Pińczyce (gmina)

Pińczyce
gmina wiejska
1919-54 i 1973–76[1]
Państwo

 PRL

Województwo

1919–39: kieleckie (II RP)
1945: kieleckie (PRL)
1945-50: śląskie
1950-53: katowickie
1953-54: stalinogrodzkie
1973–75: katowickie
1975–76: częstochowskie

Powiat

1919-26: będziński
1927-54: zawierciański
1973–75: myszkowski

Siedziba

Pińczyce

Populacja (1974)
• liczba ludności


3607[2]

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

9

brak współrzędnych
Portal Polska

Pińczyce – dawna gmina wiejska, istniejąca do 1954 roku oraz w latach 19731976[3] w woj. kieleckim, śląskim, katowickim, stalinogrodzkim i częstochowskim (dzisiejsze woj. śląskie). Siedzibą gminy były Pińczyce[4].

Na początku okresu międzywojennego gmina Pińczyce należała do powiatu będzińskiego w woj. kieleckim. 1 stycznia 1924 roku część obszaru gminy Pińczyce weszła w skład nowej gminy Myszków[5]. 1 stycznia 1927 roku gmina Pińczyce weszła w skład nowo utworzonego powiatu zawierciańskiego w tymże województwie[6].

Po wojnie gmina przez bardzo krótki czas zachowała przynależność administracyjną, lecz już 18 sierpnia 1945 roku została wraz z całym powiatem zawierciańskim przyłączona do woj. śląskiego[7] (od 6 lipca 1950 roku pod nazwą woj. katowickie[8], a od 9 marca 1953 jako woj. stalinogrodzkie[9]).

Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 9 gromad: Będusz, Dziewki, Huta Stara, Leśniaki, Nowa Wioska, Pińczyce, Pustkowie-Potasznia, Zabijak i Żelisławice[10]. Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[11].

Gmina została reaktywowana 1 stycznia 1973 roku w powiecie myszkowskim w woj. katowickim[12]. 1 czerwca 1975 roku gmina weszła w skład nowo utworzonego woj. częstochowskiego[13]. 15 stycznia 1976 roku gmina została zniesiona przez połączenie ze znoszoną gminą Koziegłówki oraz dotychczasową gminą Koziegłowy w nową gminę Koziegłowy[14].

Przypisy

  1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. kieleckiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Liczba ludności z publikacji "Rocznik Demograficzny Polski", GUS 1975-1995
  3. Do 28 września 1954 oraz od 1 stycznia 1973 do 14 stycznia 1976
  4. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  5. Dz.U. z 1924 r. nr 4, poz. 36
  6. Dz.U. z 1926 r. nr 125, poz. 727
  7. Dz.U. z 1945 r. nr 27, poz. 167
  8. Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255
  9. Dz.U. z 1953 r. nr 13, poz. 51
  10. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  11. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  12. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  13. Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92
  14. Dz.U. z 1976 r. nr 1, poz. 12

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).