Piero de Ponte

Fra′ Piero de Ponte
	45. Wielki mistrz Zakonu Maltańskiego
Okres	od 26 sierpnia 1534; do 17 listopada 1535
Poprzednik	Philippe de Villiers de l'Isle Adam
Następca	Didier de Saint-Jaille
	Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia	1462 ; Piemont
Data i miejsce śmierci	18 listopada 1535 ; Valletta

Fra′ Piero de Ponte, także Pierino, Pierre lub Pietro del Ponte (ur. 1462 w Piemoncie, zm. 18 listopada 1535) – 45. wielki mistrz zakonu joannitów od 26 sierpnia 1534^[1] do śmierci. Władzę na Malcie objął 10 listopada 1534.

Rozpoczął budowę fortyfikacji na Malcie. W 1535 zakupił na Sycylii zboże dla mieszkańców wyspy, a gdy Sycylijczycy nie wywiązali się z kontraktu zmusił sycylijskie statki w maltańskim porcie do sprzedaży ładunku zboża.

Piero de Ponte został pochowany w kaplicy w forcie św. Anioła w Birgu, a następnie jego szczątki zostały przeniesione do konkatedry św. Jana, gdzie został pochowany w głównej krypcie^[2].

Przypisy

↑ Pietrino del Ponte (ang.). South African Relief Organisation of the Order of Malta. [dostęp 2014-12-31].
↑ Full Tomb & Lapidary List - 355 Pietrino del Ponte (ang.). The Sovereign Military and Hospitaller Order of St. John of Jerusalem of Rhodes and of Malta. [dostęp 2014-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-11)].

[Smom-1] Pietrino del Ponte (ang.). South African Relief Organisation of the Order of Malta. [dostęp 2014-12-31].

[Katedra-2] Full Tomb & Lapidary List - 355 Pietrino del Ponte (ang.). The Sovereign Military and Hospitaller Order of St. John of Jerusalem of Rhodes and of Malta. [dostęp 2014-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-11)].

[1]

[2]

Kustosze Szpitala	Gérard Tonque (1113–1120) Raymond du Puy (1120–1158/60) Auger de Balben (1158/60–1162/63) Arnaud de Comps (1162–1163) Gilbert de Aissailly (1163–1169/70) Gastone de Murols (ok. 1170–ok. 1172) Gilbert z Syrii (ok. 1172–1177) Roger de Moulins (1177–ok. 1187) Hermangard d’Asp (1188–ok. 1190) Garnier de Naplouse (1189/90–1192) Geoffrey de Donjon (1193–1202) Alfons z Portugalii (1203–1206) Geoffrey le Rat (1206–1207) Guerin de Montaigu (1207–1227/28) Bertrand de Thessy (ok. 1228–1231) Guerin de Montacute (1231–1236) Bertrand de Comps (1236–1239/40) Pierre de Vielle-Bride (1239/40–1242) Guillaume de Chateauneuf (1242–1258) Hugues de Revel (1258–1277) Nicolas Lorgne (1277–1284) Jean de Villiers (1284/85–1293/94) Odon de Pins (1294–1296) Guillaume de Villaret (1296–1305)
Wielcy mistrzowie	Foulques de Villaret (1305–1319) Maurice de Pagnac (nieuznawany, 1317–1319) Helion de Villeneuve (1319–1346) Dieudonné de Gozon (1346–1353) Pierre de Corneillan (1353–1355) Roger de Pins (1355–1365) Raymond Berenger (1365–1374) Robert de Juliac (1374–1376) Jean Fernandez de Heredia (1376–1396) Riccardo Caracciolo (antymistrz, 1383–1395) Philibert de Naillac (1396–1421) Antonio Fluvian de Riviere (1421–1437) Jean de Lastic (1437–1454) Jacques de Milly (1454–1461) Piero Raimondo Zacosta (1461–1467) Giovanni Battista Orsini (1467–1476) Pierre d’Aubusson (1476–1503) Emery d’Amboise (1503–1512) Guy de Blanchefort (1512–1513) Fabrizio del Carretto (1513–1521)
Mistrzowie (od ok. 1623 Wielcy mistrzowie)	Philippe Villiers de l’Isle Adam (1521–1534) Piero de Ponte (1534–1535) Didier de Saint-Jaille (1535–1536) Juan de Homedes (1536–1553) Claude de la Sengle (1553–1557) Jean de la Valette (1557–1568) Pietro del Monte (1568–1572) Jean L'Evesque de la Cassière (1572–1581) Mathurin Romegas (namiestnik, 1577–1581) Mathurin Romegas (antymistrz, 1581) Hugues Loubenx de Verdalle (1581–1595) Martin Garzez (1595–1601) Alof de Wignacourt (1601–1622) Luís Mendes de Vasconcellos (1622–1623) Antoine de Paule (1623–1636) Juan de Lascaris-Castellar (1636–1657) Martin de Redin (1657–1660) Annet de Clermont-Gessant (1660) Raphael Cotoner (1660–1663) Nicolas Cotoner (1663–1680) Gregorio Carafa (1680–1690) Adrien de Wignacourt (1690–1697) Ramon Perellos y Roccaful (1697–1720) Marc’Antonio Zondadari (1720–1722) Antonio Manoel de Vilhena (1722–1736) Ramon Despuig (1736–1741) Manuel Pinto da Fonseca (1741–1773) Francisco Ximenes de Texada (1773–1775) Emmanuel de Rohan-Polduc (1775–1797) Ferdinand von Hompesch zu Bolheim (1797–1799)
Książęta i wielcy mistrzowie	Paweł I (de facto, 1798–1801) Nikołaj Iwanowicz Sałtykow (de facto namiestnik, 1801–1803) Giovanni Battista Tommasi (1803–1805) Innico Maria Guevara-Suardo (namiestnik, 1805–1814) André Di Giovanni (namiestnik, 1814–1821) Antoine Busca (namiestnik, 1821–1834) Carlo Candida (namiestnik, 1834–1845) Philippe di Colloredo-Mels (namiestnik, 1845–1864) Alessandro Borgia (namiestnik, 1865–1871) Giovanni Battista Ceschi a Santa Croce (namiestnik, 1871–1879) Giovanni Battista Ceschi a Santa Croce (1879–1905) Caleazzo von Thun und Hohenstein (1905–1931) Pio Franchi de' Cavalieri (namiestnik, 1929–1931) Ludovico Chigi della Rovere Albani (1931–1951) Antonio Hercolani Fava Simonetti (namiestnik, 1951–1955) Ernesto Paterno Castello di Carcaci (namiestnik, 1955–1962) Angelo de Mojana di Cologna (1962–1988) Jean Charles Pallavicini (namiestnik, 1988) Andrew Willoughby Ninian Bertie (1988–2008) Giacomo dalla Torre del Tempio di Sanguinetto (namiestnik, 2008) Matthew Festing (2008–2017) Ludwig Hoffmann von Rumerstein (namiestnik, 2017) Giacomo dalla Torre del Tempio di Sanguinetto (namiestnik, 2017–2018) Giacomo dalla Torre del Tempio di Sanguinetto (2018–2020) Ruy Gonçalo do Valle Peixoto de Villas Boas (namiestnik, 2020) Marco Luzzago (namiestnik, 2020–)

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Piero de Ponte

Przypisy

Media użyte na tej stronie