Picconia (roślina)

Picconia
Ilustracja
Picconia excelsa
Systematyka[1][2]
Domenaeukarionty
Królestworośliny
Podkrólestworośliny zielone
Nadgromadarośliny telomowe
Gromadarośliny naczyniowe
Podgromadarośliny nasienne
Nadklasaokrytonasienne
KlasaMagnoliopsida
Nadrządastropodobne
Rządjasnotowce
Rodzinaoliwkowate
RodzajPicconia
Nazwa systematyczna
Picconia Alph. de Candolle
Prodr. 8: 288. Mar (med.) 1844[3]
Typ nomenklatoryczny

P. excelsa (W. Aiton) Alph. de Candolle[3]

Picconia – rodzaj roślin należący do rodziny oliwkowatych. Obejmuje dwa gatunki[4][5]. P. excelsa rośnie na Maderze i Wyspach Kanaryjskich[6], a P. azorica na Azorach[7]. Oba wchodzą w skład makaronezyjskich lasów wawrzynolistnych[4], których stanowią znaczący składnik[6].

P. excelsa uprawiana jest w klimacie łagodnym i ciepłym (południowa Anglia i Irlandia), gdzie wyrasta w dość okazałe, zimozielone drzewo[8]. Ze względu na objęcie ochroną prawną wielu zachowanych stanowisk tych oraz szeroki zakres ochrony ex situ – oba gatunki uznawana są współcześnie za gatunki najmniejszej troski (LC) przez IUCN[7][6].

Morfologia

Pokrój
Zimozielone krzewy, rzadziej rośliny wyrastające w niewielkie drzewa[8][9] (P. excelsa osiąga do 15, rzadko 20 m wysokości[6], a P. azorica do 8 m wysokości[7]).
Liście
Naprzeciwległe, całobrzegie lub rzadziej piłkowane[8][9].
Kwiaty
Skupione w wyrastających w kątach liści gronach z długo zachowującymi się przysadkami otulającymi kwiaty. Kwiaty obupłciowe, czterokrotne. Kielich składa się z czterech drobnych działek. Płatki korony koliście rozpostarte z bardzo krótką rurką, zrośnięte u nasady w pary za pomocą nitek pręcików. Pręciki dwa. Zalążnia dwukomorowa, z dwoma zalążkami w każdej z nich[9].
Owoce
Pestkowce[9].

Systematyka

Rodzaj z podplemienia Oleinae Wallander & Albert (2000) z plemienia Oleeae (Hoffmanns. & Link ex R.Br.) Dumort. (1827) w obrębie rodziny oliwkowatych Oleaceae[2][9].

Wykaz gatunków[5]
  • Picconia azorica (Tutin) Knobl.
  • Picconia excelsa (Aiton) DC.

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2020-04-23] (ang.).
  3. ↑ a b Picconia. W: Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2020-04-23].
  4. ↑ a b David J. Mabberley: Mabberley's Plant-Book. Cambridge University Press, 2017, s. 714. ISBN 978-1-107-11502-6.
  5. ↑ a b Picconia DC.. W: Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2020-04-23].
  6. ↑ a b c d M. da Silva Menezes de Sequeira, E. Beech, Picconia excelsa, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] [dostęp 2020-04-23] (ang.).
  7. ↑ a b c L. Silva, E. Beech, Picconia azorica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] [dostęp 2020-04-23] (ang.).
  8. ↑ a b c Picconia. W: Trees and Shrubs Online [on-line]. The International Dendrology Society. [dostęp 2020-04-23].
  9. ↑ a b c d e K. Kubitzki (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. VII. Flowering Plants. Dicotyledons. Lamiales. Berlin, Heidelberg: Springer, 2004, s. 303. ISBN 978-3-642-62200-7.

Media użyte na tej stronie

Picconia excelsa kz2.JPG
Autor: Krzysztof Ziarnek, Kenraiz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Picconia excelsa in Jardín Botánico Canario Viera y Clavijo