Pici (makaron)

Pici to rodzaj ręcznie robionego włoskiego makaronu. Jest zbliżony do kształtem do spaghetti, lecz nieco grubszy. Popularny w południowej Toskanii, w szczególności południowej części prowincji Siena - w Val d'Orcia, Val di Chiana, Monte Amiata, prowincji Arezzo oraz przyległych^[1][2].

Surowe pici po przygotowaniu

Receptura

Tradycyjna receptura dopuszcza użycie wody, mąki i soli^[2], jaja stosuje się w niektórych lokalnych wariantach. Makaron produkuje się wyłącznie ręcznie techniką appiciare, czyli ręcznego wyrabiania ciasta przez wyciąganie go między palcami w celu uzyskania długiej nitki.

Przepisy

Klasyczne przyprawy toskańskiej tradycji z makaronem pici to dodatki:

• sos aglione (sos pomidorowo-cebulowy z lokalnej odmiany cebuli)^[2],
• sos z wątroby królika^[3],
• sos mięsny „chiantigiana " (z dodatkiem chianti)
• ragù na bazie dziczyzny (dzik, zając)^[4],
• "alle criciole" (doprawione okruchami toskańskiego chleba smażonego w oliwie z oliwek)^[5]

Warianty

W rejonie Montalcino pici nazywane jest pinci, a zwykłą mąkę pszenną zastępuje się gruboziarnistą mąką, mieloną tradycyjną metodą na żarnach^[6].

W Anghiari, w prowincji Arezzo, makaron ten nosi nazwę bringoli. W niektórych obszarach górnego biegu Arno wytwarza się lunghetti, które są podobne do pici, lecz używa się do jego produkcji jaja, a makaron kształtuje się na stolnicy (zamiast między palcami)^[6].

Przypisy

Zobacz też

• Bigoli

W innych projektach

Makaron pici w Wikimedia Commons.