Piłonos zwyczajny

Piłonos zwyczajny
Pristiophorus cirratus[1]
(Latham, 1794)[2]
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ryby chrzęstnoszkieletowe

Podgromada

spodouste

Rząd

piłonosokształtne

Rodzina

piłonosowate

Rodzaj

Pristiophorus

Gatunek

piłonos zwyczajny

Synonimy
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5]
Status iucn3.1 LC pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania

Piłonos zwyczajny[6] (Pristiophorus cirratus) – gatunek średniego rekina z rodziny piłonosowatych (Pristiophoridae), zamieszkującego wschodni Ocean Indyjski. Po raz pierwszy ten gatunek opisał angielski przyrodnik John Latham. Jest to gatunek niegroźny dla człowieka, jeden z pięciu należących do tej rodziny. Często mylony z rybami piłami, które jednak są zaliczane do wydłużonych płaszczek.

Występowanie

Piłonos zwyczajny występuje we wschodniej części Oceanu Indyjskiego: w wodach u wybrzeży południowej Australii, oraz Tasmanii, w obszarach szelfu kontynentalnego i stoków do około 300 m głębokości.

Wygląd

Piłonos zwyczajny osiąga maksymalną długość 1,4 m. Ma smukłe, wydłużone ciało z dużymi płetwami piersiowymi, dwiema płetwami grzbietowymi i nie ma płetwy odbytowej. Jego głowa jest spłaszczona, a długi (stanowiący do 30 procent długości ciała), spłaszczony grzbietobrzusznie i opatrzony zębami dziób przypomina piłę. W połowie dzioba wyrastają mu dwa wydatne wąsy. Ubarwienie piaskowe do szarawobrązowego, z nieregularnymi brązowymi plamami. Spodnia strona brzucha jasna, dziób różowawy. Skóra pokryta maleńkimi łuskami plakoidalnymi, nadającymi ciału gładkość.

Odżywianie i rozmnażanie

Rekin żywi się głównie małymi rybami kostnymi i skorupiakami. Rekiny te formują stada i polują masowo.

Gatunek jest jajożyworodny. Kopuluje w zimie i wydaje na świat w jednym miocie od 3 do 22 młodych. Noworodki opuszczają ciało matki z zębami piły zagiętymi do środka, co zabezpiecza samicę przed pokaleczeniem podczas porodu.

Przypisy

  1. Pristiophorus cirratus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b J.F. Latham. An essay on the various species of sawfish. „The Transactions of the Linnean Society of London”. 2, s. 281, ryc. 26 (rys. 5), 27, 1794. (ang.). 
  3. B.G. de Lacépède: Histoire naturelle des poissons. T. 4. Paris: Plassan, 1802, s. 679, 680. (fr.).
  4. G. Shaw: General zoology, or Systematic natural history. T. 5. Cz. 2: Pisces. London: G. Kearsley, 1804, s. 359. (ang.).
  5. T.I. Walker, Pristiophorus cirratus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020 [online], wersja 2020-2 [dostęp 2020-09-08] (ang.).
  6. Leonardo Compagno et al, 1999. Rekiny. Cibet.

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Pristiophorus cirratus distmap.png
Autor: Chris_huh, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Distribution map for Pristiophorus cirratus
Pristiophorus cirratus.jpg
Sketch 25. (Longnose) Saw shark (Pristiophorus cirratus) watercolour on paper sketch from the Sketchbook of fishes by Van Diemonian (Tasmanian) artist and convict William Buelow Gould (1801 - 1853).
Produced c1832 as part of a thirty-six image still life sketchbook of fishes while Gould was a convict on Sarah Island at the Macquarie Harbour Penal Station. Probably done for Dr William De Little.
Actual size 185 x 227 mm. This version is cropped to the main image.