Pierre Boulez

Pierre Boulez
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 marca 1925
Montbrison

Pochodzenie

francuskie

Data i miejsce śmierci

5 stycznia 2016
Baden-Baden

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna, muzyka elektroniczna

Zawód

kompozytor, dyrygent

Wydawnictwo

CBS, Sony, Deutsche Grammophon

Powiązania

Cleveland Orchestra, Filharmonia Nowojorska,
Orchestre de Paris,
Staatskapelle Berlin,
Wiener Philharmoniker

Odznaczenia
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny) Komandor Orderu Sztuki i Literatury (Francja) Krzyż Wielkiego Oficera Orderu Zasługi RFN Order „Pour le Mérite” za Naukę i Sztukę Odznaka Honorowa za Naukę i Sztukę (Austria) Krzyż Wielki Orderu św. Jakuba od Miecza (Portugalia) Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Pierre Boulez w 1968 roku

Pierre Boulez (ur. 26 marca 1925 w Montbrison, zm. 5 stycznia 2016 w Baden-Baden[1]) – francuski kompozytor, dyrygent i organizator życia muzycznego.

Uznawany za jednego z najwybitniejszych współczesnych dyrygentów. Ma na swoim koncie wiele występów i nagrań muzyki, głównie romantycznej, współczesnej i chóralnej.

Był jednym z głównych twórców powojennej awangardy, związanym z serializmem oraz muzyką elektroniczną. Sławę międzynarodową zdobył jako dyrygent, najpierw jako promotor Domains Musicales w swej ojczyźnie, następnie zostając gościnnym dyrygentem Cleveland Orchestra w 1967, a rok później – dyrektorem BBC Symphony Orchestra (do 1974) i New York Philharmonic (do 1977). W 1970 na zaproszenie prezydenta Francji Georges’a Pompidou został dyrektorem Institut de Recherche et de Coordination Acoustique/Musique (IRCAM) i sprawował tę funkcję do 1991. W 1976 r. założył Ensemble InterContemporain, zespół muzyczny specjalizujący się w wykonawstwie muzyki nowej, działający przy Philharmonie 2 w Paryżu.

W 1985 został laureatem prestiżowej duńskiej Nagrody Fundacji Muzycznej Léonie Sonning. W 2009 roku otrzymał Nagrodę Kioto w dziedzinie sztuki i filozofii[2].

Odznaczenia

Kompozycje

Dzieła kompozytorskie
Lata pracyTytuł dziełaForma muzyczna
1972 -1974…explosante-fixe…Utwór na instrumenty elektroniczne i tradycyjne
1944 -1945NocturneNokturn na fortepian
1944 -1945Preludium, Tokata i ScherzoUtwór fortepianowy
1945Notations zestaw dwunastu utworówUtwór fortepianowy
1945Psalmodies, zestaw trzech utworówUtwór fortepianowy
1945Theme and VariationsUtwór fortepianowy
1945 -1946Kwartet na 4 fale MartenotaMuzyka elektroniczna
1946Sonata fortepianowa No. 1Sonata
1946Sonatina na flet i fortepianSonatina
1946Le visage nuptial na alt, sopran, 2 fale Martenota, fortepian i perkusjęUtwór wokalno-instrumentalny
1947 -1948Sonata fortepianowa No. 2Sonata
1948Le soleil des eauxMusical
1948 -1961Livre pour quatourKwartet smyczkowy
1950Essais trzy utworyUtwór na perkusję
1950 -1951Polyphonie XUtwór kameralny
1950 -1965Le soleil des eauxUtwór wokalno-instrumentalny
1951 -1952EtudesMuzyka elektroniczna
1951 -1952Structures IDuet fortepianowy
1951 -1989Le visage nuptialUtwór wokalno-instrumentalny
1953 -1955Le marteau sans maîtreUtwór wokalno-instrumentalny
1955OrestieMusical
1955Symphonie mécaniqueMuzyka filmowa
1955 -1963Sonata fortepianowa No. 3Sonata
1956 -1961Structures, Book II, for 2 pianosDuet fortepianowy
1957Le crépuscule de Yang Koueï-feiMusical radiowy
1957 -1958Improvisations sur Mallarmé II (trzecia część Pli selon pli)Utwór na sopran, harfę, instrumenty klawiszowe i perkusję
1957 -1962Improvisations sur Mallarmé I (druga część Pli selon pli)Utwór na sopran i orkiestrę
1958Poésie pour pouvoirMuzyka elektroniczna z orkiestrą
1958 -1968Figures – Doubles – PrismsUtwór orkiestralny
1959 -1960Tombeau (piąta część „Pli selon pli”)Utwór na sopran i orkiestrę
1959 -1984Improvisations sur Mallarmé III (czwarta część Pli selon pli)Utwór na sopran i orkiestrę
1960 -1990Don (pierwsza część Pli selon pli)Utwór na sopran i orkiestrę
1961 -1968Domaines, na klarnet i 21 instrumentów w sześciu grupachKoncert na klarnet
1961 -1968DomainesUtwór na klarnet solo
1962Mon FaustMusical
1965ÉclatUtwór na dziewięciu perkusistów i sześciu instrumentalistów
1968 -1988Livre pour cordesUtwór na orkiestrę smyczkową
1969Pour Dr. KalmusUtwór na flet, klarnet, skrzypce, altówkę i wiolonczelę
1970Éclat/Multiples (niedokończone)Koncert na perkusję
1970 -1986Cummings ist der DichterUtwór wokalno-instrumentalny
1974Ainsi parla ZarathoustraMusical
1974 -1975Rituel: In Memoriam Bruno MadernaUtwór orkiestralny
1977MessagesquisseKoncert skrzypcowy
1978 -1980Notations I-IVUtwór orkiestralny
1980 -1984RéponsMuzyka elektroniczna z zespołem instrumentalnym
1982 -1995Dialogue de l'ombre doubleMuzyka elektroniczna z zespołem instrumentalnym
1984Dérive IUtwór na zespół instrumentalny
1985MémorialeKoncert na flet
1987 -1992InitialeUtwór na orkiestrę dętą
1988 -1990Dérive IIUtwór kameralny
1991AnthèmesUtwór na skrzypce solo
1991 -1993…explosante-fixe…Muzyka elektroniczna z zespołem instrumentalnym
1995 -1998sur IncisesUtwór na zespół instrumentalny
1997Anthèmes IIUtwór na skrzypce i instrument elektroniczny

Przypisy

  1. Renaud Machart, Mort du compositeur et chef d’orchestre Pierre Boulez, lemonde.fr, 6 stycznia 2016 [dostęp 2016-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-06] (fr.).
  2. Pierre Boulez. Kyoto Prize. [dostęp 2018-10-03]. (ang.).
  3. Pierre Boulez. Orden Pour le Mérite für Wissenschaften und Künste. [dostęp 2020-04-08]. (niem.).
  4. Michael Kennedy: The Concise Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2004, s. 91. ISBN 0-19-860884-5.
  5. Anfragebeantwortung. parlament.gv.at. s. 1840. [dostęp 2020-01-28]. (niem.).
  6. Entidades Estrangeiras Agraciados com Ordens Portuguesas. Ordens Honoríficas Portuguesas. [dostęp 2020-04-08]. (port.).
  7. Wysokie odznaczenia za zasługi w upowszechnianiu twórczości Karola Szymanowskiego, paryz.msz.gov.pl, 15 grudnia 2012 [dostęp 2013-01-23].
  8. Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. [dostęp 2016-04-14].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

D-PRU Pour le Merite fuer Wissenschaften und Kuenste BAR.svg
Baretka pruskiego i niemieckiego Orderu Pour le Mérite za zasługi w dziedzinie nauki i sztuki.
Pierre Boulez (1968).jpg
Autor: Joost Evers / Anefo, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Pierre Boulez , Franse dirigent
Order BritEmp (civil) rib.PNG
Baretka Orderu Imperium Brytyjskiego (cywilnego; od 1936).
GER Bundesverdienstkreuz 5 GrVK Stern.svg
Baretka: Order Zasługi RFN – Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą.
AUT Oesterreichisches Ehrenzeichen fuer Wissenschaft und Kunst BAR.svg
Baretka: Austriacka Odznaka Honorowa za Naukę i Sztukę – Austria.
Boulez25oct2004.jpg
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Franganillo (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY-SA 2.5
Pierre Boulez durante una conferencia en el Palais des Beaux-Arts de Bruselas (Bélgica), el 25 de octubre de 2004.
PRT Order of Saint James of the Sword - Grand Cross BAR.svg
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Świętego Jakuba od Miecza (Portugalia)