Pierre Montet

Ten artykuł od 2016-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Pierre Montet (ur. 1885, zm. 19 czerwca 1966 w Paryżu) – francuski egiptolog.

Studiował na Uniwersytecie w Lyonie pod kierunkiem Victora Loreta. W latach 1921-1924 prowadził prace wykopaliskowe w Byblos, na terenie dzisiejszego Libanu. W latach 1929-1939 prowadził badania w Tanis. W latach tych dokonał odkrycia nekropoli z czasów XXI i XXII dynastii. W sezonie wykopaliskowym 1939–1940 odkrył nienaruszone grobowce trzech władców: Psusennesa I, Amenemope i Szeszonka II. Odkrył również częściowo ograbiony grobowiec Takelota I oraz całkowicie obrabowany grobowiec Osorkona II i jego syna Hornachta. Odkrycia te pod każdym względem były porównywalne z odkryciem grobowca Tutanchamona w Dolinie Królów. Wybuch II wojny światowej przerwał prace w Tanis. Po jej zakończeniu, Montet powrócił do swych prac w Tanis, odkrywając nienaruszony grobowiec generała Wendżebaendżed, jednego z wysokich rangą dowódców z czasów panowania Psusennesa I. W latach 1919-1948 Montet był profesorem egiptologii na Uniwersytecie w Strasburgu, a później w latach 1948-1956 profesorem w Collège de France.

Publikacje wydane w Polsce

• Życie ciedzienne w Egipcie w epoce Ramessydów (XIII-XII w. p.n.e.), tłum. E. Bąkowska, Warszawa 1964
• Egipt i Biblia, Warszawa 1950