Piecki (gromada w powiecie inowrocławskim)
gromada | |||
1959–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania | 31 grudnia 1959 | ||
Data likwidacji | 1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
Portal Polska |
Piecki – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Piecki z siedzibą GRN w Pieckach utworzono 31 grudnia 1959 w powiecie inowrocławskim w woj. bydgoskim z obszarów zniesionych gromad Wola Wapowska i Bachorce (bez wsi Głębokie[5]) w tymże powiecie[6].
W 1961 roku gromada miała 23 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[8].
Przypisy
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
- ↑ Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
- ↑ Uchwała Nr 23/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 2 września 1959 r. w sprawie zmiany granic niektórych gromad oraz przeniesienia siedzib gromadzkich rad narodowych w województwie bydgoskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 21 grudnia 1959 r., Nr. 8, Poz. 92)
- ↑ Uchwała Nr 24/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 2 września 1959 r. w sprawie utworzenia i zniesienia niektórych gromad w województwie bydgoskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 21 grudnia 1959 r., Nr. 8, Poz. 93)
- ↑ Uchwała Nr VI/15/61 Powiatowej Rady Narodowej w Inowrocławiu z 25 stycznia 1961 (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 2 lutego 1961 r., Nr. 1, Poz. 10)
- ↑ Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).