:6 |
Gra podwójna (7–3)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 2 października 2005 | Ho Chi Minh | Dywanowa (hala) | ![]() | ![]() ![]() | 5:6(3), 6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 30 lipca 2006 | Kitzbühel | Ceglana | ![]() | ![]() ![]() | 6:2, 6:3 |
Zwycięzca | 3. | 6 maja 2007 | Monachium | Ceglana | ![]() | ![]() ![]() | 6:1, 6:4 |
Zwycięzca | 4. | 5 stycznia 2008 | Ad-Dauha | Twarda | ![]() | ![]() ![]() | 6:4, 4:6, 11–9 |
Finalista | 1. | 24 lutego 2008 | Rotterdam | Twarda (hala) | ![]() | ![]() ![]() | 5:7, 6:3, 7–10 |
Zwycięzca | 5. | 13 lipca 2008 | Stuttgart | Ceglana | ![]() | ![]() ![]() | 6:3, 6:4 |
Finalista | 2. | 26 października 2008 | Bazylea | Twarda (hala) | ![]() | ![]() ![]() | 3:6, 3:6 |
Zwycięzca | 6. | 14 czerwca 2009 | Halle | Trawiasta | ![]() | ![]() ![]() | 6:3, 6:4 |
Finalista | 3. | 7 stycznia 2012 | Ad-Dauha | Twarda | ![]() | ![]() ![]() | 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 7. | 6 stycznia 2013 | Ad-Dauha | Twarda | ![]() | ![]() ![]() | 7:5, 6:4 |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)
Turniej | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | – | – | 4R | 2R | 2R | 4R | 2R | 3R | 2R | 4R | 3R | – | 2R | 1R | 3R | 1R | 2R | 2R | – | 2R | 0 / 16 | 23–15 |
French Open | – | – | 1R | 2R | 2R | 1R | 4R | 3R | 1R | 2R | 4R | 3R | 2R | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 3R | – | 0 / 17 | 16–17 |
Wimbledon | – | – | 1R | 3R | 1R | 1R | 3R | 3R | 1R | QF | 1R | 2R | 1R | 1R | 1R | 3R | 1R | NH | 1R | – | 0 / 16 | 13–16 |
US Open | 1R | 2R | 1R | 1R | 3R | 2R | 3R | 2R | 1R | 4R | 4R | 4R | 3R | 1R | 4R | 4R | 1R | 1R | 2R | 0 / 19 | 25–19 | |
Bilans spotkań | 0–1 | 1–1 | 3–4 | 4–4 | 4–4 | 4–4 | 8–4 | 7–4 | 1–4 | 11–4 | 7–4 | 6–3 | 4–4 | 0–4 | 5–4 | 5–4 | 2–4 | 1–2 | 3–3 | 1–1 | N/A | 77–67 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-09-02] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-09-02] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-09-02] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Autor: si.robi, Licencja: CC BY-SA 2.0
Kohlschreiber WM18 (9)