Pierre Clémenti

Pierre Clémenti
ilustracja
Imię i nazwisko

Pierre André Clémenti

Data i miejsce urodzenia

28 września 1942
Paryż

Data i miejsce śmierci

27 grudnia 1999
Paryż

Zawód

aktor, reżyser, scenarzysta

Współmałżonek

Margaret Clementi
Nadine

Pierre André Clémenti (ur. 28 września 1942 w Paryżu, zm. 27 grudnia 1999 tamże[1]) – francuski aktor filmowy, teatralny i telewizyjny, reżyser i scenarzysta[2].

Życiorys

Nigdy nie widział swojego ojca, który zginął podczas II wojny światowej. Wychowywany był przez matkę Korsykankę. Jako młody nastolatek odkrył swoje uzdolnienia literackie, pisał wiersze. W późnych latach 50. pracował jako boy hotelowy w Hotel Littré, gdzie sprzedawał niewielką liczbę tomików poezji. Studiował dramat w Rue Blanche Schools i paryskim studium aktorskim przy teatrze Vieux Colombier założonym przez Jacques’a Copeau, gdzie rozpoczął karierę sceniczną.

Jego debiutem ekranowym był film Karty do gry (Chien de pique, 1960)[3]. Wystąpił potem w dramacie historycznym Luchino Viscontiego Lampart (Il Gattopardo, 1963) u boku Burta Lancastera, Claudii Cardinale, Alaina Delona i Terence’a Hilla.

Zwrócił na siebie uwagę kreacją gangstera Marcela, kochanka burżuazyjnej prostytutki (Catherine Deneuve) w dramacie Piękność dnia (Belle de jour, 1967)[4] z udziałem Michela Piccoli. W 1967 roku zadebiutował jako reżyser i scenarzysta filmu krótkometrażowego Film ou Visa de censure numéro X. Na planie komedii Benjamin, czyli pamiętnik cnotliwego młodzieńca (Benjamin, 1968), gdzie zagrał tytułowego bohatera, spotkał się ponownie z Catherine Deneuve i Michelem Piccoli. W dramacie fantasy Philippe Garrela Łoże dziewicy (Le Lit de la Vierge, 1969) pojawił się jako Jezus.

Wystąpił potem w filmach: dramacie Piera Paolo Pasoliniego Chlew (Porcile, 1969)[5], dreszczowcu Bernardo Bertolucciego Konformista (Il Conformista, 1970) z Jeanem-Louisem Trintignantem, melodramacie Jamesa Ivory Kwartet (Quartet, 1981) z Alanem Batesem, Maggie Smith i Isabelle Adjani oraz telewizyjnym miniserialu biblijnym Dziecko zwane Jezus (Un Bambino di nome Gesù, 1987) z Alessandro Gassmanem.

W 1977 roku we Włoszech został aresztowany za posiadanie narkotyków i spędził czternaście miesięcy w zakładzie karnym podczas strajku głodowego.

Jego ostatnim filmem, w którym zagrał, był dramat W stronę Marrakeszu (Hideous Kinky, 1998)[6] z Kate Winslet. W 1999 roku w Paryżu zmarł w wieku 57 lat na raka wątrobowokomórkowego[7]. Był żonaty z Margaret Clementi. Miał dwóch synów: Balthazara i Valentina.

Filmografia

  • 1960: Karty do gry (Chien de pique) jako Paco
  • 1962: Adorable Menteuse jako Pierrot
  • 1963: Lampart (Il Gattopardo) jako Francesco Paolo Salina
  • 1964: As Ilhas Encantadas jako Pierre Duchemin
  • 1965: Cent briques et des tuiles jako chłopak
  • 1966: L'Uomo che ride
  • 1966: Un homme de trop jako Lucian, policjant
  • 1967: Piękność dnia (Belle de jour) jako Marcel
  • 1968: Benjamin, czyli pamiętnik cnotliwego młodzieńca (Benjamin) jako Benjamin
  • 1968: Partner jako Jacob I i II
  • 1969: Droga mleczna (La Voie lactée) jako Anioł śmierci
  • 1969: Łoże dziewicy (Le Lit de la Vierge) jako Jezus
  • 1969: Chlew (Porcile) jako młody kanibal
  • 1970: Ninì Tirabusciò, la donna che inventò la mossa jako Francesco
  • 1970: Pacyfistka (La pacifista / Smetti di piovere) jako Michele
  • 1970: Konformista (Il Conformista) jako Lino
  • 1974: Wilk stepowy (Steppenwolf) jako Pablo
  • 1974: Słodki film (Sweet Movie) jako marynarz Potiemkin
  • 1975: Syn Amira nie żyje (Le fils d'Amr est mort) jako Pierre
  • 1976: Kryształowa kołyska (Le berceau de cristal)
  • 1976: L'affiche rouge jako Marcel Rayman
  • 1977: Les apprentis sorciers jako Louis de Saint-Just
  • 1978: Piccole labbra jako Paul
  • 1979: Madame Sourdis (TV) jako Ferdinand Sourdis
  • 1981: Most Północny (Le pont du Nord) jako Julien
  • 1981: Kwartet (Quartet) jako Théo, pornograf
  • 1982: L'amour des femmes jako Philippe
  • 1983: Zdemaskowanie (Exposed) jako Vic
  • 1984: W matni (Canicule) jako Snake
  • 1987: Dziecko zwane Jezus (Un Bambino di nome Gesù, TV) jako Sefir
  • 1989: Trudno być Bogiem (Es ist nicht leicht ein Gott zu sein) jako król
  • 1997: Biodra Johna Wayne'a (Le bassin de J.W.) jako Paul, Henrique
  • 1998: W stronę Marrakeszu (Hideous Kinky) jako Santoni

Publikacje

  • 1973 Carcere italiano. Milano: Il Formichiere.
  • 2005 Quelques messages personnels. Paryż: Gallimard. ISBN 978-2-07-030748-7
  • 2007 Pensieri dal carcere. Fagnano Alto: il Sirente. ISBN 978-88-87847-12-3

Przypisy

  1. ↑ Personalidade: Pierre Clémenti (França). InterFilmes.com. [dostęp 2017-08-08]. (port.).
  2. ↑ Pierre Clémenti. Listal. [dostęp 2017-08-08]. (ang.).
  3. ↑ Pierre Clémenti. MYmovies.it. [dostęp 2017-08-08]. (wł.).
  4. ↑ Pierre Clémenti: Sa biographie. AlloCiné. [dostęp 2017-08-08]. (fr.).
  5. ↑ Pierre Clémenti (28 de Setembro de 1942). Filmow. [dostęp 2017-08-08]. (port.).
  6. ↑ Pierre Clementi (1942-1999). Find A Grave Memorial. [dostęp 2017-08-08]. (ang.).
  7. ↑ Pierre Clémenti – Biographie et filmographie. L’Internaute. [dostęp 2017-08-08]. (fr.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Porcile1.jpg
Screenshot from Porcile