Piekiełko (szczyt)

Piekiełko
Piekiełko i Ula, widok z szosy Krośnica–Niedzica
Państwo	Polska
Pasmo	Pieniny
Wysokość	678, 655 m n.p.m.
Położenie na mapie Pienin Piekiełko
49°25′10″N 20°20′09″E/49,419444 20,335833

Piekiełko – najwyższy, północny szczyt masywu Upszaru w Pieninach Czorsztyńskich (678 m n.p.m.). Sam wierzchołek jest porośnięty lasem, ale płytka przełęcz oddzielająca go od sąsiadującej w kierunku północno-zachodnim Zbójeckiej Skały jest odkryta, trawiasta. Z przełęczy tej do Zbiornika Czorsztyńskiego opada trawiasta dolinka ze źródłem wody, zwana Kąciki, w przeciwnym kierunku, do doliny Głębokiego Potoku z przełęczy tej opada również trawiasty stok zwany Łazami^[1][2].

Nazwa szczytu pochodzi od dawniej istniejących obok wierzchołka dwóch poletek uprawnych o nazwie Małe i Wielkie Piekiełko. Jak pisze Bronisław Gustawicz w 1881 były to: „dwa owsiska w świerkowym lesie”. Adam Jaszczołt uważa, że nazwa może pochodzić od słowiańskich słów pkieł, piekło, oznaczających smołę i jest pozostałością po istniejących w Pieninach zborach braci polskich z początków XVII wieku^[3].

Dawne poletka uprawne są obecnie łąkami lub pastwiskami, cały zaś Upszar należy do Pienińskiego Parku Narodowego i nie jest udostępniony turystycznie^[1]. W latach 1987–1988 w polanach na Piekiełku znaleziono bardzo rzadkie, w Polsce zagrożone wyginięciem gatunki porostów: jaskrawiec woskowoszary Caloplaca stillicidiorum, łuskotek wątrobiasty Catapyrenium lachneum i trzonecznica rdzawa Chaenotheca ferruginea^[4].

Przypisy