Pierścienie Władzy

Pierścienie Władzy (także Wielkie Pierścienie) – artefakty ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia.

Historia Pierścieni

Pierwotnie było dziewiętnaście Pierścieni Władzy. Ñoldorowie z Eregionu wykuli je korzystając z wiedzy zdobytej od Saurona. Sam Sauron, w tajemnicy, wykuł w ogniu Orodruiny dwudziesty – zwany Jedynym Pierścieniem. Obdarzył go znaczną częścią swej mocy, aby uzyskać władzę nad pozostałymi pierścieniami. Związał przy tym własne istnienie z istnieniem Pierścienia.

Ñoldorowie zdali sobie sprawę, że Sauron pragnie je kontrolować i zrezygnowali z używania pierścieni. Sauron wypowiedział im wojnę i przejął większość Pierścieni Władzy z wyjątkiem trzech najpotężniejszych, z którymi Ñoldorom z Eregionu udało się uciec. Sauron następnie przekazał siedem Pierścieni królom krasnoludów, a dziewięć możnym ludziom. Krasnoludowie używali Pierścieni w celu gromadzenia bogactw, ale nigdy nie poddali się władzy Saurona. Cztery z ich pierścieni zostały zniszczone przez smoki, trzy pozostałe Sauron odzyskał (ostatni z nich został odebrany Thráinowi, ojcu Thorina Dębowej Tarczy przed wydarzeniami opisanymi w Hobbicie). Ludzie, którzy otrzymali dziewięć pierścieni, ulegli potędze Jedynego i stali się Nazgûlami, Upiorami Pierścienia.

Trzy Pierścienie

Oszlifowany rubin
Brylanty
Szafir

Trzy Pierścienie Ñoldorów z Eregionu zostały wykute osobiście przez Celebrimbora i Sauron nigdy nie miał do nich dostępu. Ich nazwy pochodzą z quenyi.

Narya

W quenyi nárë (z rdzeniem nár) znaczy ogień. Stąd zwany był Pierścieniem Ognia[1] i Czerwonym Pierścieniem. Miał osadzone czerwone oczko z rubinu.

Według Niedokończonych opowieści pierwszym jego właścicielem był Celebrimbor, który oddał Naryę razem z Vilyą Gil-Galadowi, królowi Ñoldorów, który to zaś powierzył Czerwony Pierścień Círdanowi[2], władcy Mithlondu[3], zatrzymując Vilyę.

Círdan, gdy witał Gandalfa w Mithlondzie przekazał mu go, gdyż wiedział, że czarodziej jest jednym z Majarów z Amanu i może wykorzystać pierścień, by „rozpalić chłodniejące serca świata”. Círdan wyrzekł się pierścienia ognia, gdyż jak sam powiedział: „Dopóki ostatni okręt nie odpłynie z Mithlondu ja nie znużę się tym światem” – pierścień ten chronił bowiem od znużenia.

Gandalf odpłynął z pierścieniem w Ostatniej Wyprawie Powierników Pierścieni[4].

Nenya

W quenyi nén (z rdzeniem nen) znaczy woda, dlatego był to Pierścień Wody[5]. Wykonany z mithrilu, z osadzonym diamentem.

Jego powiernicą była Galadriela z Lothlórien, która pod koniec Trzeciej Ery[6] zabrała go na Zachód[7].

Vilya

W quenyi vilya znaczy powietrze[8]. Był wykonany ze złota z oprawionym szafirem. Pierścień ten uważany był za najpotężniejszy spośród Trzech danych elfom. Początkowo jego powiernikiem był Gil-galad, ale przekazał go Elrondowi pod koniec Drugiej Ery.

Po upadku Saurona moc tego Pierścienia zanikła i został wzięty przez Elronda za morze na początku Czwartej Ery[7].

Przypisy

  1. The Encyclopedia of Arda - Narya, www.glyphweb.com [dostęp 2021-03-27].
  2. The Encyclopedia of Arda - Círdan the Shipwright, www.glyphweb.com [dostęp 2021-03-29].
  3. The Encyclopedia of Arda - Mithlond, www.glyphweb.com [dostęp 2021-03-29].
  4. J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni: Powrót króla, s. 387.
  5. The Encyclopedia of Arda - Nenya, www.glyphweb.com [dostęp 2021-03-27].
  6. The Encyclopedia of Arda - Third Age, www.glyphweb.com [dostęp 2021-03-29].
  7. a b J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni: Powrót króla, s. 385.
  8. The Encyclopedia of Arda - Vilya, www.glyphweb.com [dostęp 2021-03-27].

Media użyte na tej stronie

REF new (questionmark).svg
Autor: Sławobóg, Licencja: LGPL
Icon for missing references
Brillanten.jpg
Autor: Mario Sarto, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Diamond
Star-Saphire.jpg
Star sapphire cabochon displaying six-ray asterism.