Pierre-Hugues Herbert

Pierre-Hugues Herbert
Ilustracja
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

18 marca 1991
Schiltigheim

Wzrost

188 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2010

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Jean Roch Herbert

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

36 (11 lutego 2019)

Australian Open

3R (2016, 2019)

Roland Garros

3R (2018)

Wimbledon

3R (2016)

US Open

2R (2018)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

23

Najwyżej w rankingu

2 (11 lipca 2016)

Australian Open

W (2019)

Roland Garros

W (2018, 2021)

Wimbledon

W (2016)

US Open

W (2015)

Pierre-Hugues Herbert (ur. 18 marca 1991 w Schiltigheim) – francuski tenisista, zwycięzca wielkoszlemowych US Open 2015, Wimbledonu 2016, French Open 2018 i 2021, a także Australian Open 2019 w grze podwójnej mężczyzn, zdobywca Pucharu Davisa 2017, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016).

Wychowany w tenisowej rodzinie, od 1997 roku trenowany m.in. przez ojca – Jeana Rocha, natomiast jego matka – Marie Laure jest instruktorką tenisa ziemnego.

Kariera zawodowa

Jako zawodowy tenisista Herbert zaczął występować od 2010 roku.

W grze pojedynczej jest finalistą czterech turniejów rangi ATP Tour: w Winston-Salem (2015), Shenzhen (2018), Montpellier (2019) i Marsylii (2021).

W grze podwójnej Francuz jest mistrzem US Open 2015, Wimbledonu 2016, French Open w latach 2018 i 2021 oraz Australian Open 2019, grając wspólnie z Nicolasem Mahutem. Herbert doszedł także z Mahutem do finału Australian Open 2015. Łącznie w deblu triumfował w dwudziestu trzech turniejach ATP Tour z trzydziestu trzech rozegranych finałów.

W 2016 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, odpadając z rywalizacji deblowej i gry mieszanej w 1. rundach.

W lipcu 2016 roku zadebiutował w reprezentacji Francji w rywalizacji o Puchar Davisa. W listopadzie 2017 przyczynił się do pierwszego od 2001 roku triumfu Francji w turnieju, wygrywając w finale przeciwko Belgii mecz gry podwójnej wspólnie z Richardem Gasquetem z parą Ruben BemelmansJoris De Loore[1]. Końcowy wynik rywalizacji to 3:2 dla Francji.

Najwyższe – 36. miejsce w rankingu singlowym osiągnął 11 lutego 2019 roku. Najwyższą lokatę w deblu (2. pozycja) osiągnął 11 lipca 2016.

Finały w turniejach ATP Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (0–4)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwnikWynik finału
Finalista1.29 sierpnia 2015Winston-SalemTwardaPołudniowa Afryka Kevin Anderson4:6, 5:7
Finalista2.30 września 2018ShenzhenTwardaJaponia Yoshihito Nishioka5:7, 6:2, 4:6
Finalista3.10 lutego 2019MontpellierTwarda (hala)Francja Jo-Wilfried Tsonga4:6, 3:6
Finalista4.14 marca 2021MarsyliaTwarda (hala)Rosja Daniił Miedwiediew4:6, 7:6(4), 4:6

Gra podwójna (23–10)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Zwycięzca1.5 października 2014TokioTwardaPolska Michał PrzysiężnyChorwacja Ivan Dodig
Brazylia Marcelo Melo
6:3, 6:7(3), 10–5
Finalista1.31 stycznia 2015Australian Open, MelbourneTwardaFrancja Nicolas MahutWłochy Simone Bolelli
Włochy Fabio Fognini
4:6, 4:6
Finalista2.13 czerwca 2015’s-HertogenboschTrawiastaFrancja Nicolas MahutChorwacja Ivo Karlović
Polska Łukasz Kubot
2:6, 6:7(9)
Zwycięzca2.21 czerwca 2015Londyn (Queen’s)TrawiastaFrancja Nicolas MahutPolska Marcin Matkowski
Serbia Nenad Zimonjić
6:2, 6:2
Zwycięzca3.12 września 2015US Open, Nowy JorkTwardaFrancja Nicolas MahutWielka Brytania Jamie Murray
Australia John Peers
6:4, 6:4
Finalista3.27 września 2015MetzTwarda (hala)Francja Nicolas MahutPolska Łukasz Kubot
Francja Édouard Roger-Vasselin
6:2, 3:6, 7–10
Zwycięzca4.19 marca 2016Indian WellsTwardaFrancja Nicolas MahutKanada Vasek Pospisil
Stany Zjednoczone Jack Sock
6:3, 7:6(5)
Zwycięzca5.2 kwietnia 2016MiamiTwardaFrancja Nicolas MahutPołudniowa Afryka Raven Klaasen
Stany Zjednoczone Rajeev Ram
5:7, 6:1, 10–7
Zwycięzca6.18 kwietnia 2016Monte CarloCeglanaFrancja Nicolas MahutWielka Brytania Jamie Murray
Brazylia Bruno Soares
4:6, 6:0, 10–6
Zwycięzca7.19 czerwca 2016Londyn (Queen’s)TrawiastaFrancja Nicolas MahutAustralia Chris Guccione
Brazylia André Sá
6:3, 7:6(5)
Zwycięzca8.9 lipca 2016Wimbledon, LondynTrawiastaFrancja Nicolas MahutFrancja Julien Benneteau
Francja Édouard Roger-Vasselin
6:4, 7:6(1), 6:3
Finalista4.23 października 2016AntwerpiaTwarda (hala)Francja Nicolas MahutKanada Daniel Nestor
Francja Édouard Roger-Vasselin
4:6, 4:6
Finalista5.6 listopada 2016ParyżTwarda (hala)Francja Nicolas MahutFinlandia Henri Kontinen
Australia John Peers
4:6, 6:3, 6–10
Zwycięzca9.21 maja 2017RzymCeglanaFrancja Nicolas MahutChorwacja Ivan Dodig
Hiszpania Marcel Granollers
4:6, 6:4, 10–3
Zwycięzca10.13 sierpnia 2017MontrealTwardaFrancja Nicolas MahutIndie Rohan Bopanna
Chorwacja Ivan Dodig
6:4, 3:6, 10–6
Zwycięzca11.20 sierpnia 2017CincinnatiTwardaFrancja Nicolas MahutWielka Brytania Jamie Murray
Brazylia Bruno Soares
7:6(6), 6:4
Finalista6.6 stycznia 2018PuneTwardaFrancja Gilles SimonHolandia Robin Haase
Holandia Matwé Middelkoop
6:7(5), 6:7(5)
Zwycięzca12.18 lutego 2018RotterdamTwarda (hala)Francja Nicolas MahutAustria Oliver Marach
Chorwacja Mate Pavić
2:6, 6:2, 10–7
Zwycięzca13.9 czerwca 2018French Open, ParyżCeglanaFrancja Nicolas MahutAustria Oliver Marach
Chorwacja Mate Pavić
6:2, 7:6(4)
Finalista7.18 listopada 2018LondynTwarda (hala)Francja Nicolas MahutStany Zjednoczone Mike Bryan
Stany Zjednoczone Jack Sock
7:5, 1:6, 11–13
Zwycięzca14.5 stycznia 2019DohaTwardaBelgia David GoffinHolandia Robin Haase
Holandia Matwé Middelkoop
5:7, 6:4, 10–4
Zwycięzca15.27 stycznia 2019Australian Open, MelbourneTwardaFrancja Nicolas MahutFinlandia Henri Kontinen
Australia John Peers
6:4, 7:6(1)
Zwycięzca16.3 listopada 2019ParyżTwarda (hala)Francja Nicolas MahutRosja Karen Chaczanow
Rosja Andriej Rublow
6:4, 6:1
Zwycięzca17.17 listopada 2019LondynTwarda (hala)Francja Nicolas MahutPołudniowa Afryka Raven Klaasen
Nowa Zelandia Michael Venus
6:3, 6:4
Zwycięzca18.16 lutego 2020RotterdamTwarda (hala)Francja Nicolas MahutFinlandia Henri Kontinen
Niemcy Jan-Lennard Struff
7:6(5), 4:6, 10–7
Zwycięzca19.18 października 2020KoloniaTwarda (hala)Francja Nicolas MahutPolska Łukasz Kubot
Brazylia Marcelo Melo
6:4, 6:4
Finalista8.23 maja 2021LyonCeglanaFrancja Nicolas MahutMonako Hugo Nys
Niemcy Tim Pütz
4:6, 7:5, 8–10
Zwycięzca20.12 czerwca 2021French Open, ParyżCeglanaFrancja Nicolas MahutKazachstan Aleksandr Bublik
Kazachstan Andriej Gołubiew
4:6, 7:6(1), 6:4
Zwycięzca21.20 czerwca 2021LondynTrawiastaFrancja Nicolas MahutStany Zjednoczone Reilly Opelka
Australia John Peers
6:4, 7:5
Finalista9.7 listopada 2021ParyżTwarda (hala)Francja Nicolas MahutNiemcy Tim Pütz
Nowa Zelandia Michael Venus
3:6, 7:6(4), 9–11
Zwycięzca22.21 listopada 2021TurynTwarda (hala)Francja Nicolas MahutStany Zjednoczone Rajeev Ram
Wielka Brytania Joe Salisbury
6:4, 7:6(0)
Zwycięzca23.6 lutego 2022MontpellierTwarda (hala)Francja Nicolas MahutWielka Brytania Lloyd Glasspool
Finlandia Harri Heliövaara
4:6, 7:6(3), 12–10

Kariera juniorska

W 2009 roku zwyciężył w juniorskim deblowym turnieju wielkoszlemowym – na Wimbledonie. W zawodach tych tworzył parę razem z Kevinem Krawietzem. W finale pokonali Juliena Obry’ego i Adriena Pugeta 6:7(3), 6:2, 12–10. W 2009 roku osiągnął półfinał gry pojedynczej w juniorskim US Open, przegrywając z Bernardem Tomiciem 1:6, 6:7(5).

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra podwójna (1–0)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Zwycięzca1.5 lipca 2009Wimbledon, LondynTrawiastaNiemcy Kevin KrawietzFrancja Julien Obry
Francja Adrien Puget
6:7(3), 6:2, 12–10

Przypisy

  1. Wirtualna Polska Media, Puchar Davisa: dziesiąty tytuł Francji. Lucas Pouille bohaterem finału – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 26 listopada 2017 [dostęp 2017-12-02].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Pierre-Hugues Herbert (19047575640).jpg
Autor: Carine06 from UK, Licencja: CC BY-SA 2.0
Aegon Championships, Queen's Club, June 2015.