Pier Andrea Saccardo

Pier Andrea Saccardo
Data i miejsce urodzenia	23 kwietnia 1845 Treviso
Data i miejsce śmierci	12 lutego 1920 Treviso
Zawód, zajęcie	mykolog

Opracowana przez Saccardo skala barwna dla zarodników

Pier Andrea Saccardo (ur. 23 kwietnia 1845 r. w Treviso, zm. 12 lutego 1920 r. tamże) – włoski mykolog i botanik^[1].

Życiorys

Urodził się w mieście Treviso koło Wenecji. Chodził do liceum w Wenecji, a później ukończył studia w Instytucie Technicznym Uniwersytetu Padewskiego. Tu w 1867 roku uzyskał doktorat, a w 1869 został profesorem historii naturalnej (tak wówczas nazywano biologię). W 1876 r. założył czasopismo Michelia, w którym publikowano prace z zakresu mykologii. W 1879 r. został profesorem botaniki i dyrektorem Ogrodu botanicznego w Padwie^[2].

Praca naukowa

Działalność naukowa Saccardo koncentrowała się prawie wyłącznie na mykologii. Opublikował ponad 140 artykułów o grzybach Deuteromycota i Pyrenomycetes. Najbardziej znaną jego pracą jest Sylloge. Umieścił w niej wszystkie nazwy używane wówczas dla grzybów. Sylloge jest nadal jedynym tego rodzaju kompleksowym dziełem. Saccardo opracował także system klasyfikacji grzybów niedoskonałych według koloru i formy zarodników. Do analizy barwy zarodników opracował skalę barwną. System ten był podstawowym systemem stosowanym w taksonomii do czasu opracowania metod analizy DNA^[2].

Opisał wiele nowych gatunków grzybów, jest też twórcą licznych wyższych taksonów grzybów. Przy ich nazwie naukowej umieszczany jest skrót jego nazwiska Sacc.^[2]

Publikacje

Największym jego dziełem jest jego praca magisterska Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum (Padwa 1882–90, w dziewięciu tomach), następne wydanie z 1931 r. w 25 tomach^[2].

Pozostałe prace

• Prospetto della Flora Trivigiana (Wenecja 1864)
• Bryotheca Tarvisina (Treviso 1864)
• Della storia e letteratura della Flora Veneta (Milan 1869)
• Sommario d'un corso di botanica (Padwa 1880)
• Musci Tarvisini (Treviso 1872)
• Mycologiae Venetae specimen (Padwa 1873)
• Mycotheca Veneta (Padua 1874–79)
• Michelis, commentarium mycologicum (Padwa 1877–1882, 2 tomy)
• Fungi italici autographie delineati et colorati (Padwa 1877–86, 1500 tabel)

Przypisy