Piaskogrzeb
Georychus[1] | |||
Illiger, 1811[2] | |||
Przedstawiciel rodzaju – piaskogrzeb przylądkowy (G. capensis) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
(bez rangi) | incertae sedis[3] | ||
Rodzina | |||
Rodzaj | piaskogrzeb | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Mus capensis Pallas, 1778 | |||
Synonimy | |||
Gatunki | |||
|
Piaskogrzeb[7] (Georychus) – rodzaj ssaka z rodziny kretoszczurowatych (Bathyergidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje jeden żyjący współcześnie gatunek występujący w południowej Afryce[3][8].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 85–231,6 mm, długość ogona 17,3–23,7 mm; masa ciała 87,7–272,3 g[9].
Systematyka
Etymologia
- Georychus (Georrychus, Georhychus): gr. γεωρυχος geōrukhos „kopiący ziemię”, od γεω- geō- ziemny-, od γη gē „ziemia”; ορυσσω orussō „kopać”[10].
- Fossor: łac. fossor „kopacz, grabarz”, od fodo „kopać”[11]. Gatunek typowy: Fossor leucops Lichtenstein, 1844 (= Mus capensis Pallas, 1778).
Podział systematyczny
Badania genetyczne z 2018 roku sugerują, że Georychus może zawierać aż pięć gatunków[12]. Do rodzaju należy jeden występujący współcześnie gatunek[3][7]:
- Georychus capensis (Pallas, 1778) – piaskogrzeb przylądkowy
oraz gatunek wymarły[13]:
- Georychus robertsi Broom, 1937
Uwagi
Przypisy
- ↑ Georychus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ J.K.W. Illiger: Prodromus systematis mammalium et avium: additis terminis zoographicis utriusque classis, eorumque versione germanica. Berolini: Sumptibus C. Salfeld, 1811, s. 87. (łac.).
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 367–368. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ J. Minding: Ueber die geographische Vertheilung der Säugethiere. Berlin: Enslin, 1829, s. 80. (niem.).
- ↑ J.A. Wagner: Supplementband. W: J.Ch.D. von Schreber: Die Säugthiere in Abbildungen nach der Natur, mit Beschreibungen. Cz. 3: Die Beutelthiere und Nager (erster Abschnitt). Erlangen: Expedition des Schreber’schen säugthier- und des Esper’schen Schmetterlingswerkes, 1843, s. 369. (niem.).
- ↑ J.R. Forster & M.C.H. Lichtenstein: Descriptiones animalium quae in itinere ad Maris Australis terras per annos 1772, 1773 et 1774 suscepto. Berolini: Ex Officina Academica, 1844, s. 31–32. (łac.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 286. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Georychus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-11-16].
- ↑ R. Honeycutt: Family Bathyergidae (African Mole-rats). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 367–368. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 293.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 286.
- ↑ J.H. Visser, N.C. Bennett & B. Jansen van Vuuren. Spatial genetic diversity in the Cape mole-rat, Georychus capensis: Extreme isolation of populations in a subterranean environment. „PLoS ONE”. 13 (3), s. e0194165, 2018. DOI: 10.1371/journal.pone.0194165. (ang.).
- ↑ R. Broom. On some new Pleistocene mammals from limestone caves of the Transvaal. „South African Journal of Science”. 33, s. 760, 1937. (ang.).
Bibliografia
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Autor: Tony Rebelo, South Africa, Licencja: CC BY-SA 4.0
Cape mole-rat or Georychus capensis, photographed by Tony Rebelo, on 10 February 2013, at Ladiesmile Road, Bergvliet,Greater Capetown, Western Cape province of South Africa