Pieśń o żołnierzu tułaczu

„Pieśń o żołnierzu tułaczu” (inc. „Idzie żołnierz borem, lasem”) – polska pieśń żołnierska, która zyskała dużą popularność szczególnie w XIX wieku. Składa się z ośmiozgłoskowców rymowanych parzyście. Jej tekst powstał na podstawie „Pieśni o kole rycerskim” z 1584[1] i „Dumy rycerskiej” (ok. 1597) Adama Czahrowskiego[2]. W utworze można odnaleźć podobieństwo do staropolskich żołnierskich lamentów, które traktują o trudach żołnierskiego żywota. Od XIX wieku zaczęto ją kojarzyć z tradycją legionów.

Wykonania:

  • Jacek Kowalski wraz z zespołem muzyki dawnej Klub Świętego Ludwika, wykonanie z 2006 r. na CD załączonej do „Niezbędnika Sarmaty”.
  • XL 0169 Chór i Orkiestra Polskiego Radia pod dyr. Jerzego Kołaczkowskiego, Idzie żołnierz borem, lasem..., Polskie Nagrania, cykl 1 (płyta winylowa).
  • „Pieśń ojczysta”, wydanie albumowe 4 CD, Caritas Ordynariatu Wojska Polskiego „Pieśń Ojczysta”, Wydawnictwo Caritas Ordynariatu Wojska Polskiego, 2007.
  • folk-rockowa wersja zespołu Łysa Góra.

Przypisy

  1. Idzie żołnierz borem, lasem, bibliotekapiosenki.pl, 2007–2020 [dostęp 2020-08-26].
  2. Idzie żołnierz borem, lasem, antologia.oskarkolberg.pl, 2016 [dostęp 2020-08-26].
  3. interpretacja „Pieśń o żołnierzu tułaczu” wykonanej przez Lao Che w utworze „Koniec” – Youtube

Bibliografia

  • Jacek Kowalski: Niezbędnik Sarmaty. Poznań: Fundacja św. Benedykta, 2006, s. 168-170. ISBN 978-83-60758-09-0.
  • Stanisław Wasylewski, Pieśń o żołnierzu tułaczu, „Lud. Kwartalnik etnograficzny”, 16, Lwów: Towarzystwo Ludoznawcze, 1910, s. 247–258.

Linki zewnętrzne