Piła Główna
![]() | |
![]() Budynek dworca po remoncie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Lokalizacja | Śródmieście / Staszyce |
Data otwarcia | 27 lipca 1851 |
Poprzednie nazwy | Schneidemühl |
Dane techniczne | |
Liczba peronów | 6 |
Liczba krawędzi peronowych | 10 |
Kasy | |
Linie kolejowe | |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
![]() | |
Portal ![]() |
Piła Główna – pasażerska i towarowa stacja kolejowa w Pile, jedna z największych na terenie województwa wielkopolskiego. Jest to stacja węzłowa; krzyżuje się tu pięć linii kolejowych (18, 203, 354, 374, 405). Dodatkowo, tor łączący nr 999 zapewnia dodatkowy wjazd na stację od strony północnej i połączenie z linią 403 w kierunku Wałcza.
W roku 2018 stacja obsługiwała ok. 3200 pasażerów na dobę[1].
Obiekty służące do odprawy podróżnych znajdują się we wschodniej części stacji i są rozplanowane wyspowo – dworzec znajduje się na poszerzonym peronie 1/5 i jest połączony z pozostałymi peronami oraz z centrum miasta systemem przejść podziemnych. Dalej na wschód znajdują się zabudowania byłej lokomotywowni. Zachodnia część stacji przeznaczona jest do obsługi ruchu towarowego; można tam także znaleźć zabudowania zlikwidowanych w początkach lat 90. XX wieku Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego.
Według klasyfikacji PKP ma kategorię dworca regionalnego[2]. Zatrzymują się tu wszystkie pociągi pasażerskie.
Położenie i infrastruktura
Stacja położona jest w południowej części centrum Piły, przy ulicy Zygmunta Starego 1. Stacja pasażerska posiada sześć peronów i dziesięć krawędzi peronowych. Tory stacyjne zostały zelektryfikowane w latach 1989-1990. Wszystkie semafory zostały wymienione na świetlne. Nad torami w 1975 przerzucono wiadukt o długości 230 m łączący północną i południową część miasta.
Między stacją pasażerską a Gwdą znajdują się zabudowania nieczynnej lokomotywowni z unikatowym, zabytkowym budynkiem parowozowni. Obecnie na jej terenie działa firma „Interlok”, zajmująca się renowacją zabytkowych parowozów. Samym budynkiem zajmuje się stowarzyszenie Parowozownia Pilska OKRĄGLAK. W 2015 wojewódzki konserwator zabytków nakazał przeprowadzenie przy obiekcie prac zabezpieczających[3].
Stacja towarowa i sąsiadujące z nią budynki zlikwidowanych już budynków Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego położone są na zachód od stacji pasażerskiej, między ulicami Warsztatową i Zatorską. Dalej na zachód, nad linią kolejową nr 203, został przerzucony wiadukt linii nr 405, ale dzięki torowi łączącemu nr 999, prowadzącemu do posterunku odgałęźnego Piła Północ, pociągi jadące w stronę Pomorza Zachodniego mogą w nagłych wypadkach go ominąć.
Historia
Pierwsze połączenie kolejowe ze strony Krzyża Wielkopolskiego i Berlina, przedłużone w kierunku Bydgoszczy, otrzymała Piła 27 lipca 1851. Dwa lata później rozpoczęła się budowa dworca kolejowego, oddanego do użytku w roku 1876, a później jeszcze wielokrotnie przebudowywanego. Kolejne połączenia otwierano: w styczniu 1871 do Złotowa, w maju 1879 do Poznania i Szczecinka, w listopadzie 1881 do Wałcza. 1 października 1907 roku otwarto Królewski Warsztat Lokomotywowy (Königliche Lokomitivwerkstatt), późniejsze ZNTK[4]. W ciągu trzydziestu lat Piła stała się istotnym węzłem kolejowym; w 1913 roku odprawiono tu 575 tysięcy pasażerów[5]. W okresie międzywojennym miasto zostało w granicach Niemiec; nie uruchomiono połączeń międzynarodowych w kierunku Poznania i rozebrano fragment torów między obecnym przystankiem osobowym Piła Kalina a stacją Dziembówko. Odcinek został odtworzony po II wojnie światowej, gdy Piła przeszła pod administrację polską.
19 maja 1988 roku na terenie stacji miała miejsce katastrofa kolejowa transportu wojskowego, w wyniku której zginęło 10 żołnierzy, a 28 zostało rannych[6].
W latach 1989-1990 tory stacyjne zostały zelektryfikowane. W roku 1993 zlikwidowano Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego, a 25 maja 1994 stację rozrządową. 1 września 2012 roku, po dwunastoletniej przerwie, wznowione zostały przewozy pasażerskie na trasie Piła Główna – Szczecin Główny przez Wałcz, Kalisz Pomorski i Stargard.
W lipcu 2010 roku dworzec oraz parowozownia zostały wpisane na listę zabytków[7][8].
16 maja 2014 przedsiębiorstwo SKB rozpoczęło remont dworca na zlecenie PKP[9]. Remont objął m.in. wymianę posadzek i tynków, malowanie, montaż nowych instalacji, wymianę pokrycia dachu wraz z konstrukcją oraz wykonanie nowych stropów. Dworzec został dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych. Zmienił się również teren wokół dworca, zamontowano małą architekturę – kosze i ławki – oraz stworzono parking dla samochodów na 70 miejsc. 26 października 2015 dworzec został ponownie otwarty[10].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Urząd Transportu Kolejowego: Wymiana pasażerska na stacjach w Polsce w 2018 r.. 2020-01-27. [dostęp 2020-01-30].
- ↑ Wykaz stacji pasażerskich wraz z ich kategoryzacją oraz określeniem dostępności do obiektu, l.p. 326
- ↑ Minister odmawia interwencji w sprawie Okrąglaka
- ↑ Dominika Łoboda: Jak doszło do upadku ZNTK?. 2008-26-11. [dostęp 2012-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-15)].
- ↑ Kolejowe Schneidemühl
- ↑ Artykuł o katastrofie w portalu tygodniknowy.pl. [dostęp 2008-03-08].
- ↑ Seweryn Lipoński: Dworzec w Pile zabytkowy – kolejarze narzekają. 2010-27-07. [dostęp 2012-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-21)].
- ↑ Michał Nicpoń: Dworzec PKP – zabytek oficjalny. 2010-27-07. [dostęp 2012-05-03].
- ↑ Ruszył remont dworca w Pile. 2014-06-03. [dostęp 2015-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-04)].
- ↑ Dworzec Piła Główna już po remoncie (zdjęcia). 2015-10-26. [dostęp 2015-10-27].
Linki zewnętrzne
- Piła Główna w Atlasie Kolejowym Polski, Czech i Słowacji – www.atlaskolejowy.net
- Piła Główna w Ogólnopolskiej Bazie Kolejowej – bazakolejowa.pl
Piła Główna | ||
Linia 18 Kutno – Piła Główna (247,181 km) | ||
![]() ![]() ![]() odległość: 10,381 km | ![]() | |
Linia 203 Tczew – Küstrin Kietz (179,542 km) | ||
![]() ![]() ![]() odległość: 3,502 km | ![]() | odległość: 8,742 km |
Linia 354 Poznań POD – Piła Główna (92,538 km) | ||
![]() ![]() ![]() odległość: 3,958 km | ![]() | |
Linia 374 Mirosław Ujski – Piła Główna (43,087 km) | ||
![]() ![]() ![]() | ![]() | |
Linia 405 Piła Główna – Ustka (0,252 km) | ||
![]() | odległość: 13,838 km | |
Linia 999 Piła Główna – Piła Północ | ||
![]() |
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Greater Poland Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.70 N
- S: 51.05 N
- W: 15.68 E
- E: 19.19 E
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Autor: MGalloway (WMF), Licencja: CC BY-SA 3.0
A tickmark icon included in the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: MGalloway (WMF), Licencja: CC BY-SA 3.0
A tickmark icon included in the OOjs UI MediaWiki lib.
head station, track to the left
head station, track to the left
Straight line aqross (according to naming convention, name + modifier)
head station, track to the right
head station, track to the right
station at track aqross
Autor: Marcinekk2, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dworzec Piła Główna po modernizacji.
Autor: Marcinekk2, Licencja: CC BY-SA 4.0
Peron 1 – widok w stronę wschodnią.
Autor:
Autor:
Mapa powiatu pilskiego, Polska