Pieralberto Carrara

Pieralberto Carrara
Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1966
Bergamo

Klub

G.S. Forestale

Wzrost

173 cm

Debiut w PŚ

17.01 1985, Oberhof
(24. miejsce - b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

17.01 1985, Oberhof
(24. miejsce - b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

17.01 1991, Ruhpolding (1. miejsce - b.indywidualny)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
srebroNagano 1998b.indywidualny
Mistrzostwa świata
złotoKontiolahti 1990sztafeta
złotoBorowec 1993sztafeta
złotoCanmore 1994b.drużynowy
brązRuhpolding 1996b.drużynowy
brązOsrblie 1997sztafeta
Puchar Świata
FIS Crystal Globe.svg 3. miejsce
1992/1993

Pieralberto Carrara (14 lutego 1966 w Bergamo) – włoski biathlonista, wicemistrz olimpijski i pięciokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 17 stycznia 1985 roku w Oberhofie, zajmując 24. miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 17 stycznia 1991 roku w Ruhpolding, wygrywając rywalizację w tej samej konkurencji. W zawodach tych wyprzedził swego rodaka, Andreasa Zingerle i Eirika Kvalfossa z Norwegii. W kolejnych startach jeszcze osiem razy stawał na podium: w biegu indywidualnym był trzeci 31 stycznia 1991 roku w Oberhofie i drugi 11 lutego 1998 roku w Nagano, w sprincie był drugi 19 stycznia 1991 roku w Ruhpolding, 22 stycznia 1994 roku i 18 stycznia 1997 roku w Anterselvie, a 23 stycznia 1993 roku w Anterselvie był najlepszy; ponadto 9 grudnia 1995 roku w Östersund był trzeci w biegu pościgowym, a 16 marca 1997 roku w Nowosybirsku zajął drugie miejsce w biegu masowym. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1992/1993, kiedy zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej. Wyprzedzili go jedynie Mikael Löfgren ze Szwecji i Niemiec Mark Kirchner.

W 1987 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Lake Placid, zajmując 42. miejsce w sprincie. Na rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach świata w Mińsku/Oslo/Kontiolahti wspólnie z Wilfriedem Pallhuberem, Johannem Passlerem i Andreasem Zingerle zdobył złoty medal w sztafecie. W tym samym składzie Włosi zwyciężyli także podczas mistrzostw świata w Borowcu w 1993 roku. W 1994 roku rozegrano mistrzostwa świata w Canmore, gdzie zawodnicy rywalizowali tylko w biegu drużynowym. Reprezentacja Włoch złożona z Pieralberto Carrary, Huberta Leitgeba, Andreasa Zingerle i Wilfrieda Pallhubera zdobyła złoty medal, wyprzedzając Rosjan i Niemców. Zdobył ponadto brązowe medale w biegu drużynowym podczas mistrzostw świata w Ruhpolding w 1996 roku i w sztafecie podczas mistrzostw świata w Osrblie rok później. W startach indywidualnych najbliżej medalu był na MŚ 1996 w Ruhpolding, gdzie był czwarty w sprincie, przegrywając walkę o podium z rodakiem - René Cattarinussim o 0,2 sekundy.

Jego olimpijski debiut miał miejsce podczas igrzysk w Calgary w 1988 roku, gdzie zajął 13. miejsce w sprincie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Albertville w tej samej konkurencji zajął 41. miejsce, a w sztafecie był czwarty. Na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku zajął 15. miejsce w biegu indywidualnym, 23. w sprincie i szóste w sztafecie. Brał też udział w igrzyskach w Nagano w 1998 roku, gdzie zdobył swój jedyny medal olimpijski. W biegu indywidualnym zajął tam drugie miejsce, rozdzielając Norwega Halvarda Hanevolda i reprezentującego Białoruś Alaksieja Ajdaraua. Na tej samej imprezie zajął też dziesiąte miejsce w sprincie i dziewiąte w sztafecie.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

RokMiejscowośćKonkurencje
INSPPUMSRLMRSR
1988Calgary13.nd.nd.nd.nd.
1992Albertville41.nd.nd.4.nd.nd.
1994Lillehammer15.23.nd.nd.6.nd.nd.
1998Nagano2.10.nd.nd.9.nd.nd.

Mistrzostwa świata

RokMiejscowośćKonkurencje
INSPPUMSRLMRSR
1987Lake Placid42.nd.nd.nd.nd.
1990Mińsk/Oslo/Kontiolahti14.nd.nd.1.nd.nd.
1991Lahti59.14.nd.nd.4.nd.nd.
1993Borowec6.nd.nd.1.nd.nd.
1995Anterselva43.9.nd.4.nd.nd.
1996Ruhpolding18.4.nd.nd.10.nd.nd.
1997Osrblie38.DNFnd.3.nd.nd.
1998Pokljuka/Hochfilzennd.nd.19.nd.nd.nd.nd.
1999Kontiolahti/Oslo34.44.8.nd.nd.

Puchar świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
1984/198563.
1985/198667.
1986/198780.
1987/198841.
1988/198927.
1989/199032.
1990/19915.
1991/199233.
1992/19933.
1993/199416.
1994/199511.
1995/19964.
1996/199720.
1997/199817.
1998/199956.
1999/200058.

Miejsca na podium w zawodach chronologicznie

Lp.DzieńRokMiejscowośćKonkurencjaLokataPudłaCzas bieguStrataZwycięzca
1.17 stycznia1991Niemcy RuhpoldingBieg indywidualny na 20 km1.0+0+0+053:12,7
2.19 stycznia1991Niemcy RuhpoldingSprint na 10 km2.0+027:16,4+2,2Siergiej Tarasow
3.31 stycznia1991Niemcy OberhofBieg indywidualny na 20 km3.1+0+0+156:39,2+57,5Mark Kirchner
4.23 stycznia1993Włochy AnterselvaSprint na 10 km1.0+026:47,8
5.22 stycznia1994Włochy AnterselvaSprint na 10 km2.0+026:47,0+6,4Frank Luck
6.9 grudnia1995Szwecja ÖstersundBieg pościgowy na 12,5 km3.0+027:07,0+17,3Ludwig Gredler
7.18 stycznia1997Włochy AnterselvaSprint na 10 km2.0+027:06,7+14,9Wiktor Majgurow
8.16 marca1997Rosja NowosybirskBieg masowy na 15 km2.0+0+0+229:23,6+7,3Wolfgang Perner
9.11 lutego1998Japonia NaganoBieg indywidualny na 20 km2.0+0+0+056:14,4+7,5Halvard Hanevold

Bibliografia

Media użyte na tej stronie