Pierre Chailley (1922)

Pierre Chailley
Klasa

okręt podwodny

Historia
Stocznia

Normand, Hawr

Położenie stępki

maj 1917

Wodowanie

19 grudnia 1922

 Marine nationale
Wejście do służby

1922

Wycofanie ze służby

13 maja 1936

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


884 tony
1191 t

Długość

70 m

Szerokość

7,52 m

Zanurzenie

4,04 m

Rodzaj kadłuba

dwukadłubowy

Napęd
2 silniki Diesla o łącznej mocy 1800 KM
2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1400 KM
2 śruby
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


13,75 węzła
8,5 w.

Zasięg

powierzchnia: 2800 Mm przy 11 w.
zanurzenie: 80 Mm przy 5 w.

Uzbrojenie
6 torped, 40 min
Wyrzutnie torpedowe

4 x 450 mm (2 na dziobie, 2 zewnętrzne obracalne)

Załoga

44

Pierre Chailleyfrancuski oceaniczny podwodny stawiacz min z okresu międzywojennego. Został zwodowany 19 grudnia 1922 roku w stoczni Normand w Hawrze i ukończony do końca tego roku. Okręt służył w Marine nationale do 1936 roku.

Projekt i dane taktyczno–techniczne

„Pierre Chailley” zamówiony został na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1917 roku[1]. Okręt, zaprojektowany przez Marie-Augustina Normanda i Fernanda Fenaux, stał się protoplastą późniejszych francuskich podwodnych stawiaczy min typu Saphir[1][2].

„Pierre Chailley” był dwukadłubowym oceanicznym okrętem podwodnym. Długość całkowita wynosiła 70 metrów, szerokość 7,52 metra i zanurzenie 4,04 metra[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 884 tony, a w zanurzeniu 1191 ton[1][2][3]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa dwusuwowe silniki Diesla Sulzer o łącznej mocy 1800 koni mechanicznych (KM)[1][2][3]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne o łącznej mocy 1400 KM[1][2][3]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 13,75 węzła na powierzchni i 8,5 węzła w zanurzeniu[1][2][3]. Zasięg wynosił 2800 Mm przy prędkości 11 węzłów w położeniu nawodnym oraz 80 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą[1][2][3].

Głównym uzbrojeniem okrętu było 40 min o masie 200 kg każda[2], które były przechowywane w pionowych szybach umieszczonych w zewnętrznych zbiornikach balastowych, z bezpośrednim mechanizmem zwalniającym (systemu Fenaux)[1][3]. Uzbrojenie uzupełniały cztery wyrzutnie torped kalibru 450 mm (dwie wewnętrzne na dziobie i dwie zewnętrzne), z łącznym zapasem 6 torped[1][3][4]. Załoga okrętu składała się z 4 oficerów oraz 40 podoficerów i marynarzy[1][2][3].

Budowa i przebieg służby

„Pierre Chailley” zbudowany został w stoczni Normand w Hawrze[1][2]. Stępkę okrętu położono w maju 1917 roku[2], został zwodowany 19 grudnia 1922 roku i do końca roku ukończony[1][2][3]. Otrzymał nazwę na cześć francuskiego oficera okrętu podwodnego „Curie” Pierre’a Chailleya, który zginął na nim 20 grudnia 1914 roku[5][a].

Okręt pełnił służbę na Morzu Śródziemnym do 13 maja 1936 roku, kiedy został skreślony z listy floty[1][3].

Uwagi

  1. Okręt nie otrzymał numeru burtowego[1].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n o Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 213.
  2. a b c d e f g h i j k l Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 160.
  3. a b c d e f g h i j Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 182.
  4. J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 536.
  5. Paul Étienne Pierre CHAILLEY. Ecole Navale. [dostęp 2016-11-18]. (fr.).

Bibliografia

  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
  • Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.).
  • Paul Étienne Pierre CHAILLEY. Ecole Navale. [dostęp 2016-11-18]. (fr.).

Zobacz też

Media użyte na tej stronie

Ensign of France.svg
Marine Nationale and French merchant ensign. Used from 1794 to 1814/1815, and from 1848 to present.
Notice that its proportions differ from those of the French civil flag. (ensign : 30:33:37, civil : 1/3,1/3,1/3)