Piżmaczkowate

Piżmaczkowate
Ilustracja
Piżmaczek wiosenny
Systematyka[1][2]
Domenaeukarionty
Królestworośliny
Podkrólestworośliny zielone
Nadgromadarośliny telomowe
Gromadarośliny naczyniowe
Podgromadarośliny nasienne
Nadklasaokrytonasienne
KlasaMagnoliopsida
Nadrządastropodobne
Rządszczeciowce
Rodzinapiżmaczkowate
Nazwa systematyczna
Adoxaceae E. Mey.
Preuss. Pfl.-Gatt. 198 (1839)[3]
Synonimy
  • Viburnaceae Raf. (1820)
  • Sambucaceae Batsch ex Borkh. (1797)[3]

Piżmaczkowate (Adoxaceae Trautv.) – rodzina roślin należąca do rzędu szczeciowców (Dipsacales Dumort.). Należy do niej 5 rodzajów z ok. 200 gatunkami. Przedstawiciele występują przede wszystkim w strefie klimatu umiarkowanego na półkuli północnej, rzadziej w górach strefy międzyzwrotnikowej. W systemach XX-wiecznych (np. w systemie Cronquista z 1981 i Reveala z 1993) do rodziny tej zaliczano tylko rośliny zielne, krzewy grupując w rodzinie przewiertniowatych (Caprifoliaceae), ew. kalinowatych (Viburnaceae) i bzowatych Sambucaceae. Od przełomu XX i XXI wieku (systemy APG) piżmaczkowate wyodrębniane są jako grupa monofiletyczna, wyodrębnienie bzu zmieniłoby rodzinę piżmaczkowatych w takson parafiletyczny[2].

Liczne gatunki z rodzajów kalina Viburnum i bez Sambucus uprawiane są jako rośliny ozdobne, w tym w licznych odmianach uprawnych. Kwiaty i owoce bzów używane są także jako jadalne, a różne części tych roślin wykorzystywane są w lecznictwie[3].

Rozmieszczenie geograficzne

Rośliny z rodziny występują na wszystkich kontynentach półkuli północnej, przy czym brak ich na dalekiej północy i w południowo-zachodniej części Azji, a w Afryce rosną tylko w górach Atlas i w górach jej równikowej części. Poprzez obszary górskie w strefie tropikalnej zasięg rodziny sięga także Ameryki Południowej (Andy i Wyżyna Brazylijska), a poprzez Azję Południowo-Wschodnią sięga także Australii (Wielkie Góry Wododziałowe i Tasmania)[2]. W Polsce występują w naturze przedstawiciele trzech rodzajów: kalina Viburnum, bez Sambucus i piżmaczek Adoxa[4].

Morfologia

Pokrój
Bardzo zmienne pod względem osiąganych rozmiarów – rodzaj piżmaczek Adoxa obejmuje byliny nieprzekraczające 20 cm wysokości, podczas gdy do rodzajów bez Sambucus i kalina Viburnum należą okazałe krzewy, a to tego drugiego także drzewa, osiągające 20 m wysokości. Rośliny zielne zwykle z podziemnymi kłączami. Rośliny nagie lub owłosione (włoski pojedyncze i gwiazdkowate). Na różnych częściach roślin powstają miodniki pozakwiatowe[3].
Liście
Zimozielone lub opadające, naprzeciwległe (wyjątkowo po trzy w okółkach), w plemieniu Adoxeae dolne liście wyrastają skupione w rozetę. Liście ogonkowe, z nasadą ogonka zwykle rozszerzoną. Użyłkowanie liści pierzaste, w plemieniu Adoxeae liście też pierzasto podzielone. Brzeg blaszki zwykle piłkowany lub ząbkowany, rzadko całobrzegi[3].
Kwiaty
Zebrane w różnego rodzaju kwiatostanybaldachogrona, baldachy, grona, główki i kilkukwiatowe wierzchotki. Kwiaty zwykle obupłciowe (rzadko sterylne i okazałe), promieniste lub słabo grzbieciste. Działek kielicha jest od 2 do 5, są one zrośnięte, ich końce są wolne i drobne, cały kielich jest trwały. Płatki korony w liczbie od 3 do 5 (rzadko 6), zrośnięte u nasady w krótką rurkę. Pręcików jest tyle samo co płatków, przy czym występują pręciki rozdzielone niemal do nasady nitki (w efekcie wydaje się, że pręcików jest dwa razy więcej i mają one pojedynczy, a nie podwójny pylnik). Zalążnia wpół dolna lub górna, powstaje z 2–5 owocolistków, z przegrodami lub z jedną komorą. Szyjka słupka nieobecna lub krótka. Znamię główkowate lub łatkowate (liczba łatek odpowiada liczbie owocolistków)[3].
Owoce
Pestkowce z pojedynczą pestką (plemię Viburneae) lub kilkoma (plemię Adoxeae)[3].

Systematyka

Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)[2]

Rodzina stanowiąca klad bazalny w obrębie rzędu szczeciowców Dipsacales w grupie euasterids II wchodzącej w skład kladu astrowych (asterids) należącego do dwuliściennych właściwych (eudicots). Od systemu APG III z 2009 wszystkie pozostałe grupy systematyczne w obrębie rzędu zostały scalone w jedną, siostrzaną rodzinę przewiertniowatych.

szczeciowce

piżmaczkowate Adoxaceae



przewiertniowate Caprifoliaceae



Podział rodziny[2][5]

Rodzaj kalina Viburnum jest siostrzany wobec kladu obejmującego wszystkie pozostałe rodzaje[2].

Plemię Viburneae O. Berg

Plemię Adoxeae Dumortier (syn. Adoxaceae E. Meyen, Sambucaceae Borkhausen)

Pozycja w systemie Reveala (1993–1999)

Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa dereniowe (Cornidae Frohne & U. Jensen ex Reveal), nadrząd Dipsacanae Takht., rząd szczeciowce (Dipsacales Dumort.), rodzina piżmaczkowate (Adoxaceae Trautv.)[6].

W węższym ujęciu Reveala do rodziny zaliczane były rodzaje:

  • Adoxa L.piżmaczek
  • Sinadoxa C. Y. Wu et al.
  • Tetradoxa C. Y. Wu (później uznany za synonim Adoxa)[7]

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b c d e f Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-09-01] (ang.).
  3. a b c d e f g A. Backlund: Adoxaceae. W: J.W. Kadereit, V. Bittrich (red.), V. Bittrich: Flowering Plants. Eudicots, The Families and Genera of Vascular Plants 14. Springer International Publishing, 2016, s. 19-24. ISBN 978-3-319-28532-0.
  4. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Vascular Plants of Poland - A Checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 1995. ISBN 83-85444-38-6.
  5. List of Genera in VIBURNACEAE, [w:] Vascular plant families and genera [online], Kew Gardens & Missouri Botanical Garden [dostęp 2018-09-02] (ang.).
  6. Crescent Bloom: Adoxaceae (ang.). The Compleat Botanica. [dostęp 2010-04-19].
  7. V.H. Heywood, R.K. Brummit, A. Culham, O. Seberg: Flowering plant families of the world. Ontario: Firefly Books, 2007, s. 26-27. ISBN 978-1-55407-206-4.

Media użyte na tej stronie

Gewone Vlier.JPG
Autor: Poldi Rijke, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Gewone Vlier
Adoxa moschatellina kz04.jpg
Autor: Krzysztof Ziarnek, Kenraiz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Adoxa moschatellina in PAN Botanical Garden in Warsaw