Piłodziób czarnogardły

Piłodziób czarnogardły
	Eumomota superciliosa
	(Sandbach, 1837)
	(c) Leofleck z angielskojęzycznej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	kraskowe
Nadrodzina	Alcedinoidea
Rodzina	piłodzioby
Rodzaj	Eumomota; P.L. Sclater, 1858
Gatunek	piłodziób czarnogardły
Synonimy
	Pyronites superciliosus Sandbach, 1837;
	Pyronites superciliosus Sandbach, 1837;
Podgatunki
	zobacz opis w tekście
	zobacz opis w tekście
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania

Piłodziób czarnogardły^[5], piłodziób błękitnobrwisty^[6] (Eumomota superciliosa) – gatunek ptaka z rodziny piłodziobów (Momotidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Eumomota^[5]. Występuje w Ameryce Środkowej od południowego Meksyku po Kostarykę.

Charakterystyczne dla piłodziobów są widoczne z daleka, dwie wydłużone sterówki

Opis gatunku

Posiada wielobarwne upierzenie: wierzch głowy i skrzydeł, grzbiet oraz pierś zielone, brzuch i plama na środku grzbietu rudobrązowe, czarna pręga przechodząca przez oko i czarne gardło. Piórka wokół czarnego gardła i na brwi o intensywnym kolorze turkusu. Lotki i sterówki również niebieskie, w ogonie znajdują się dwie wydłużone sterówki z ciemno zakończonymi „łopatkami”. Brak dymorfizmu płciowego^[6].

Średnie wymiary

Długość ciała: 35 cm, w tym ogon ok. 20 cm^[6]
Masa ciała: 65 g

Biotop: Lasy galeriowe, suchsze lasy z gęstym podszyciem czy skupiska drzew na terenie półotwartym. Żyją pojedynczo lub parami^[6].

Pożywienie: Głównie owady, owoce, nasiona. Czatują na gałęzi, skąd ujrzawszy ofiarę, zrywają się do krótkiego lotu. Zdobycz chwytają w locie, na gałęzi lub na ziemi.

Rozmnażanie: Gniazda wygrzebują w ziemi. Samica składa 3–4 jaja w głębokiej do 1,5 metra norze wykopanej w urwistym brzegu rzeki. Pisklęta wylęgają się po około 20 dniach. Po kolejnych 30 są zdolne do lotu^[7]. O młode troszczą się obydwoje rodzice.

Podgatunki: Wyróżnia się 7 podgatunków E. superciliosa^[3]^[8]:

E. s. bipartita Ridgway, 1912 – południowy Meksyk do zachodniej Gwatemali
E. s. superciliosa (Sandbach, 1837) – południowo-wschodni Meksyk
E. s. vanrossemi Griscom, 1929 – środkowa Gwatemala
E. s. sylvestris Carriker & Meyer de Schauensee, 1935 – wschodnia Gwatemala
E. s. apiaster (R. Lesson, 1842) – Salwador, zachodni Honduras i północno-zachodnia Nikaragua
E. s. euroaustris Griscom, 1929 – północny Honduras
E. s. australis Bangs, 1906 – południowo-zachodnia Nikaragua i północno-zachodnia Kostaryka

Przypisy

↑ Eumomota superciliosa, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ Eumomota, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] [dostęp 2011-03-03] (ang.).
↑ ^a ^b Turquoise-browed Motmot (Eumomota superciliosa). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-18)]. (ang.).
↑ BirdLife International, Eumomota superciliosa, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016 [online], wersja 2016-1 [dostęp 2017-01-24] (ang.).
↑ ^a ^b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Momotidae Gray,GR, 1840 (1832-33) - piłodzioby - Motmots (wersja: 2019-10-10). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-06-04].
↑ ^a ^b ^c ^d P. Busse (red.), Z. Czarnecki, A. Dyrcz, M. Gromadzki, R. Hołyński, A. Kowalska-Dyrcz, J. Machalska, S. Manikowski, B. Olech: Ptaki. T. II. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 84, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0563-0.
↑ Zimorodki i pokrewne (w:). W: Alan Kemp, Joseph Forshaw: Encyklopedia. Zwierzęta. Warszawa: Elipsa, 1999, s. 363. ISBN 83-85152-34-2.
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Todies, motmots, bee-eaters. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-06-05]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Zdjęcia i materiały multimedialne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2020-06-04]. (ang.).

[itis-1] Eumomota superciliosa, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[itis2-2] Eumomota, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] [dostęp 2011-03-03] (ang.).

[ibc-3] Turquoise-browed Motmot (Eumomota superciliosa). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-18)]. (ang.).

[iucn-4] BirdLife International, Eumomota superciliosa, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016 [online], wersja 2016-1 [dostęp 2017-01-24] (ang.).

[Mielczarek&Kuziemko-5] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Momotidae Gray,GR, 1840 (1832-33) - piłodzioby - Motmots (wersja: 2019-10-10). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-06-04].

[Busse-6] P. Busse (red.), Z. Czarnecki, A. Dyrcz, M. Gromadzki, R. Hołyński, A. Kowalska-Dyrcz, J. Machalska, S. Manikowski, B. Olech: Ptaki. T. II. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 84, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0563-0.

[7] Zimorodki i pokrewne (w:). W: Alan Kemp, Joseph Forshaw: Encyklopedia. Zwierzęta. Warszawa: Elipsa, 1999, s. 363. ISBN 83-85152-34-2.

[ioc-8] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Todies, motmots, bee-eaters. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-06-05]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Piłodziób czarnogardły

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie