Pierre Chailley (1922)

Pierre Chailley

Klasa	okręt podwodny
Historia
Stocznia	Normand, Hawr
Położenie stępki	maj 1917
Wodowanie	19 grudnia 1922
Marine nationale
Wejście do służby	1922
Wycofanie ze służby	13 maja 1936
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	884 tony 1191 t
Długość	70 m
Szerokość	7,52 m
Zanurzenie	4,04 m
Rodzaj kadłuba	dwukadłubowy
Napęd
2 silniki Diesla o łącznej mocy 1800 KM 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1400 KM 2 śruby
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	13,75 węzła 8,5 w.
Zasięg	powierzchnia: 2800 Mm przy 11 w. zanurzenie: 80 Mm przy 5 w.
Uzbrojenie
6 torped, 40 min
Wyrzutnie torpedowe	4 x 450 mm (2 na dziobie, 2 zewnętrzne obracalne)
Załoga	44

Pierre Chailley – francuski oceaniczny podwodny stawiacz min z okresu międzywojennego. Został zwodowany 19 grudnia 1922 roku w stoczni Normand w Hawrze i ukończony do końca tego roku. Okręt służył w Marine nationale do 1936 roku.

Projekt i dane taktyczno–techniczne

„Pierre Chailley” zamówiony został na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1917 roku^[1]. Okręt, zaprojektowany przez Marie-Augustina Normanda i Fernanda Fenaux, stał się protoplastą późniejszych francuskich podwodnych stawiaczy min typu Saphir^[1][2].

„Pierre Chailley” był dwukadłubowym oceanicznym okrętem podwodnym. Długość całkowita wynosiła 70 metrów, szerokość 7,52 metra i zanurzenie 4,04 metra^[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 884 tony, a w zanurzeniu 1191 ton^[1][2][3]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa dwusuwowe silniki Diesla Sulzer o łącznej mocy 1800 koni mechanicznych (KM)^[1][2][3]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne o łącznej mocy 1400 KM^[1][2][3]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 13,75 węzła na powierzchni i 8,5 węzła w zanurzeniu^[1][2][3]. Zasięg wynosił 2800 Mm przy prędkości 11 węzłów w położeniu nawodnym oraz 80 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą^[1][2][3].

Głównym uzbrojeniem okrętu było 40 min o masie 200 kg każda^[2], które były przechowywane w pionowych szybach umieszczonych w zewnętrznych zbiornikach balastowych, z bezpośrednim mechanizmem zwalniającym (systemu Fenaux)^[1][3]. Uzbrojenie uzupełniały cztery wyrzutnie torped kalibru 450 mm (dwie wewnętrzne na dziobie i dwie zewnętrzne), z łącznym zapasem 6 torped^[1][3][4]. Załoga okrętu składała się z 4 oficerów oraz 40 podoficerów i marynarzy^[1][2][3].

Budowa i przebieg służby

„Pierre Chailley” zbudowany został w stoczni Normand w Hawrze^[1][2]. Stępkę okrętu położono w maju 1917 roku^[2], został zwodowany 19 grudnia 1922 roku i do końca roku ukończony^[1][2][3]. Otrzymał nazwę na cześć francuskiego oficera okrętu podwodnego „Curie” Pierre’a Chailleya, który zginął na nim 20 grudnia 1914 roku^[5][a].

Okręt pełnił służbę na Morzu Śródziemnym do 13 maja 1936 roku, kiedy został skreślony z listy floty^[1][3].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
• Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
• Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
• Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.).
• Paul Étienne Pierre CHAILLEY. Ecole Navale. [dostęp 2016-11-18]. (fr.).

Zobacz też

• Lista francuskich okrętów podwodnych