Piechota II RP
Piechota II RP – jeden z trzech, obok artylerii i kawalerii, głównych rodzajów Wojska Polskiego II RP (w ówczesnej terminologii rodzaj wojsk określany był mianem „broni”).
W latach 1921-1939 piechota zorganizowana była w 30 dywizji piechoty (ówcześnie nazywanych wielkimi jednostkami) rozlokowanych na terenie dziesięciu okręgów korpusów (trzy dywizje w każdym okręgu).
Fachowym organem dowodzenia ministra spraw wojskowych w sprawach piechoty był Departament Piechoty.
Kształcenie oficerów odbywało się w Szkole Podchorążych Piechoty w Komorowie koło Ostrowi Mazowieckiej, a doskonalenie w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie.
Piechota posiadała własne barwy nawiązujące kolorystyką do barwy mundurów Armii Księstwa Warszawskiego. Żołnierze tej formacji na kołnierzach mundurów nosili patki koloru granatowego z żółtą wypustką, a na czapkach garnizonowych granatowe otoki.
Zobacz też
- Piechota
- Jednostki piechoty II RP
- Pułki piechoty Wojska Polskiego II RP
- Ordre de Bataille polskiej dywizji piechoty w 1920
- Organizacja wojenna polskiej dywizji piechoty w 1939 roku
Bibliografia
- Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2/III. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
- Zdzisław Jagiełło: Piechota Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Bellona, 2007. ISBN 978-83-11-10206-4.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
1935 piechota II RP