Philippe de Courcillon

Markiz de Dangeau w stroju wielkiego mistrza połączonych zakonów

Philippe de Courcillon, markiz de Dangeau (ur. 1638, zm. 1720) – francuski oficer, dyplomata, pamiętnikarz, poeta, wielki mistrz Połączonych Zakonów Św. Łazarza i NMP z Góry Karmel dworzanin króla Ludwika XIV[1]

Urodził się 21 września 1638 w Chartres w rodzinie kalwińskiej (hugenockiej)[2]. Jako osoba dorosła nawrócił się na katolicyzm[2]. Walczył po stronie Hiszpanów przeciwko Portugalczykom[2].

Był jednym z najświetniejszych dworzan króla Ludwika XIV. Był gubernatorem prowincji Touraine nad Loarą. W 1670 roku ożenił się z Françoise Morin, z którą miał dwie córki[2]. Po jej śmierci w 1682 roku ożenił się z Sophie Marie, hrabianką Levestein (Löwenstein, urodzoną w 1664)[2]. Z tego związku miał jednego syna[2].

Jest najbardziej znany z pamiętnika, który rozpoczął w 1648 i pisał do śmierci. Pamiętnik ten jest niezwykłą kopalnią wiedzy o ówczesnych stosunkach na królewskim dworze i wśród francuskiej arystokracji. Oprócz tego pisał wiersze, które francuski monarcha przedstawiał jako własne[2]. Zasłynął też jako gracz hazardowy, który pomagał swojemu szczęściu korzystaniem z rad matematyków, którzy obliczali dla niego prawdopodobieństwo wygranej w każdej z gier[2].

Był członkiem Akademii Francuskiej pod numerem krzesła 32, oraz honorowym członkiem Francuskiej Akademii Nauk.

W 1673 został wybrany wielkim mistrzem Połączonych Zakonów Św. Łazarza i NMP z Góry Karmel[2]. Za jego kadencji doszło do istotnych reform w obu zakonach.

Przypisy

  1. Philippe de Courcillon, marquis de Dangeau (fr.). larousse.fr. [dostęp 2016-11-21].
  2. a b c d e f g h i Phillipe de Courcillon, Marquis de Dangeau (ang.). spanishsuccession.nl. [dostęp 2016-11-21].

Media użyte na tej stronie