Pierre-André-Charles Petit de Julleville

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	29 września 1927
Konsekrator	Louis-Ernest Dubois
Współkonsekratorzy	Louis-Joseph Gaillard; Georges-Marie-Eugène Audollent
Konsekrowani biskupi
Gabriel Brunhes	1932
Louis Parisot	1935
Emile-Arsène Blanchet	1940
Daniel-Auguste Lemonnier	1947
Współkonsekrowani biskupi
Frédéric Edouard Camille Lamy	1932
Georges-Eugène-Emile Choquet	1935
Roger-Henri-Marie Beaussart	1935
Etienne Bornet	1938

Pierre-André-Charles Petit de Julleville
	Kardynał prezbiter
	Caritate in pace et Christi
Kraj działania	Francja
Data i miejsce urodzenia	22 listopada 1876 ; Dijon
Data i miejsce śmierci	10 grudnia 1947 ; Rouen
Miejsce pochówku	Katedra Najświętszej Marii Panny w Rouen
	Arcybiskup Rouen
Okres sprawowania	1936–1947
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	4 lipca 1903
Nominacja biskupia	23 czerwca 1927
Sakra biskupia	29 września 1927
Kreacja kardynalska	18 lutego 1946; Pius XII
Kościół tytularny	S. Maria in Aquiro

Pierre-André-Charles Petit de Julleville (ur. 22 listopada 1876 w Dijon, zm. 10 grudnia 1947 w Rouen) – francuski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Rouen.

Życiorys

Święcenia kapłańskie przyjął 4 lipca 1903 roku w Paryżu z rąk biskupa Jourdana de La Passardière. Studiował w Rzymie i Paryżu. Był kapelanem wojskowym w czasie pierwszej wojny światowej w latach 1914-1918. 23 czerwca 1927 roku otrzymał nominację na biskupa Dijon, zaś sakrę biskupią otrzymał 29 września 1927 roku w archikatedrze metropolitalnej w Paryżu z rąk kard. Louisa-Ernesta Dubois arcybiskupa Paryża. 10 października 1927 roku odbył ingres do katedry w Dijon. 7 sierpnia 1936 roku został przeniesiony na stolicę metropolitalną w Rouen. Od 18 września 1936 roku do 15 maja 1937 roku pełnił także obowiązki administratora apostolskiego diecezji Dijon. Na konsystorzu 18 lutego 1946 roku papież Pius XII wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem kardynała prezbitera Santa Maria in Aquiro. Zmarł 10 grudnia 1947 w Rouen.

Bibliografia

Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-31)].
Pierre-André-Charles Petit de Julleville w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)

Biskupi	ok. 250 (Nicaisius) Mellonius (260–311) Avitianus (311–325) Severus (325–341) Eusebius (341–366) Marcellinus (366–385) Piotr I (385–393) św. Wiktryk (393–417) Innocenty (417–426) Sylwester (426–442) Malsonus (442–451) Germanus (451–462) Crescent (462–488) Godardus (488–525) Fileul (533–542) Evodus (542–550) Prætextatus (550–589) Melancus (589–602) Hidulphus (602–631) Romanus (631–640) Audoen (641–689) Ansbert (689–693) Grippo (695–719) Roland (719–722) Hugo z Szampanii (722–730) Robert I (740–744)
Arcybiskupi	Grimo (744–748) Ragenfred (748–753) Remigiusz (753–762) Hugo II (762–769) Majnard (769–800) Gilbert (800–828) Ragnoard (828–836) Gombaud (836–849) Paweł (849–855) Ganelon (855–869) Adalard (869–872) Riculf (872–876) Jan I (876–889) Witton (889–910) Franco (911–919) Gonthard (919–942) Hugo III (942–989) Robert II (990–1037) Mauger (1037–1054) Maurille (1055–1067) Jan II (1067–1078) Wilhelm I Bonne-Âme (1078–1110) Godfryd Bretoński (1111–1128) Hugo IV (1129–1164) Rotrou (1165–1184) Walter de Coutances (1184–1208) Robert III Poulain (1208–1222) Thibaud d’Amiens (1222–1229) Maurycy (1231–1237) Piotr II de Colmieu (1237–1245) Eudes I Clement (1245–1247) Eudes II Rigaud, franciszkanin (1248–1275) Wilhelm II de Flavacourt (1276–1306) Bernard de Fargis (1306–1311) Gilles Asselin de Montaigu (1311–1319) Wilhelm III de Durfort (1319–1331) Piotr III Roger de Beaufort (1331–1338) Aimery Guenaud (1338–1342) Mikołaj I Roger (1342–1347) Jan III de Marigny (1347–1351) Piotr IV de la Forêt (1351–1356) Wilhelm IV de Flavacourt (1356–1369) Filip d'Alençon (1369–1375) Piotr V de la Montre (1375–1375) Wilhelm V de Lestranges (1375–1388) Wilhelm VI de Vienne (1389–1406) Ludwik I d’Harcourt (1406–1422) Jean de la Rochetaillée (1422–1431) Hugo V des Orges (1431–1436) Ludwik II Luksemburski (1436–1443) Raoul Roussel (1443–1452) Guillaume d’Estouteville (1453–1482)
Arcybiskupi, prymasi Normandii od 1457	Guillaume d’Estouteville (1453–1482) Robert IV de Croixmare (1482–1494) Georges d’Amboise (1494–1510) Georges d’Amboise (1510–1550) Charles I de Bourbon (1550–1590) Charles II de Bourbon (1590–1594) Charles III de Bourbon (1594–1604) Franciszek I de Joyeuse (1604–1614) Franciszek II de Harlay (1614–1651) Franciszek III de Harlay de Champvallon (1651–1672) Franciszek IV Rouxel de Médavy de Grancey (1672–1691) Jacques-Nicolas Colbert (1691–1707) Claude-Maur d’Aubigné (1708–1719) Armand Bazin de Besons (1719–1720) Louis de La Vergne de Tressan (1724–1733) Mikołaj II de Saulx-Tavannes (1734–1759) Dominique de La Rochefoucauld (1759–1800) Etienne-Hubert Cambracérès (1802–1818) François de Pierre de Bernis (1819–1823) Gustave-Maximilien-Juste de Croÿ-Solre (1823–1844) Louis Blanquart de Bailleul (1844–1858) Henri-Marie-Gaston Boisnormand de Bonnechose (1858–1883) Léon Thomas (1883–1894) Guillaume Sourrieu (1894–1899) Frédéric Fuzet (1899–1916) Louis-Ernest Dubois (1916–1920) André du Bois de La Villerabel (1920–1936) Pierre-André-Charles Petit de Julleville (1936–1948) Joseph-Marie-Eugène Martin (1948–1968) André Pailler (1968–1981) Joseph Duval (1981–2004) Jean-Charles Descubes (2004–2015) Dominique Lebrun (od 2015)

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Pierre-André-Charles Petit de Julleville

Życiorys

Bibliografia

Media użyte na tej stronie