Pierre-Marie Gerlier
Kardynał prezbiter | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 1 stycznia 1880 | |
Data i miejsce śmierci | 17 stycznia 1965 | |
Miejsce pochówku | ||
Arcybiskup Lyonu | ||
Okres sprawowania | 1937–1965 | |
Prymas Galii | ||
Okres sprawowania | 30 lipca 1937–17 stycznia 1965 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat | 29 lipca 1921 | |
Nominacja biskupia | 14 maja 1929 | |
Sakra biskupia | 2 lipca 1929 | |
Kreacja kardynalska | 13 grudnia 1937 | |
Kościół tytularny | Ss.ma Trinità al Monte Pincio | |
![]() |
Data konsekracji | 2 lipca 1929 | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Benjamin-Octave Roland-Gosselin | ||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
|
Pierre-Marie Gerlier, oryginalnie Piotr Maria Gerlicz (ur. 1 stycznia 1880 w Versailles, zm. 17 stycznia 1965 w Lyonie) – francuski duchowny katolicki polskiego pochodzenia, arcybiskup Lyonu, prymas Francji i kardynał.
Życiorys
Syn Władysława Gerlicza herbu Lis z odmianą i jego żony Anny Matyldy z domu Favre [1][2]. Piotr Maria Gerlicz zmienił później nazwisko na Gerlier wg pisowni francuskiej [3]. W czasie I wojny światowej służył w armii jako oficer. Został ranny i trafi do niewoli. W młodości ukończył studia na uniwersytecie w Bordeaux. Następnie był adwokatem Sądu Paryskiego, a w latach 1907-1913 pełnił funkcję Prezesa Związku Prawników Francuskich. Karierę kościelną rozpoczął dość późno, naukę seminaryjną pobierał w Issy, było to specjalne seminarium dla powołań w późnym wieku. Święcenia kapłańskie przyjął 29 lipca 1921 w wieku 41 lat. Pracował duszpastersko w Paryżu.
14 maja 1929 otrzymał nominację na biskupa Tarbes i Lourdes. Sakry udzielił mu w Paryżu kardynał Louis-Ernest Dubois. 30 lipca 1937 spotkał go kolejny awans, Pius XI powołał go na arcybiskupa Lyonu i w związku z tym – honorowego prymasa Francji. W czasie II wojny światowej był zaangażowany w ukrywanie żydowskich dzieci za co w 1981 otrzymał pośmiertnie tytuł Sprawiedliwego wśród Narodów Świata.[4] Jak większość episkopatu francuskiego popierał rządy Philipa Petaina. Brał udział w konklawe 1939, 1958 i 1963 roku. Udzielił święceń kapłańskich przyszłemu polskiemu kardynałowi Andrzejowi Deskurowi. Zmarł na zawał serca po prawie 30 latach kierowania archidiecezją Lyon.
Bibliografia
- sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-19)].
- Catholic-Hierarchy
- Bogdan Broniewski, Plusieurs vies d'un enthousiaste, 2004
- Bogdan Broniewski, Poland Adieu. From Privilage to Peril, 2010
Przypisy
- ↑ Bogdan Broniewski, Poland Adieu. From Privilege to Peril, 2010
- ↑ Bogdan Broniewski, Plusieurs vies d'un enthousiaste, 2004
- ↑ Maria Gordon-Smith, Głos Garbowa, kwiecień 1996, rok VI nr 4(64, Sąsiedzi Garbowa. Gerliczowie cz. 1 https://cdn05.sulimo.pl/media/userfiles/garbow.pl/glos_garbowa/pdf/1996_04_gg_nr_64.pdf
- ↑ Pierre-Marie Gerlier - Jad Waszem (ang.)
Media użyte na tej stronie
Fleury Lavallée, La Spiritualité des Sœurs de Saint Charles d'après leur Fondateur Charles Démia, Lyon, Maison Mère des Sœurs de Saint Charles, 1947, 140 p.
Mgr Pierre Gerlier, cardinal, primat des Gaules; photographie parue dans L'Illustration, Hors série de février 1939.