Piercing

Ten artykuł należy dopracować: od 2008-09 → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny, od 2008-09 → zweryfikować treść i dodać przypisy, od 2008-09 → usunąć zwodnicze wyrażenia. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Piercing języka

Kobieta z ludu Mursi z glinianym krążkiem. Bardzo skrajny przykład kolczykowania.

Piercing – forma ozdabiania ciała. Polega na wykonywaniu przekłuć na ciele i wprowadzaniu w takie miejsca kolczyków. Ze względu na radykalny charakter takiego ozdabiania ciała, piercing jest zaliczany do jednej z praktyk tzw. modyfikacji ciała.

Zabieg

Przekłuwanie ciała trwa z reguły około dwóch minut (przy czym samo przekłucie skóry – kilka sekund). Do wykonania zabiegu używa się specjalnych szczypiec do podtrzymywania fałd skórnych (z reguły wcześniej wysterylizowanych w autoklawie), oraz igły wenflonowej, bądź specjalnej igły iniekcyjnej. Kiedy piercer ustali z klientem, które dokładnie miejsce ma zostać przekłute, chwyta je szczypcami, następnie przebija je igłą, w którą (lub w jej plastikową obwódkę w przypadku wenflonu) po przebiciu wkłada bezpośrednio kolczyk.

Nie należy używać pistoletu. Z powodu plastikowych części nie jest możliwa jego sterylizacja, a kolczyki używane do przekłuwania są wykonywane ze stali chirurgicznej mogącej uczulać. Ponadto nie są ostro zakończone, więc podczas przebicia rozrywają tkankę.

Stosunek Kościoła katolickiego do kolczykowania ciała

W XIII wieku Kościół Katolicki zabronił kolczykowania ciała, w związku z dogmatem, według którego człowiek jest stworzony na obraz Boga i w związku z tym nikt nie ma prawa ingerować w ten obraz. Po wprowadzeniu powszechnego zakazu uszy (oraz inne części ciała) kolczykowali sobie tylko piraci, złodzieje oraz przedstawiciele niższych klas społecznych^[1].

Rodzaje piercingu – opis

Pępek (navel)

Piercing ten zwykle nie przechodzi dokładnie przez pępek, lecz przez płat skóry znajdujący się nad lub pod nim.^[2] Piercing bezpośrednio przez pępek jest możliwy wyłącznie, jeżeli osoba ma pępek wystający, tzw. outie^[3]. Piercing ten rozpowszechnił się szczególnie wśród młodych kobiet.

Jest jednym z najwolniej gojących się przekłuć, czasem zajmuje to nawet rok^[2]. Powodem tego jest małe ukrwienie tego obszaru ciała. Biżuterią zazwyczaj stosowaną są bananki.

• 
• 

  © Raimond Spekking / CC BY-SA 4.0 (via Wikimedia Commons)
• 
• 
• 

Sutki (nipple)

Piercing sutków może odbywać się zarówno u mężczyzn, jak i kobiet. Przebicie jest zwykle wykonywane poziomo lub pionowo. Czas gojenia wynosi zwykle od 2 do 4 miesięcy. Biżuterią zwykle stosowaną w tych piercingach to najczęściej kółka, podkowy, sztangi oraz tzw. Nipple shield. Piercing ten oprócz walorów estetycznych może mieć także walory funkcjonalne, gdyż sutki należą do stref erogennych. Osoby z tym piercingiem twierdzą, że zwiększa to ich czułość^[4].

Piercing ten nie przeszkadza w karmieniu piersią, lecz nie zaleca się aby karmić z włożoną biżuterią2015-07^[4].

• 
• 
• 
• 

  Biżuteria do sutków

Narządy płciowe (genitals)

• 

  Piercing: a – kobiecy, b – męski

• 

  Piercing kobiecych narządów płciowych (1)

• 

  Piercing kobiecych narządów płciowych (2)

Piercing powierzchniowy

Piercing powierzchniowy odbywa się w dowolnym miejscu na skórze, nie przebijając żadnych konkretnych utworów. Nie spełnia on żadnej innej roli prócz estetycznej. Większość piercingów na skórze jest odrzucanych przez organizm w szybkim tempie, toteż większość przebić nigdy się nie goi. Z tego względu piercing powierzchniowy jest w większości tymczasowy^[5]. Jest jednak terminologia dotycząca niektórych szczególnych miejsc często przebijanych:

• Hip – w miejscu gdzie widoczne są kości miednicy
• Madison – pod szyją, nad dekoltem
• Nape – z tyłu szyi
• Neck – na bokach szyi

• Wrist – na nadgarstku
• Sternum – pomiędzy piersiami

• 

  Nape piercing

• 

  Hip piercing

Corset

Jest to podtyp piercingu powierzchniowego. Ta modyfikacja charakteryzuje się kolczykami umieszczonymi parami wzdłuż kręgosłupa połączonymi wstążką, swoim wyglądem przypominając gorset. Silnie powiązany z BDSM. Ze względu na bardzo duże prawdopodobieństwo zahaczania ubraniem o kolczyki, co prowadzi do migracji, jest to modyfikacja tymczasowa.

Hand web

Piercing ten przebija błoniastą skórę pomiędzy kciukiem a palcem wskazującym. Goi się powolnie, od 6 miesięcy do roku. W tym czasie należy zachować higienę okolicy. Piercing ten jest trudny do utrzymania ze względu na położenie.

Piercing a zdrowie

Z medycznego punktu widzenia kolczykowanie ciała jest równoznaczne jego okaleczaniu. Przekłucie, w którym umieszczono kolczyk, stanowi otwartą ranę, której gojenie jest długotrwałe. Z tego powodu w piercingu nie używa się biżuterii wykonanej ze srebra lub złota, jako metali niekorzystnie wpływających na proces gojenia. Do świeżych przekłuć używa się tytanu G23, bioplastu i PTFE. Są to materiały hipoalergiczne, pozbawione niklu (który najczęściej jest przyczyną uczuleń) oraz są biozgodne. Przekłucie powinno być wykonane w warunkach sterylnych przez osobę wykwalifikowaną (nazywaną piercerem), aby zminimalizować ryzyko zakażenia np. gronkowcem lub wirusem zapalenia wątroby typu C, wirusem zapalenia wątroby typu B, wirusem HIV. Piercing wykonywany w jamie ustnej zwiększa ryzyko urazów w uzębieniu, a także licznych ubytków próchnicowych^[6].

Gojenie

Czas gojenia jest zależny od miejsca przekłucia oraz indywidualnych cech organizmu. W pierwszej fazie gojenia normalne jest odczuwanie dyskomfortu, lekkiego bólu, swędzenia i pieczenia. Często też wydziela się płyn zawierający limfę, który zasychając tworzy suche strupki na biżuterii. Czas gojenia najczęściej przekłuwanych części ciała:

• ucho:
  • Standard Lobe – od 1 do 2 miesięcy
  • Tragus – od 1,5 do 3 miesięcy
  • Vertical Tragus – od 1,5 do 3 miesięcy
  • Anti Tragus – od 1 do 3 miesięcy
  • Conch – od 1,5 do 2 miesięcy
  • Industrial – od 5 do 9 miesięcy
  • Forward Helix – od 2 do 3 miesięcy
  • Helix – od 3 do 6 miesięcy
  • Horizontal Lobe – od 6 do 9 tygodni
  • Daith – od 2 do 3 miesięcy
  • Rook – 1,5 do 2 miesięcy
• łuk brwiowy:
  • Standard Eyebrow – od 1,5 do 3 miesięcy
  • Horizontal Eyebrow – od 1,5 do 2 miesięcy
  • Anti Eyebrow – od 1,5 do 2 miesięcy
• nos:
  • Standard Nostril – od 1 do 2 miesięcy
  • Septum – od 1,5 do 3 miesięcy
  • Bridge – od 1 do 3 miesięcy
  • Vertical Bridge – od 1,5 do 3 miesięcy
  • Nasallang – od 1,5 do 3 miesięcy
• warga:
  • Standard Labret – od 1,5 do 2 miesięcy
  • Lip Ring – od 1,5 do 2 miesięcy
  • Madonna/Monroe – od 1,5 do 2 miesięcy
  • Horizontal Lips – od 1,5 do 2 miesięcy
  • Lowbrets – od 1 do 2 miesięcy
• język:
  • Standard Tongue – od 1 do 3 tygodni
  • Double Tongue – od 2 do 3 tygodni
  • Horizontal Tongue – od 2 do 3 tygodni
  • Tongue Web – od 2 do 3 tygodni
  • Venom – od 2 do 3 tygodni
• sutki: od 2 do 4 miesięcy
• pępek – od 1 do 6 miesięcy
• genitalia
  • Męskie
    • Ampallang – ok. 3-6 miesięcy
    • Apadravya – 4-6 miesięcy
    • Dydoe – 4-6 miesięcy
    • Hafada (moszna) – 3-9 miesięcy
    • Frenum – 3 do 5 tygodni
    • Napletek
    • Prince Albert – 2 do 4 tygodni
    • Guiche
  • Żeńskie
    • Christina – 3-4 miesięcy
    • Fourchette
    • Isabella – 2-3 miesięcy
    • Łechtaczka – 4 do 6 tygodni
    • Napletek łechtaczki – 2-3 miesięcy
    • Nefretiti
    • Triangle – 3-4 mięsięcy
    • Wargi sromowe – 2-3 miesięcy

Niekorzystne efekty noszenia kolczyków w świetle badań naukowych

Do najczęstszych powikłań związanych z noszeniem kolczyków zalicza się^[7]:

• stan zapalny
• bliznowce
• utratę tkanki pod wpływem zerwania
• rozczłonkowanie płatków uszu

Powikłania towarzyszące noszeniu kolczyków.

Bliznowiec płatka ucha powstały w wyniku piercingu

Bliznowiec płatka ucha powstały w wyniku piercingu

Bliznowiec płatka ucha powstały w wyniku piercingu

Zapalenie tkanki łącznej płatka ucha powstałe w wyniku piercingu

Postępujące rozczłonkowywanie się płatka ucha wywołane siłą ciążenia

Zarejestrowano zależność pomiędzy wczesnym przekłuwaniem uszu u dziewczynek, a występującym później rozwojem alergii^[9][10][11].

Według prof. Ewy Czarnobilskiej (kierowniczka zespołu prowadzącego badania) główną przyczyną występowania odczynu alergicznego wymienianą przez alergologów jest obecność niklu jako składnika stopów do produkcji kolczyków – przy czym nieistotny jest deklarowany przez producenta rodzaj metalu, z jakiego wykonana jest biżuteria, gdyż nikiel jest standardowym składnikiem^[a][10][11].

Objawy alergii widoczne są w postaci wyprysków skórnych. Objaw ten jest często tłumaczony alergią pokarmową (np. na mleko), tymczasem przyczyna leży w kontakcie kolczyka (jonów niklu) z układem immunologicznym^[10][11].

Ciekawym jest fakt, iż zaprzestanie noszenia kolczyków przez dziecko nie skutkuje zniknięciem objawów alergii. Układ immunologiczny zapamiętuje obecność jonów niklowych, które przez pewien okres życia występowały we krwi i limfie człowieka. Mimo zaprzestania noszenia kolczyków u dziecka może występować reakcja alergiczna na^[10][11]:

• metalowe części garderoby
• aparaty ortodontyczne
• protezy dentystyczne
• płytki ortopedyczne
• potrawy gotowane w garnkach z dodatkiem niklu
• margarynę (nikiel jest katalizatorem uwodorniającym tłuszcze nienasycone)
• monety (w szczególności jednozłotowe)
• czekoladę
• orzechy
• warzywa strączkowe
• wino
• piwo.

W świetle badań alergologicznych na próbie 428 uczniów w wieku 7–8 i 16–17 lat stwierdzono, że^[10][11]:

• u 30% badanych wystąpiła alergia na nikiel
• alergia występowała częściej u dziewcząt, które miały założone kolczyki we wczesnym dzieciństwie.

Innymi objawami alergii na nikiel są^[10][11]:

• nawracające infekcje
• ataki astmy
• przewlekłe zapalenie krtani.

Zobacz też

• kolczyk
• piercing okolic twarzy

Uwagi

Przypisy