Piastów

Piastów

miasto i gmina
1. Park Niepodległości i ulica 11 Listopada, 2. Willa Millera, 3. Budynek stacji kolejowej, 4. Aleja Tysiąclecia
Herb Flaga
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Powiat	pruszkowski
Aglomeracja	warszawska
Prawa miejskie	1952
Burmistrz	Grzegorz Waldemar Szuplewski
Powierzchnia	5,76 km²
Populacja (30.06.2020) • liczba ludności • gęstość	22 617[1] 3937 os./km²
Strefa numeracyjna	+48 22
Kod pocztowy	05-820
Tablice rejestracyjne	WPR
Położenie na mapie powiatu pruszkowskiego Piastów
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Piastów
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Piastów
52°11′04″N 20°50′23″E/52,184444 20,839722
TERC (TERYT)	1421011
SIMC	0921496
Urząd miejski ul. 11 Listopada 2, 05-820 Piastów
Strona internetowa
BIP

Piastów (do 1926 Utrata) – miasto w Polsce położone w województwie mazowieckim, w powiecie pruszkowskim. Miasto należy do aglomeracji warszawskiej.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa warszawskiego.

Według danych GUS z 30 czerwca 2020 r. miasto zamieszkiwało 22 617 mieszkańców^[1].

Położenie

Graniczy z warszawską dzielnicą Ursus, miastem powiatowym Pruszków, gminą Michałowice oraz miastem i gminą Ożarów Mazowiecki. Mimo swej przynależności administracyjnej jest typowym osiedlem podstołecznym, częścią aglomeracji warszawskiej (14 km do centrum Warszawy).

Piastów jest najmniejszą gminą w województwie (5,76 km²) i jednocześnie drugą najgęściej zaludnioną – 3937 os./km² (wg danych z 2019 r. po Legionowie^[2]). Według danych z 2014 r.^[2] Piastów zajmuje obszar 5,76 km², w tym:

• użytki rolne: 0,71 km² (12,3%)
• grunty zabudowane i zurbanizowane 5,05 km² (87,7%)
• użytki leśne: 0%.

Sąsiednie gminy

Michałowice, Ożarów Mazowiecki, Pruszków, Warszawa

Historia

Pomnik ku czci żołnierzy ruchu oporu z terenu Piastowa walczących z okupantem w latach 1939 - 1945.

Historia powstania tej miejscowości zaczyna się w XVI wieku. Wówczas, na terenie dzisiejszego Piastowa istniały dwie miejscowości: Utrata i Żdżary. Dokumenty parafialne z XVI w. informują, że Żdżary były wsią duchowną należącą do parafii Żbików (obecnie część Pruszkowa). Następnie do połowy XIX wieku ziemie te należały do Wyższego Seminarium Duchownego św. Jana Chrzciciela w Warszawie. W 1865 r. majątek został skonfiskowany przez władze zaboru rosyjskiego, za popieranie przez kościół powstania styczniowego. Następnie grunty nabyli rosyjscy ziemianie, którzy dokonali parcelacji i sprzedaży terenów. W tym samym czasie nastąpiła rozbudowa Kolei Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej, co spowodowało, że na terenie Piastowa wybudowano osiedle mieszkaniowe dla kolejarzy. Pracownicy kolei mieszkali w typowych XIX-wiecznych budynkach z czerwonej cegły zwanymi potocznie „czerwoniakami”. To spowodowało, że pod koniec XIX w. powstała osada. Z początkiem XX w. zamieszkało tu wielu warszawiaków uciekających przed zgiełkiem wielkiego miasta^[3].

W 1926 r. mieszkańcy przyjęli nową nazwę swojej miejscowości – Piastów; została ona wyłoniona w drodze konkursu, spośród 11 propozycji: zwycięzcą okazał się czternastoletni harcerz Zygmunt Kosewski, który został potem honorowym obywatelem miasta^[4]. W 1928 r. dekretem biskupa powstała rzymskokatolicka parafia Matki Boskiej Częstochowskiej. W 1930 r. powstała gmina Piastów. Na terenie Piastowa zaczęły działać ZHP, OSP, PCK, Stowarzyszenie Miłośników Piastowa i inne. W 1952 r. Piastów otrzymał prawa miejskie, mieszkało tu wówczas 10 tys. osób. Rozbudowa Zakładów Mechanicznych „Ursus” spowodowała przypływ ludności, także w obrębie Piastowa i budowę wysokich blokowisk na północy miasta. 31 grudnia 1961 r. z Piastowa wyłączono osiedle mieszkaniowe Gołąbki, włączając je do miasta Ursus w tymże powiecie i województwie^[5].

Początki przemysłu chemicznego

W 1925 r. inż. Fryderyk Muller przeniósł tu z Warszawy Zakłady Akumulatorowe systemu „Tudor”, a w 1928 r. uruchomił produkcję między innymi obudów akumulatorowych w Zakładach Kauczukowych „Piastów”. Zaraz po wojnie, w 1946 r. otwarto Zasadniczą Szkołę Zawodową, co było skutkiem dotychczasowego rozwoju branży chemicznej w Piastowie. W latach 60. XX w. powstał Zespół Szkół Chemicznych. W 1973 r. powstał Instytut Przemysłu Gumowego „Stomil”.

Demografia

Piramida wieku mieszkańców Piastowa w 2014 roku^[6].

Władze Piastowa

Urząd miasta

• 1979–1984 – Czesław Baran – naczelnik
• 1984–1988 – Bogdan Tomalak – naczelnik
• 1988–1989 – Zbigniew Strzelecki – naczelnik
• 1989–1990 – Mieczysław Palczewski – p.o. naczelnika
• 1990–2010 – Zdzisław Brzeziński – burmistrz
• 2010–2014 – Marek Kubicki – burmistrz
• od 2014 – Grzegorz Waldemar Szuplewski – burmistrz

Transport

Dworzec kolejowy w Piastowie

Centrum Piastowa, wiadukt nad linią kolejową

Transport drogowy

Przez Piastów przebiega droga wojewódzka nr 719.

Komunikacja miejska

Połączenie z Warszawą zapewniają 3 linie autobusowe obsługiwane przez ZTM Warszawa:

• 716: z pętli przy ul. Ogińskiego do Cmentarza Wolskiego w Warszawie
• 717: z pętli przy ul. Ogińskiego do Dworca Warszawa Zachodnia
• N85: od Dworca Centralnego w Warszawie do pętli na Osiedlu Staszica w Pruszkowie

Od 2011 władze miasta uruchomiły pierwszą linię miejską: P-1. W 2012 roku władze Pruszkowa uruchomiły linię nr 3, łączącą Piastów z pętlą przy ul. Inżynierskiej w Pruszkowie. Spółka PKS Grodzisk Mazowiecki zapewnia również dojazd autobusami z Piastowa do Janek, czy też Ożarowa Mazowieckiego.

Transport kolejowy

Przez Piastów przebiega linia kolejowa nr 1 oraz linia kolejowa nr 447. W Piastowie zatrzymują się pociągi linii S1 obsługiwane przez SKM Warszawa, oraz pociągi Kolei Mazowieckich w kierunku Grodziska Mazowieckiego, Skierniewic, Warszawy i Otwocka.

Oświata

Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Adama Mickiewicza

Szkoły podstawowe

• Szkoła Podstawowa nr 1 im. Stanisława Staszica
• Szkoła Podstawowa nr 2 im. Marii Skłodowskiej-Curie
• Szkoła Podstawowa nr 3 im. Bohaterów Powstania Warszawskiego
• Szkoła Podstawowa nr 4 im. Bohaterów spod Darnicy
• Szkoła Podstawowa nr 5 im. Zbigniewa Gęsickiego „Juno”
• Niepubliczna Szkoła Podstawowa nr 85

Szkoły średnie

• Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza
• Zespół Szkół im. Fridtjofa Nansena

Kultura

W mieście znajdują się^[7]:

• Kino „Baśń”
• Miejska Biblioteka Publiczna
• Miejski Ośrodek Kultury

Sport

Na terenie miasta funkcjonuje Miejski Klub Sportowy Piast Piastów, skupiający się przede wszystkim na rozgrywkach piłki nożnej mężczyzn. Najlepszym okresem dla klubu były lata 2006-2010, wówczas Piast rozgrywał swoje mecze na poziomie IV ligi. W sezonie 2019/20 Piast Piastów występuje w Lidze Okręgowej, grupa Warszawa II.

Międzyszkolny Uczniowski Klub Sportowy Tie-Break Piastów – klub siatkarski; specjalizuje się w szkoleniu dzieci. Od sezonu 2018/2019 występuje także w rozgrywkach IV Ligi podlegając pod Mazowiecko-Warszawski Związek Piłki Siatkowej; drużyna awansowała do fazy play-off z trzeciego miejsca w tabeli i na takim miejscu zakończyła sezon^[8]. Klub utworzony został w 2003, a jego drużyny startowały w Lidze Juniorów o mistrzostwo Mazowsza. W latach 2011–2015 klub zawiesił swoją działalność^[9]. We współpracy z miastem i Miejskim Ośrodkiem Sportu i Rekreacji klub zorganizował wiele turniejów siatkarskich, między innymi Mikołajkowy Turniej Piłki Siatkowej „Mikovolley Cup”^[10] czy Ogólnopolski Turniej Piłki Plażowej „Piastów Beach Volley Cup”^[11].

Ochrona publiczna

Budynek Ochotniczej Straży Pożarnej w Piastowie

W mieście znajduje się:

• komisariat policji
• remiza Ochotniczej Straży Pożarnej
• 2 przychodnie publiczne, wraz z oddziałem nocnej i świątecznej pomocy lekarskiej.

Religia

Kościół pw. Matki Bożej Częstochowskiej

Parafie rzymskokatolickie

• Matki Bożej Częstochowskiej
• Chrystusa Króla Wszechświata
• Św. Michała Archanioła

Świadkowie Jehowy

• zbór Piastów^[12]

Rodzimy Kościół Polski

• Rodzimy Kościół Polski w Piastowie organizuje obchody świąt, zjazdy i wiece swoich członków^[13].

Zobacz też

• Oficyny mieszkalne w Piastowie
• Piastów (przystanek kolejowy)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Żdżary (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 751 .
• Osadnictwo średniowieczne na terenie Piastowa
• Kronika miasta Piastowa