Pień trzewny

Pień trzewny i jego odgałęzienia

Pień trzewny (łac. truncus coeliacus lub truncus celiacus) – krótka tętnica o szerokim promieniu, która jest najwyżej położonym większym odgałęzieniem aorty brzusznej. Jest jedną z trzech gałęzi trzewnych - wraz z tętnicą krezkową górną i tętnicą krezkową dolną.

Zakres unaczynienia

Pień trzewny zaopatruje w krew następujące narządy: żołądek, śledzionę (w całości) oraz częściowo trzustkę, dwunastnicę, dolną część przełyku i wątrobę. Należy zauważyć, że zakres unaczynienia trzech głównych tętnic trzewnych nie pokrywa się i zakrzep jakiejkolwiek z nich powoduje martwicę zaopatrywanych przez nie narządów. Nie jest też możliwe dłuższe podwiązanie tych naczyń u żywego człowieka.

Gałęzie

Po odejściu od przedniej ściany aorty kieruje się do przodu oraz lekko w stronę prawą. Po przejściu 1–3 cm dzieli się na następujące naczynia (od najmniejszego do największego):

W ok. 15%^[1] przypadków stwierdza się zmienności pnia trzewnego. Najczęstszą odmianą jest wspólne odejście dwóch tętnic zamiast trzech.

Odpływ żylny

Z rejonów zaopatrywanych przez pień trzewny krew odpływa przez żyłę wrotną do wątroby.

Schemat

Schemat kolejnych gałęzi pnia trzewnego:

Przypisy

Bibliografia

• T. Marciniak Anatomia prawidłowa człowieka, AM we Wrocławiu, Wrocław 1991.