Phillis Wheatley
Phillis Wheatley (ur. ok. 1753, zm. 1784) – amerykańska poetka, z pochodzenia Afrykanka[1]. Była pierwszą afroamerykańską autorką, która zdobyła uznanie w Stanach Zjednoczonych.
Życiorys
W wieku siedmiu lat została porwana z terenu Senegalu lub Gambii i sprzedana w niewolę do Ameryki[2]. Ponieważ była ciężko chora, handlarz chciał się jej prędko pozbyć. Dziewczynkę wzięła Susanna Wheatley[2]. Wychowywała się w domu jej i jej męża Johna Wheatleya i otrzymała jego nazwisko[2]. Jakkolwiek państwo Wheatleyowi wykorzystywali ją do prac domowych, zadbali o jej edukację, zwłaszcza w zakresie umiejętności czytania i pisania, co zadecydowało o jej karierze literackiej[2]. Phyllis jeszcze jako dziecko nauczyła się nie tylko angielskiego, ale po części również greki i łaciny. Zaznajomiła się z Biblią i dziełami klasyków[1]. Pierwszy wiersz, To the University of Cambridge napisała w wieku czternastu lat[3]. Jej pierwszym opublikowanym utworem był wiersz On the Death of the Rev. Mr. George Whitefield (1770). 18 sierpnia Phyllis została ochrzczona w kościele Old South Meeting House, co było wydarzeniem wyjątkowym, bo niewolnikom odmawiano posługi duchownej w kościołach[3]. W 1772 bostońskie wydawnictwa odmówiły publikacji tomiku poetki ze względów rasowych[2]. John Wheatley wysłał manuskrypt do Wielkiej Brytanii, do wydawcy Archibald Bella, który zaprezentował go Selinie Hastings, hrabinie Huntingdon. Wobec słabego zdrowia Phyllis, lekarz rodzinny zalecił jej wyjazd do Anglii wraz z Nathanielem, synem Wheatleyów[3]. Kiedy w 1773 roku w Anglii ukazał się zbiór wierszy poetki zatytułowany Poems on Various Subjects, Religious and Moral (1773), stała się ona atrakcją towarzyską. W 1774, po śmierci żony, John Wheatley oficjalnie wyzwolił Phyllis. W 1778 Phyllis wyszła za mąż za Johna Petersa[3]. Urodziła troje dzieci. Dwoje z nich zmarło jeszcze za jej życia. Trzecie przeżyło ją bardzo krótko[3]. Phillis Wheatley zmarła w Bostonie 5 grudnia 1784[3].
Przypisy
Media użyte na tej stronie