Pierre Eyt

Pierre Étienne Louis Eyt
Kardynał prezbiter
Kraj działaniaFrancja
Data i miejsce urodzenia4 czerwca 1934
Laruns
Data i miejsce śmierci11 czerwca 2001
Bordeaux
Miejsce pochówkuLaruns
Arcybiskup Bordeaux
Okres sprawowania1989–2001
Wyznaniekatolicyzm
Kościółrzymskokatolicki
Prezbiterat29 czerwca 1961
Nominacja biskupia7 czerwca 1986
Sakra biskupia28 września 1986
Kreacja kardynalska26 listopada 1994
Jan Paweł II
Kościół tytularnySantissima Trinità al Monte Pincio
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RFN
Sukcesja apostolska
Data konsekracji28 września 1986
KonsekratorMarius Maziers
WspółkonsekratorzyJean-Marie Lustiger
André Collini

Pierre Étienne Louis Eyt, (ur. 4 czerwca 1934 w Laruns, zm. 11 czerwca 2001 w Bordeaux) – francuski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Bordeaux.

Życiorys

Podczas studiów seminaryjnych odbył w latach 1956 – 1959 służbę wojskową w ogarniętej wojną Algierii. Po święceniach kapłańskich które otrzymał 29 czerwca 1961 roku, studiował w Rzymie, gdzie był także kapelanem francuskiej parafii św. Ludwika. W 1967 roku doktoryzował się z teologii na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Następnie związany był jako profesor, wicerektor i rektor z uniwersytetem katolickim w Tuluzie. 7 czerwca 1986 roku został mianowany arcybiskupem koadiutorem z prawem następstwa arcybiskupa Bordeaux, a 28 września tego samego roku otrzymał sakrę biskupią. 31 maja 1989 roku został arcybiskupem metropolitą Bordeaux. Na konsystorzu 26 listopada 1994 roku został wyniesiony do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera Santissima Trinità al Monte Pincio. Był członkiem Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego oraz przewodniczącym Komisji Doktrynalnej Episkopatu Francji. Członek Międzynarodowej Komisji Teologicznej. Angażował się w dialog z Żydami. W 1984 roku na życzenie Stolicy Apostolskiej założył Centrum Studiów nad Judaizmem w Jerozolimie. Zmarł w Bordeaux, pochowano go w rodzinnym Laruns.

Źródło

  • Wielka Encyklopedia Jana Pawła II, Edipresse Warszawa 2005, ISBN 83-60160-06-6

Linki zewnętrzne

Biskupi Bordeaux
Wczesne średniowiecze
  • Delfin z Bordeaux (380–404)
  • Amand z Bordeaux (404–410)
  • Seweryn z Cologne (410–420)
  • Amand z Bordeaux (420–431/432)
  • Gallicien (od 451)
  • Emile (od 475)
  • Cyprien (485–511)
  • Leon I Stary (od 520)
  • Leon II Młody (542–564)
  • Bertrand (566 - po 585)
  • Gondégisile (589)
  • Nicaise (VII - VIII wiek)
  • Arnegisile (VII - VIII wiek)
  • Antoni (VII - VIII wiek)
  • Fronton (VII - VIII wiek)
  • Verevulph (VII - VIII wiek)
  • Sicaire (816 - po 825)
  • Adelelme (829 - po 848)
  • Frotaire (860–876)
  • Adelbert (od 940)
  • Gotfryd I (od 982)
Późne średniowiecze
  • Gombaud (od 989)
  • Séguin (od 1000)
  • Arnaud (1022)
  • Islon z Saintes (1022–1026)
  • Gotfryd II (1027–1043)
  • Archambaud z Parthenay (1047–1059)
  • Andron (1059)
  • Joscelin z Parthenay (1060–1086)
  • Amat d’Oloron (1088–1102)
  • Arnaud Géraud z Cabnac (1103–1130)
  • Gérard d’Angoulême (de Blaye) (1131–1135)
  • Gotfryd III (1135–1158)
  • Raimond z Mareuil (1158–1160)
  • Hardouin (1160–1162)
  • Bertrand z Montault (1162–1173)
  • Guillaume Le Templier (1174–1187)
  • Hélie z Malemort (1188–1207)
  • Guillaume Amanieu Genewski (1207–1227)
  • Géraud z Malemort (1227–1261)
  • Pierre z Roncevault (1262–1270)
  • Simon z Rochechouart (1275–1280)
  • Guillaume III (1285–1287?)
  • Henryk Genewski (1289–1296)
  • Boson de Salignac (1296–1300)
  • Bertrand de Got (1300–1305)
  • Arnaud z Canteloup (1305)
  • Arnaud z Canteloup (1306–1332)
  • Pierre de Luc (1332–1345)
  • Amanieu z Cazes (1344–1348)
  • Bernard z Cazes (1348–1351)
  • Amanieu de La Mothe (1351–1360)
  • Filip z Chambarlhac (1360–1361)
  • Hélie z Salignac (1361–1378)
  • Guillaume IV (1378 0 1379)
  • Raimond Bernard z Roqueis (1380–1384)
  • François z Benévent (1384–1389)
  • François Hugotion z Aguzzoni (1389–1412)
  • David z Montferrand (1414–1430)
  • Pey Berland (1430–1456)
  • Blaise Régnier z Gréelle (1456–1467)
  • Arthur z Montauban (1467–1478)
  • André d’Espinay (1478–1500)
Czasy nowożytne
  • Jean z Foix (1501–1529)
  • Gabriel de Gramont (1529–1530)
  • Charles z Gramont (1530–1544)
  • Jean du Bellay (1544–1553)
  • Jean z Montluc (1550)
  • François z Mauny (1553–1558)
  • Jean du Bellay (1558–1560)
  • Antoine Prévost z Sansac (1560–1591)
  • Jean Le Breton (1592–1599)
  • François d’Escoubleau de Sourdis (1599–1628)
  • Henri d’Escoubleau de Sourdis (1629–1645)
  • Henri z Béthune (1646–1680)
  • Louis d’Anglure z Bourlémont (1680–1697)
  • Armand Bazin de Bezons (1698–1719)
  • François Élie de Voyer de Paulmy d’Argenson (1719–1728)
  • François Honoré de Casaubon de Maniban (1729–1743)
  • L.-Jacques d’Audibert de Lussan (1743–1769)
  • Ferdinand-Maximillien Mériadec de Rohan-Guéméné (1769–1781)
  • Jérôme Champion de Cicé (1781–1802)
Francja Rewolucyjna
  • Pierre Pacareau administrator (1791–1797)
  • Dominique Lacombe administrator (1797–1801)
Arcybiskupi
Francuscy kardynałowie
Zmarli kardynałowie (XX–XXI wiek)
Byli kardynałowie
  • Louis Billot (1911); zrzekł się godności kardynalskiej w 1927
Żyjący kardynałowie
bez uprawnień elektorskich
Żyjący kardynałowie elektorzy
  • w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich

Media użyte na tej stronie

GER Bundesverdienstkreuz 3 BVK 1Kl.svg
Baretka: Order Zasługi RFN – Krzyż Zasługi I Klasy.