Piecowisko

Bryły starożytnego żużla. Piecowisko w Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego w Pruszkowie

Piecowisko – w archeologii mniej lub bardziej rozległy obszar będący reliktem warsztatów produkcyjnych związanych z wytopem metali (dymarek)[1]. Piecowisko ma najczęściej postać zarejestrowanego na powierzchni stanowiska żużla[2].

Piecowiska podzielić można na dwa typy: mniejsze, składające się z pozostałości po kilku lub kilkunastu piecach działających na potrzeby lokalnych społeczności i większe (setki, a nawet tysiące dymarek[3]), obliczone na produkcję masową, stanowiące relikty wyspecjalizowanych zespołów metalurgicznych[2]. Piecowiska stanowią podstawę badań i rekonstrukcji dawnych zespołów piecowych[4].

Przypisy

  1. ↑ Tablica informacyjna, Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego w Pruszkowie
  2. ↑ a b Piecowisko dymarskie — starożytny warsztat produkcyjny - Dymarki Świętokrzyskie 2018 - OFICJALNA STRONA, dymarki.com [dostęp 2020-08-28].
  3. ↑ Marcin Jaworski, Małgorzata M. Jaworska, Wytop żelaza dawniej i dziś, w: Warszawski Tryptyk Edukacyjny, s. 141
  4. ↑ Archeologia - piecowisko - hutnia.pl, hutnia.pl [dostęp 2020-08-28].

Media użyte na tej stronie

Lumps of slag (Museum of Ancient Masovian Metallurgy in Pruszków).jpg
Autor: MOs810, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bryły starożytnego żużla - Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego w Pruszkowie.