Pierre Guérin de Tencin
Kardynał prezbiter | |
Kraj działania | Francja |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 22 sierpnia 1680 Grenoble |
Data i miejsce śmierci | 2 marca 1758 Lyon |
Arcybiskup Lyonu | |
Okres sprawowania | 1740–1758 |
Wyznanie | katolicyzm |
Kościół | rzymskokatolicki |
Sakra biskupia | 2 lipca 1724 |
Kreacja kardynalska | 23 lutego 1739 Klemens XII |
Kościół tytularny | Santi Nereo ed Achilleo |
Data konsekracji | 2 lipca 1724 | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Benedykt XIII | ||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Filippo Valignani Cesare Francesco Lucini | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
|
Pierre Guérin de Tencin (ur. 22 sierpnia 1680 w Grenoble, zm. 2 marca 1758 w Lyonie) – francuski kardynał.
Życiorys
Urodził się 22 sierpnia 1680 roku w Grenoble, jako syn Antoine’a Guérina i Louise de Buffévent (jego siostrą była Claudine Guérin de Tencin)[1]. Studiował na Sorbonie, gdzie uzyskał doktorat z teologii. 12 czerwca 1724 roku został arcybiskupem Embrun, a 2 lipca przyjął sakrę[2]. Jednocześnie został asystentem Tronu Papieskiego[1]. Na terenie swojej diecezji gorliwie zwalczał jansenizm, a na synodzie diecezjalnym zawiesił biskupa Jeana Soanena z Senezu, który protestował przeciwko konstytucji apostolskiej Unigenitus[1]. 23 lutego 1739 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santi Nereo ed Achilleo[2]. W latach 1739–1742 był ambasadorem Francji przy Stolicy Apostolskiej[1]. W 1740 roku został arcybiskupem Lyonu, a dwa lata później – ministrem stanu Francji[1]. Zmarł 2 marca 1758 roku w Lyonie[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Pierre Guérin de Tencin (ang.). The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-05-10].
- ↑ a b Pierre Guérin de Tencin (ang.). catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-05-10].
Media użyte na tej stronie
Cardinal Pierre Paul Guérin de Tencin (1679-1758)