Pierre Billotte

Pierre Billotte
Ilustracja
Generał Pierre Billotte w Izraelu, marzec 1957
generał dywizji generał dywizji
Data i miejsce urodzenia

8 marca 1906
Paryż, Francja

Data i miejsce śmierci

29 czerwca 1992
Boulogne-Billancourt, Francja

Przebieg służby
Lata służby

19261950

Siły zbrojne

Armoiries république française.svg Francuskie Siły Zbrojne
Flag of Free France (1940-1944).svg Siły Wolnych Francuzów
Flag of Free France (1940-1944).svg Francuska Armia Wyzwolenia

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Wielki Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Order Wyzwolenia Krzyż Wojenny 1939–1945 (Francja) Médaille des Évadés Medal Lotniczy (Francja) Medal Pamiątkowy Ochotników Wolnej Francji Medal rannych Kawaler Orderu Smoka Annamu Oficer Legii Zasługi (USA) Krzyż Wojenny (Belgia) (1940-1945) Komandor Orderu Alawitów (do 1955, Maroko) Komandor Orderu Sławy (Tunezja)
Czołg Char B1

Pierre Billotte (ur. 8 marca 1906 w Paryżu, zm. 29 czerwca 1992 w Boulogne-Billancourt) – francuski wojskowy, generał dywizji, uczestnik drugiej wojny światowej.

Życiorys

Wczesne lata

Pierre Billotte był synem generała Gastona Billotte'a, od najmłodszych lat wychowywany w duchu miłości do ojczyzny i patriotyzmu. Za radą ojca młody Pierre udał się do Syrii i Polski aby poszerzyć swoje horyzonty. Po powrocie do Francji podjął naukę w katolickiej szkole Collège Stanislas w Paryżu gdzie studiował prawo i nauki przyrodnicze. Po ukończeniu studiów wstąpił do Akademii Wojskowej Saint-Cyr, którą ukończył z wyróżnieniem w 1926 roku i rozpoczął służbę w stopniu podporucznika. W tym samym roku objął dowództwo plutonu stacjonującego w zdemilitaryzowanej strefie w Nadrenii okupowanej przez wojska Ententy. W 1927 roku został przeniesiony do Indochin[1]. Na początku 1933 roku Pierre zdał sobie sprawę że przyszłością wojska są jednostki pancerne i poprosił o przeniesienie do tego rodzaju broni. Zgody niestety nie uzyskał lecz dostał się na studia do Wyższej Szkoły Wojennej (École supérieure de guerre) które ukończył w 1936. Po ukończeniu szkoły dostał przydział do Sztabu Głównego, w tym czasie dowództwo przychylnie rozpatrzyło jego prośbę i Pierre trafił do szkoły wojsk pancernych w Wersalu. Po ukończeniu szkolenia został przydzielony do 41 Batalionu Czołgów[1].

II wojna światowa

W 1940 roku Pierre Billotte w stopniu kapitana dowodził pierwszym plutonem 41 Batalionu Czołgów[1]. 16 maja w bitwie pod Stonne Pierre swoim czołgiem Char B1-bis (nazwa własna Eure) zniszczył 13 czołgów niemieckich (dwa typu PzKpfw IV oraz jedenaście PzKpfw III), a także dwie armaty przeciwpancerne PaK 36, sam zaś, pomimo otrzymania 140 trafień, wycofał się z walki niezniszczony[2][3]. Za ten wyczyn został odznaczony Legią Honorową oraz Krzyżem Wojennym. 12 czerwca w zaciętej walce niedaleko Mourmelon Billotte został ranny i dostał się do niewoli. Trafił do offlagu II D na Pomorzu. W lutym 1941 roku uciekł do ZSRR, gdzie został internowany (przetrzymywany między innymi w Kozielsku i na Łubiance). Zwolniony po ataku Niemiec na ZSRR dołączył do Wolnych Francuzów w Moskwie. Wraz z innymi Francuzami przedostał się do Londynu. Po przybyciu do Anglii został szefem sztabu generała de Gaulle'a. Na jego rozkaz został przydzielony do 2 Dywizji Pancernej[4]. Jako dowódca pułku wylądował w Normandii w stopniu pułkownika. 25 sierpnia 1944 roku wysłał ultimatum generałowi von Choltitzowi, dowódcy niemieckiego garnizonu w Paryżu[5]. We wrześniu 1944 awansowany do stopnia generała brygady. Skonfliktowany z generałem Leclerkiem opuścił 2 Dywizję Pancerną i utworzył z członków ruchu oporu 10 Dywizję Piechoty którą dowodził.

Po wojnie

W marcu 1946 roku awansowany do rangi generała dywizji[6]. Mianowany przedstawicielem Francji Wojskowego Komitetu Sztabowego Rady Bezpieczeństwa ONZ, lecz ustąpił ze stanowiska a 4 lata później wystąpił z wojska. Po zakończeniu kariery wojskowej, Billotte rozpoczął działalność polityczną i związał się z gaullizmem. Sprawował mandat posła do Zgromadzenia Narodowego z departamentu Côte-d’Or w latach 1951–1956 oraz w latach 1962–1978. 6 października 1955 roku objął stanowisko ministra obrony narodowej które piastował do 1 lutego 1956. Był również merem Créteil w latach 1965–1977[7].

Zmarł 29 czerwca 1992 roku w wieku 86 lat w szpitalu Ambroise-Paré w Boulogne-Billancourt[1].

Odznaczenia

Przypisy

  1. a b c d Пьер Бийот (Франция) | Танки в бою. tanki-v-boju.ru. [dostęp 2015-12-28].
  2. Giuliano, Gérard, Les combats du Mont-dieu Mai 1940, Editions Terres Ardennaises, Charleville-Mézières 1990, str. 107
  3. 79. Французские ужастики | World of Tanks. worldoftanks.ru. [dostęp 2015-12-28].
  4. Leclerc Maréchal de France – Jean Compagnon
  5. Aout 1944: libération de Paris. (fr.).
  6. site de l'Ordre de la Libération
  7. Бийот (Billotte) Пьер Арман Гастон. www.hrono.ru. [dostęp 2015-12-28].

Bibliografia

  • Les Gaullistes, Pierre-Viansson-Ponté, éd. du Seuil, 1963 (s.66-69)
  • « La mort de Pierre Billotte: Au Service du gaullisme », André Passeron, Le Monde, 3 lipca 1992
  • Dictionnaire des parlementaires français, Tome 2, La Documentation française 1992(s.386-388).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Croix de Guerre 1939-1945 ribbon.svg
Autor: Borodun, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Croix de Guerre 1939-1945 (France)
Medaille commemorative des Services Volontaires dans la France Libre ribbon.svg
Autor: Borodun, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Médaille commémorative des Services Volontaires dans la France Libre.
Ordre du Dragon d'Annam (par le Gouvernement Francais) Chevalier ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: l'Ordre du Dragon d'Annam, Chevalier. 2nd type (1896-1950) from the French government. France.
Army France OF8.png
Generał korpusu (generał broni)
General Pierre Billotte - Israel1957.jpg
General Pierre Billotte inspecting an honor guard during a visit to Israel in March 1957
MAR Order of the Ouissam Alaouite - Commander (1913-1956) BAR.png
Baretka Komandora Orderu Ouissama Alaouite'a (1913-1956)
Medaille (Insigne) des Blesses Militaires ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Insigne spécial des blessés de guerre militaires (avec 1 étoile). France, 1916-2016.
Flag of Free France (1940-1944).svg
Flag used by the Free French Forces during the Second World War.
BEL Croix de Guerre 1944 ribbon.svg
Autor: darkking3, Licencja: CC BY-SA 3.0
Belgian Croix de Guerre WW II
Ordre du Nichan Iftikhar Commandeur ribbon (Tunisia).svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: L'Ordre du Nicham Iftikar, Commandeur, Tunisia.
B1 bis 'Héros' Mourmelon 4.JPG
B1 bis named "Heros" at the Mourmelon military camp
Medaille des Evades ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Médaille des Évades (France)
Medaille de l'Aeronautique ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Médaille de l'Aéronautique (France)
Ruban de l'Ordre de la Libération (2).PNG
Autor: Paris75000, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Ruban_de_l'Ordre_de_la_Libération
Armoiries république française.svg
Autor: Bonjour vive la France Dessiné par Jérôme BLUM le 5 septembre 2007. Készítette: Jérôme BLUM 2007., Licencja: CC BY-SA 2.0 fr
unofficial armorial bearings of the French republic, created from France coa.png. (The only official emblem of France is its tricolour flag).