Piłka nożna na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012
Letnie Igrzyska Olimpijskie 2012 Londyn | |
Miejsce | Wembley Stadium, |
---|---|
Data | |
Liczba konkurencji | 2 |
Liczba zawodników | 504 |
Zawody w piłce nożnej na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012 w Londynie rozegrane zostały po raz 25. w historii igrzysk olimpijskich. Rywalizacja podzielona została na dwa turnieje – męski i żeński. Pierwsze mecze, które inaugurowały rywalizację w tej dyscyplinie odbyły się już 25 lipca – dwa dni przed ceremonią otwarcia igrzysk; ostatni z meczów – finał mężczyzn, miał miejsce 11 sierpnia. W konkurencjach piłki nożnej wystąpiło łącznie 504 sportowców. Gospodarzami turniejów olimpijskich było 6 brytyjskich miast: Londyn, Manchester, Cardiff, Newcastle upon Tyne, Glasgow oraz Coventry.
W turnieju mężczyzn udział wzięło 16 tzw. reprezentacji olimpijskich, w skład których mogło wchodzić tylko trzech zawodników w dowolnym wieku – resztę stanowili gracze, którzy w dniu rozpoczęcia igrzysk olimpijskich nie przekraczali 23. roku życia. Turniej zakończył się zwycięstwem reprezentacji Meksyku, która w meczu o złoty medal na Wembley Stadium pokonała rezultatem 1:2 zespół Brazylii. Rywalizacja o medal brązowy zakończyła się triumfem reprezentacji Korei Południowej, która z wynikiem 2:0 pokonała drużynę Japonii. Dla mistrzów olimpijskich – Meksykanów, był to pierwszy złoty medal w historii rywalizacji olimpijskiej w tej dyscyplinie. Królem strzelców turnieju z dorobkiem 6 goli został reprezentant Brazylii Leandro Damião.
W turnieju kobiet udział wzięło 12 reprezentacji bez żadnych ograniczeń wiekowych. Rywalizację ze złotym medalem zakończyły zawodniczki Stanów Zjednoczonych, które w finałowym starciu na Wembley Stadium pokonały reprezentantki Japonii wynikiem 2:1. Rywalizacja o medal brązowy zakończyła się triumfem reprezentacji Kanady, która jedną bramką pokonała drużynę Francji. Amerykanki zdobywając złoty medal obroniły tytuł mistrzyń olimpijskich zdobyty cztery lata wcześniej w Pekinie; był to dla nich już czwarty złoty medal w historii turniejów olimpijskich. Królową strzelczyń turnieju z dorobkiem 6 goli została reprezentantka Kanady Christine Sinclair.
W obu turniejach jako gospodarze wystąpiła specjalnie reaktywowana reprezentacja Wielkiej Brytanii. Drużyna ta nie jest zrzeszona w FIFA, a Wielką Brytanię na co dzień reprezentują drużyny poszczególnych części składowych – te z kolei nie są zrzeszone w Międzynarodowym Komitecie Olimpijskim i nie mogły brać udziału w Igrzyskach Olimpijskich.
Harmonogram zawodów
G | Faza grupowa | ¼ | Ćwierćfinały | ½ | Półfinały | 3 | Mecz o 3. miejsce | F | Finał |
Turniej | 25 VII | 26 VII | 27 VII | 28 VII | 29 VII | 30 VII | 31 VII | 1 VIII | 2 VIII | 3 VIII | 4 VIII | 5 VIII | 6 VIII | 7 VIII | 8 VIII | 9 VIII | 10 VIII | 11 VIII | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Turniej mężczyzn | G | G | G | ¼ | ½ | 3 | F | ||||||||||||
Turniej kobiet | G | G | G | ¼ | ½ | 3 | F |
Stadiony
Największą areną olimpijskich turniejów w 2012 roku był Wembley Stadium w Londynie. Narodowy stadion Anglii gościł cztery mecze w ramach fazy grupowej (z czego 3 w ramach turnieju męskiego i 1 w ramach turnieju żeńskiego), ćwierćfinał mężczyzn, po jednym meczu półfinałowym w obu turniejach oraz mecze finałowe. Obiekt był w stanie pomieścić 90 000 ludzi; w trakcie turnieju olimpijskiego największą frekwencją cieszył się mecz finałowy turnieju męskiego pomiędzy Meksykiem a Brazylią, który na żywo oglądało 86 162 osób.
Wśród obiektów goszczących mecze w ramach turnieju olimpijskiego znalazły się także narodowy stadion Walii – Millennium Stadium w Cardiff oraz narodowy stadion Szkocji – Hampden Park w Glasgow. Były to także jedyne stadiony turnieju położone poza granicami Anglii. Millennium Stadium gościł 8 meczów w ramach fazy grupowej (z czego 5 żeńskich i 3 męskie), ćwierćfinał turnieju kobiet, oraz mecz o brązowy medal turnieju mężczyzn. Na Hampden Park odbyło się pięć meczów w ramach fazy grupowej (z czego 4 żeńskie i 3 męskie) oraz mecz ćwierćfinałowy turnieju kobiet.
Listę obiektów uzupełniały angielskie stadiony klubowe – Old Trafford w Manchesterze, St James’ Park w Newcastle upon Tyne oraz Ricoh Arena w Coventry. W przypadku tego ostatniego obiektu konieczna była zmiana nazwy na czas trwania zawodów olimpijskich na niekomercyjną – z tego też powodu we wszystkich oficjalnych dokumentach obiekt przedstawiony został jako City of Coventry Stadium. Arena była gospodarzem 10 meczów fazy grupowej (5 kobiet i 5 mężczyzn) oraz ćwierćfinału i meczu o brązowy medal w turnieju kobiet. Old Trafford – na co dzień stadion domowy klubu Manchester United F.C. był drugą co do wielkości areną turniejów olimpijskich. W ramach rozgrywek gościł 6 meczów fazy grupowej (z czego tylko jeden mecz kobiet), ćwierćfinał mężczyzn oraz po jednym meczu półfinałowym w obu turniejach. St James’ Park – stadion klubu Newcastle United F.C., w ramach zawodów w 2012 roku przyjął 7 meczów fazy grupowej (z czego tylko 2 kobiet) oraz po jednym meczu ćwierćfinałowym w każdym z turniejów.
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||
Wembley Stadium | Old Trafford | Millennium Stadium | |
---|---|---|---|
Londyn | Manchester | Cardiff | |
Pojemność: 90 000 | Pojemność: 76 212 | Pojemność: 74 500 | |
(c) Julieanne Savage, CC BY-SA 2.0 | |||
St James’ Park | Hampden Park | City of Coventry Stadium | |
Newcastle upon Tyne | Glasgow | Coventry | |
Pojemność: 52 387 | Pojemność: 52 103 | Pojemność: 32 500 |
Medale
Zestawienie medalistów
Klasyfikacja medalowa
Miejsce | Reprezentacja | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
---|---|---|---|---|---|
1. | Stany Zjednoczone | 1 | 0 | 0 | 1 |
Meksyk | 1 | 0 | 0 | 1 | |
3. | Japonia | 0 | 1 | 0 | 1 |
Brazylia | 0 | 1 | 0 | 1 | |
5. | Kanada | 0 | 0 | 1 | 1 |
Korea Południowa | 0 | 0 | 1 | 1 | |
Razem | 2 | 2 | 2 | 6 |
Mężczyźni
Zakwalifikowane drużyny
AFC: CAF:
| OFC: UEFA: gospodarz: |
Wyniki
Grupa A
|
|
Grupa B
|
|
Grupa C
|
|
Grupa D
|
|
Faza pucharowa
Ćwierćfinały | Półfinały | Finał | ||||||||
Wielka Brytania | 1 (4) | |||||||||
Korea Południowa | 1 (5) | |||||||||
Korea Południowa | 0 | |||||||||
Brazylia | 3 | |||||||||
Brazylia | 3 | |||||||||
Honduras | 2 | |||||||||
Brazylia | 1 | |||||||||
Meksyk | 2 | |||||||||
Meksyk | 4 | |||||||||
Senegal | 2 | |||||||||
Meksyk | 3 | Mecz o 3. miejsce | ||||||||
Japonia | 1 | |||||||||
Japonia | 3 | Korea Południowa | 2 | |||||||
Egipt | 0 | Japonia | 0 | |||||||
Kobiety
Zakwalifikowane drużyny
AFC:
CAF: |
OFC: UEFA: gospodarz: |
Wyniki
Grupa E
|
|
Grupa F
|
|
Grupa G
|
|
Faza pucharowa
Ćwierćfinały | Półfinały | Finał | ||||||||
Wielka Brytania | 0 | |||||||||
Kanada | 2 | |||||||||
Kanada | 3 | |||||||||
Stany Zjednoczone | 4 | |||||||||
Stany Zjednoczone | 2 | |||||||||
Nowa Zelandia | 0 | |||||||||
Stany Zjednoczone | 2 | |||||||||
Japonia | 1 | |||||||||
Szwecja | 1 | |||||||||
Francja | 2 | |||||||||
Francja | 1 | Mecz o 3. miejsce | ||||||||
Japonia | 2 | |||||||||
Brazylia | 0 | Kanada | 1 | |||||||
Japonia | 2 | Francja | 0 | |||||||
Zobacz też
- Piłka nożna pięcioosobowa na Letnich Igrzyskach Paraolimpijskich 2012
- Piłka nożna siedmioosobowa na Letnich Igrzyskach Paraolimpijskich 2012
Bibliografia
- London 2012 Football – Results & Videos. olympic.org. [dostęp 2016-11-21]. (ang. • fr.).
- Olympic Football Tournaments London 2012 – Men. fifa.com. [dostęp 2016-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-16)]. (ang.).
- Olympic Football Tournaments London 2012 – Women. fifa.com. [dostęp 2016-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of the United Kingdom
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a gold medal, based on Olympic rings.svg.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
- The joining of the rings is not correct drawn.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Senegal
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Autor: Jimmy McIntyre - Editor HDR One Magazine, Licencja: CC BY-SA 2.0
If you wish to use this image you can do so freely as long as you give credit to me for the picture by linking to my site: strange-lands.com
Autor: Ungry Young Man, Licencja: CC BY 2.0
Inside the Millennium Stadium before the clash between Wales and Fiji on 1 October 2015
Autor: Abhijit Tembhekar from Pune, INDIA, Licencja: CC BY 2.0
View of Old Trafford from East Stand
(c) Julieanne Savage, CC BY-SA 2.0
Ricoh Arena, near to Longford, Coventry, Great Britain. Football Stadium where Coventry City play.