Philippe Leclerc de Hauteclocque

Philippe Leclerc de Hauteclocque

Philippe François Marie de Hauteclocque

Jacques Leclerc

Marszałek Francji (pośmiertnie) Generał armii (za życia)
Data i miejsce urodzenia	22 listopada 1902 Belloy-Saint-Léonard, Francja
Data i miejsce śmierci	28 listopada 1947 okolice Colomb-Béchar, Algieria francuska
Przebieg służby
Lata służby	1924–1947
Siły zbrojne	Francuskie Siły Zbrojne (III Republika Francuska) Siły Wolnych Francuzów Francuska Armia Wyzwolenia Francuskie Siły Zbrojne (IV Republika)
Stanowiska	d-ca 2 Dywizji Pancernej
Główne wojny i bitwy	Wojna o Rif II wojna światowa: kampania o Gabon, operacja Overlord, Powstanie paryskie I wojna indochińska
Odznaczenia

Znaczek Poczty Kirgistanu z wizerunkiem marsz. Philippe’a Leclerca, 2005

Philippe Leclerc de Hauteclocque, właściwie Philippe François Marie de Hauteclocque, pseudonim Jacques Leclerc^[1] (ur. 22 listopada 1902 w Belloy-Saint-Léonard, zm. 28 listopada 1947 k. Colomb-Béchar) – francuski dowódca wojskowy, generał armii Francuskich Sił Zbrojnych, marszałek Francji (1952, pośmiertnie).

Życiorys

W 1924 ukończył École Spéciale Militaire de Saint-Cyr i wstąpił do armii Francuskiej. W 1937 został awansowany do stopnia kapitana. Po klęsce Francji w czerwcu 1940 postanowił przyłączyć się do Wolnych Francuzów i udał się do Anglii. Generał Charles de Gaulle awansował go do stopnia majora i skierował do Francuskiej Afryki Równikowej jako gubernatora Kamerunu. Podległe mu oddziały pokonały wojska państw Osi atakujące Czad w listopadzie 1940, a następnie – rosnąc w siły – odbył zwycięską kampanię w Afryce Zachodniej odznaczając się jako dowódca podczas walk w Tunezji. W międzyczasie dosłużył się stopnia generała brygady (1941).

Po lądowaniu w Normandii w czerwcu 1944 dowodzona przezeń 2 Dywizja Pancerna została skierowana do Paryża dla wsparcia powstania, które tam wybuchło. Leclerc przyjął kapitulację załogi niemieckiej na dworcu Gare Montparnasse. W dalszych miesiącach wojny jego oddziały wyzwoliły Strasburg, a swój szlak bojowy zakończyły w górskiej kwaterze Adolfa Hitlera w Berchtesgaden. W czasie wyzwalania Francji Leclerc kazał rozstrzelać bez sądu 12 wziętych do niewoli francuskich żołnierzy Waffen-SS^[2].

Po zakończeniu wojny w Europie otrzymał (wraz ze stopniem generała dywizji – fr. général de division) dowództwo sił francuskich w rejonie Pacyfiku i reprezentował Francję podczas podpisania przez Japonię aktu kapitulacji w Zatoce Tokijskiej. Jako głównodowodzący w Indochinach pokonał blokujące Sajgon siły Việt Minhu.

Zginął w wypadku lotniczym w okolicach Colomb-Béchar (obecnie Baszszar) w Algierii. Pośmiertnie został awansowany do stopnia marszałka Francji.

Awanse

• podporucznik (sous-lieutenant) – 9 września 1924
• porucznik (lieutenant) – 26 października 1926
• kapitan (capitaine) – 25 grudnia 1934
• major (commandant) – 31 lipca 1940
• pułkownik (colonel) – 25 listopada 1940 (z pominięciem stopnia podpułkownika) (lieutenant-colonel)
• generał brygady (général de brigade) – 10 sierpnia 1941 (tymczasowo); 14 kwietnia 1942 (awans ostateczny)
• generał dywizji (général de division) – 25 maja 1943
• generał korpusu armii (général de corps d'armée) – 25 maja 1945
• generał armii (général d'armée) – 14 lipca 1946
• marszałek Francji (maréchal de France) – 23 sierpnia 1952 (pośmiertnie)

Odznaczenia

Francuskie

• Legia Honorowa: Krzyż Wielki (1945), Wielki Oficer (1945), Komandor (1944), Oficer (1943) i Kawaler (1935)
• Order Wyzwolenia (1941)
• Medal Wojskowy (1946)
• Krzyż Wojenny 1939–1945 z 8 palmami
• Krzyż Wojenny Zamorskich Teatrów Operacyjnych z 2 palmami
• Medal Ruchu Oporu z rozetą
• Medal Uciekinierów z Niewoli
• Medal Kolonialny z okuciami: „Maroc”, „Fezzan”, „Koufra”, „Tripolitaine”, „Tunisie”, „Extrême-Orient”
• Medal Rannych na Wojnie
• Medal Pamiątkowy Ochotników Wolnej Francji
• Medal Pamiątkowy Wojny 1939-1945

Zagraniczne

• Wielki Oficer Orderu Korony (Belgia)
• Krzyż Wojenny 1939–1945 z palmą (Croix de Guerre, Belgia)
• Order Lwa Białego III klasy (Czechosłowacja)
• Krzyż Wojenny Czechosłowacki 1939 (Czechosłowacja)
• Krzyż Wojenny I klasy (Grecja)
• Krzyż Wielki Orderu Kambodży (Kambodża)
• Krzyż Wielki Orderu Miliona Słoni i Białego Parasola (Laos)
• Krzyż Wielki Orderu Korony Dębowej (Luksemburg)
• Krzyż Wojenny 1939–1945 (Croix de Guerre, Luksemburg)
• Wielka Wstęga Orderu Alauitów (Maroko)
• Krzyż Komandorski Orderu Virtuti Militari (Polska Ludowa, 1946)^[3]
• Wielka Wstęga Orderu Sławy (Tunezja)
• Srebrna Gwiazda (Silver Star, USA)
• Komandor Legii Zasługi (Commander Legion of Merit, USA)
• Brązowa Gwiazda (Bronze Star, USA)
• Presidential Unit Citation (USA)
• Krzyż Komandorski Orderu Łaźni (Wielka Brytania)
• Order za Wybitną Służbę (Distinguished Service Order, Wielka Brytania)

Przypisy

Bibliografia

• Philippe Leclerc de Hauteclocque. ordredelaliberation.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-26)]., Ordre de la Libération (ang. • fr. • hiszp.) [dostęp 19 lipca 2011]
• Philippe Leclerc (1902-1947), Chemins de memoire (fr.) [dostęp 19 lipca 2011]
• LECLERC PHILIPPE DE HAUTECLOCQUE dit (1902-1947) maréchal de France, Encyclopædia Universalis (fr.) [dostęp 19 lipca 2011]
• Леклерк (Отлок) – Проект ХРОНОС (ros.) [dostęp 19 lipca 2011]