Pierścienica krasnoroga
| Peribalus strictus | |||
| (Fabricius, 1803) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | Pentatominae | ||
| Plemię | Carpocorini | ||
| Rodzaj | Peribalus | ||
| Podrodzaj | Peribalus s.str. | ||
| Gatunek | Peribalus strictus | ||
| Synonimy | |||
| |||
Pierścienica krasnoroga[1] (Peribalus strictus) – gatunek pluskwiaka z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny tarczówkowatych.
Pluskwiak o ciele długości od 8,5 do 11 mm. Policzki dłuższe od nadustka, nakrywające go. Czułki o członach drugim i trzecim całkiem jasnych, najwyżej tym ostatnim lekko u wierzchołka przyciemnionym. Przedplecze o jasnych, lekko zgrubiałych, wąskich i niepunktowanych brzegach bocznych[2]. Skierowana ku tyłowi kłujka nie wykracza poza tylne biodra. Krawędzie tarczki pośrodku wklęśnięte. Samiec ma gładką powierzchnię zmysłową paramer i jedną parę wyrostków łączących edeagusa o zesklerotyzowanych wierzchołkach. U samic spermateka z wydłużonym zbiorniczkiem i sferycznie poszerzonym u nasady przewodem o zesklerotyzowanych ściankach[3].
Fitofagiczny polifag zasiedlający łąki, murawy, polany i zbiorowiska ruderalne[2]. Aktywne osobniki dorosłe spotyka się od kwietnia do października. Zimę spędzają w ściółce[1]
Gatunek palearktyczny. W Polsce pospolity[2].
Przypisy
- ↑ a b Peribalus strictus (Fabricius, 1803). [w:] Przyroda Świętokrzyska [on-line]. [dostęp 2019-06-27].
- ↑ a b c Jerzy A. Lis: Klucze do oznaczania owadów Polski. T. XVIII: Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera. Cz. zeszyt 14: Tarczówkowate - Pentatomidae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 2000. ISBN 83-88518-05-4.
- ↑ J. Ribes, S. Pagola-Carte, I. Zabaleguj. On some Palaearctic Carpocorini (Hemiptera: Pentatomidae: Pentatominae). „Heteropterus Revista de Entomología”. 8 (2), s. 155-169, 2008.