Piastowie małopolscy

Piastowie małopolscy – linia dynastii Piastów, panująca w Małopolsce i w ziemi sandomierskiej, wywodząca się od Kazimierza II Sprawiedliwego, wygasła na jego wnuku Bolesławie V Wstydliwym w 1279.

Z racji posiadania stołecznego Krakowa linia ta uważała się za nadrzędną wobec innych gałęzi piastowskich. O ile do śmierci Leszka Białego jej pozycja w Polsce dzielnicowej rzeczywiście była silna, to już jego jedyny syn, Bolesław Wstydliwy uważany był jedynie za księcia Krakowa, niemającego realnej władzy nad pozostałymi książętami dzielnicowymi.

Zazwyczaj do linii Piastów małopolskich zalicza się trzech książąt: Kazimierza II Sprawiedliwego, jego syna Leszka Białego oraz wnuka Bolesława V Wstydliwego. Do gałęzi tej przynależą także trzej wcześnie zmarli synowie jej protoplasty: Kazimierz, Bolesław i Odon oraz dwie jego córki: Adelajda i nieznana z imienia żona wielkiego księcia kijowskiego Wsiewołoda Czermnego, a także córka Leszka Białego, Salomea.

Czasami Piastem małopolskim czyni się także piątego syna Kazimierza Sprawiedliwego, Konrada I mazowieckiego. Jednakże tak z racji posiadanych ziem, jak i tego jakimi obszarami władali jego potomkowie, bardziej zasadne byłoby uznanie go za Piasta mazowieckiego.

Drzewo genealogiczne Piastów małopolskich

Opracowanie na podstawie: K. Jasiński, Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich, Poznań-Wrocław 2001.; dane dotyczące nieznanej z imienia żony Wsiewołoda Czermnego za: O. Balzer, Genealogia Piastów, Kraków 2005.