Pierre Mauroy

Pierre Mauroy
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1928
Cartignies

Data i miejsce śmierci

7 czerwca 2013
Clamart

Premier Francji
Okres

od 21 maja 1981
do 17 lipca 1984

Przynależność polityczna

Partia Socjalistyczna

Poprzednik

Raymond Barre

Następca

Laurent Fabius

Odznaczenia
Wielki Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Zasługi (Francja)

Pierre Mauroy (ur. 5 lipca 1928 w Cartignies, zm. 7 czerwca 2013 w Clamart) – francuski polityk, premier Francji w latach 1981–1984 (w trzech kolejnych rządach), były mer Lille, były pierwszy sekretarz Partii Socjalistycznej, senator.

Życiorys

W wieku 16 lat wstąpił do Oddziału Francuskiego Międzynarodówki Robotniczej[1]. Pracował jako nauczyciel. Zaangażował się wkrótce w działalność Partii Socjalistycznej. Na początku lat 70. wsparł François Mitterranda, stając się jednym z liderów PS.

Od 1967 pełnił funkcje w administracji terytorialnej. Był radnym departamentu Nord i jego wiceprzewodniczącym (do 1973). W 1971 został radnym i pierwszym wiceburmistrzem Lille, w okresie 1973–2001 zajmował stanowisko mera tego miasta. Przewodniczył radzie regionu Nord-Pas-de-Calais (1974–1981), ponownie zasiadał w tej radzie w okresie 1986–1988. Od 1989 do 2008 był przewodniczącym związku komunalnego metropolii Lille.

Od 1973 do 1992 z przerwami na czas pełnienia funkcji rządowych sprawował mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego z jednego z okręgów w departamencie Nord. W 1979 został posłem do Parlamentu Europejskiego, był wiceprzewodniczącym Komisji ds. Kwestii Politycznych i członkiem Grupy Socjalistów. Z PE odszedł po około 7 miesiącach[2].

Pomiędzy 21 maja 1981 a 17 lipca 1984 był premierem trzech kolejnych gabinetów. Mianowany na to stanowisko został przez François Mitterranda, nowo wybranego prezydenta. W okresie jego urzędowania we Francji zniesiono karę śmierci, państwową kontrolę środków przekazu i ograniczenia działalności lokalnych stacji radiowych. Skrócił tydzień pracy do 39 godzin, wprowadził dodatkowy piąty tydzień płatnego urlopu i refundację zabiegów przerwania ciąży. Przeprowadził nacjonalizację licznych zakładów przemysłowych[3]. Rosnąca niepopularność jego rządu spowodowała zastąpienie go na stanowisku premiera przez Laurenta Fabiusa.

W 1988 Pierre Mauroy został pierwszym sekretarzem (przewodniczącym) Partii Socjalistycznej. Stanowisko to zajmował przez trzy lata[4]. W latach 1992–1999 był przewodniczącym Międzynarodówki Socjalistycznej. W 1992 po raz pierwszy zasiadł w Senacie, mandat senatora na dziewięcioletnią kadencję odnowił też w 2001[5].

Odznaczenia

Skład rządów Pierre’a Mauroy[6]

Pierwszy gabinet (od 21 maja 1981 do 22 czerwca 1981)

Drugi gabinet (od 22 czerwca 1981 do 22 marca 1983)

Do rządu dołączyli przedstawiciele Francuskiej Partii Komunistycznej. Ministrami przemysłu, sprawiedliwości, transportu i zdrowia w miejsce dotychczasowych zostali odpowiednio Pierre Dreyfus, Robert Badinter, Charles Fiterman (również jako minister stanu) i Jack Ralite. Nicole Questiaux przestała być ministrem stanu. Utworzono resorty konsumpcji i szkoleń zawodowych, które powierzono Catherine Lalumière i Marcelowi Rigoutowi[7].

29 czerwca 1982 z rządu odeszli Jean Auroux, Nicole Questiaux i Pierre Dreyfus. Jean-Pierre Chevènement przeszedł na funkcję ministra przemysłu i badań naukowych, a ministrem solidarności narodowej i spraw społecznych został Pierre Bérégovoy[7].

Trzeci gabinet (od 22 marca 1983 do 17 lipca 1984)

Przypisy

  1. Biographie de Pierre Mauroy (fr.). evene.fr. [dostęp 2013-06-10].
  2. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2013-06-10].
  3. Daleko od wspólnej drogi. rp.pl, 2000-01-21. [dostęp 2013-06-10].
  4. Parti socialiste (PS): Organigramme (fr.). france-politique.fr. [dostęp 2013-06-10].
  5. Pierre Mauroy na stronie Senatu (fr.). [dostęp 2013-06-10].
  6. Les Gouvernements et les assemblées parlementaires sous la Ve République (fr.). assemblee-nationale.fr, 2004. [dostęp 2021-02-20].
  7. a b c d Tous les gouvernements depuis 1958 (fr.). assemblee-nationale.fr. [dostęp 2020-10-11].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Mauroy2.jpg
Autor: Oryginalnym przesyłającym był Olivier2000 z francuskiej Wikipedii, Licencja: CC BY-SA 1.0
Pierre Mauroy, président de la communauté urbaine de Lille, ancien premier ministre. Je suis l'auteur du cliché pris en novembre 2005 aux Assises des Communautés Urbaines de France au Creusot (Saône-et-Loire)
Ordre national du Merite GC ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .