Pierszczewo

Pierszczewo
wieś
ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

kartuski

Gmina

Stężyca

Liczba ludności (2014)

137

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

83-316[1]

Tablice rejestracyjne

GKA

SIMC

0174036

Położenie na mapie gminy Stężyca
Mapa konturowa gminy Stężyca, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pierszczewo”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pierszczewo”
Położenie na mapie powiatu kartuskiego
Mapa konturowa powiatu kartuskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Pierszczewo”
Ziemia54°13′39″N 18°02′54″E/54,227500 18,048333

Pierszczewo (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Pierszczewò) – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, powiecie kartuskim, gminie Stężyca, na Kaszubach, na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego, nad Jeziorem Patulskim.

Integralne części wsi Pierszczewo[2][3]
SIMCNazwaRodzaj
0174042Teklowoczęść wsi

Pierszczewo 31 grudnia 2014 r. miało 137 stałych mieszkańców, z których 91 osób mieszkało w głównej części wsi[4].

Pierszczewo zostało wymienione w dokumencie księcia Mściwoja II z 1284 r. Było jedną ze wsi nadanych przez księcia pomorskiego jego stryjecznej siostrze Gertrudzie. Wchodziło w skład ziemi zwanej Pirsna[5][6]. Nazwy Pierszczewo i Pirsna mają tę samą podstawę - staropolski rzeczownik pirść oznaczał pył, proch, kurz[7][8]. Z okolicą Pierszczewa wiąże się sprawa zaginionego grodu Pirsna[9][5].

Wieś jest siedzibą sołectwa Pierszczewo, w którego skład wchodzą: Pierszczewo, Pierszczewko i Teklowo.

W kierunku północnowschodnim od Pierszczewa znajduje się okalany wodami Jeziora Ostrzyckiego rezerwat leśny Ostrzycki Las.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Przypisy

  1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 923 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  2. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  3. GUS. Rejestr TERYT
  4. Liczba ludności Gminy Stężyca - pobyt stały na dzień 31.12.2014 r.. UG Stężyca. [dostęp 2012-02-06].
  5. a b Marian Kallas, Andrzej Bukowski, Kościerzyna : zarys dziejów miasta do 1939 roku : praca zbiorowa pod red. Mariana Kallasa / 1., Toruń: Wydawn. Errata, 1994, s. 27-36, ISBN 83-901623-3-4, OCLC 164840504 [dostęp 2021-01-20].
  6. Maksymilian Grzegorz, Słownik historyczno-geograficzny okręgów kiszewskiego, kościerskiego i skarszewskiego wójtostwa tczewskiego w średniowieczu, Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, 2018, s. 71, ISBN 978-83-8018-233-2, OCLC 1104346791 [dostęp 2021-01-20].
  7. Edward Breza. Dokumentalna nazwa Pirsna i nazwy pokrewne. „Rocznik Gdański”. T. 28 (1969). s. 267-274. 
  8. Edward Breza. Nazwa ziemi Pirsna i wsi do niej należących. „Kościerskie Zeszyty Muzealne”. 2 (2008). s. 107-126. 
  9. Stanisław Mielczarski. Pirsna - zaginiony gród pomorski z XIII wieku. „Pomorania Antiqua”. T. 2 (1968). s. 101-117. 

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Stężyca (gmina w województwie pomorskim) location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa gminy Stężyca, Polska
Pomeranian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 54.92 N
  • S: 53.40 N
  • W: 16.65 E
  • E: 19.75 E
Powiat kartuski location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa powiatu kartuskiego, Polska
POL Gmina Stężyca COA.svg
Herb gminy Stężyca (powiat kartuski, województwo pomorskie).
Opis herbu zgodnie ze statutem gminy Stężyca: Herb Gminy stanowią dwie złote litery „S”, w tym jedna w koronie, oddzielone poziomo błękitnym pasem. Litera „S” w koronie umieszczona jest na purpurowym tle u góry tarczy, zaś litera „S” bez korony – na tle zielonym u dołu tarczy. Herb nawiązuje do faktu, że Stężyca obecnie składa się z dwóch wsi tj. Stężycy Królewskiej, stąd litera „S” z koroną na czerwonym tle ( królewskiej purpurze ) oraz Stężycy Szlacheckiej przedstawionej jako litera „S” na zielonym tle (symbol dużej ilości lasów), rozdzielonymi rzeką Radunią, którą symbolizuje błękitny pasek pomiędzy polami tarczy.