Pierwiosnek lekarski

Pierwiosnek lekarski
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

wrzosowce

Rodzina

pierwiosnkowate

Rodzaj

pierwiosnek

Gatunek

pierwiosnek lekarski

Nazwa systematyczna
Primula veris L.
Synonimy
  • Primula officinalis (L.) Hill
Zasięg
Mapa zasięgu

Pierwiosnek lekarski, pierwiosnka lekarska (Primula veris L.) – gatunek rośliny należący do rodziny pierwiosnkowatych. Występuje w całej Eurazji z wyjątkiem dalekiej północy[3]. W Polsce częsty na niżu i w niższych położeniach górskich.

Morfologia

Kwiaty
Pokrój
Owoce i nasiona
Liście
Pomarszczone, podługowatojajowate, ściągnięte w ogonek, spodem omszone.
Łodyga
Głąbik kwiatowy wysokości do 40 cm.
Kwiaty
Zebrane w wielokwiatowy baldaszek na szczycie głąbika. Kwiat o dzwonkowatym, bladozielonym kielichu i ostro zakończonych działkach. Korona złocistożółtego koloru z osklepkami i 5 pomarańczowymi plamkami w gardzieli. Ma średnicę do 2 cm i nieco wycięte na szczycie płatki.
Owoce
Torebka krótsza od kielicha.

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Siedlisko: świetliste lasy (szczególnie nadrzeczne łęgi), pastwiska, zarośla, wzgórza. Kwitnie wczesną wiosną, od marca do maja. W kwiatach występuje heterostylia, która utrudnia samozapylenie. Pręciki i słupek dojrzewają równocześnie, kwiaty zapylane są przez motyle (entomogamia).

Ochrona

Roślina objęta była częściową ochroną gatunkową w Polsce na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin[4]. Od 2014 roku nie podlega ochronie.

Zastosowanie

  • Roślina ozdobna uprawiana w ogródkach, często jako mieszaniec z innymi gatunkami.
  • Roślina lecznicza:
    • Surowiec zielarski: cała roślina.
    • Zbiór i suszenie: zbiera się w kwietniu i maju, suszy w temperaturze do 35 stopni.
    • Działanie: ze względu na dużą ilość saponin napary i odwary z pierwiosnka pomagają przy leczeniu przeziębień, zapalenia gardła i krtani, grypy, zapalenia oskrzeli. Pomaga w leczeniu gruźlicy i pylicy płuc jako doskonały środek wykrztuśny. Kurację pierwiosnkiem zaleca się palaczom i osobom cierpiącym na reumatyzm. Okłady z odwaru zmniejszają obrzęki i bóle, przyśpieszają gojenie ran pooperacyjnych.
      • Medycyna ludowa od wieków leczy odwarem z pierwiosnka migreny, bezsenność, napięcia nerwowe, dolegliwości miesiączkowe i okresu przekwitania. Wino z tego ziela zaleca się jako środek regulujący krążenie krwi.
      • Pierwiosnek ma właściwości moczopędne, toteż jest stosowany do kuracji oczyszczających i odtruwających organizm.
      • Napar z kwiatów dla dzieci: łyżkę suszu zalać szklanką wrzątku, przykryć, po kwadransie przecedzić i podzielić na trzy porcje. Podawać w ciągu dnia, po jedzeniu, jako środek wykrztuśny, lekko uspokajający, łagodnie nasenny lub na wzmocnienie.
      • Odwar z korzeni i łodyg dla dorosłych: pół łyżki zmielonego suszu zalać szklanką wody, gotować przez 5 minut. Po przecedzeniu popijać po łyżce co 2-3 godziny we wszystkich opisanych wyżej przypadkach.
    • Przeciwwskazania: skłonność do alergii i choroby przewodu pokarmowego jak choroba wrzodowa czy ostry nieżyt żołądka.
  • Sztuka kulinarna: młode liście, bogate w witaminę C dodaje się do sałatek lub doprawia się nimi zupy. Młode kwiaty i pędy prymulki, surowe bądź gotowane, wymieszane z zieloną sałatą i cykorią są jedną z ulubionych potraw w Rosji i Wielkiej Brytanii.

Zmienność

Roślina bardzo zmienna, o wielu formach różniących się siedliskowo i geograficznie.

  • Primula veris subsp. canescens – kserotermiczny, występuje na zachodzie i południu. Liście pod spodem pokryte gęstym kutnerem o włoskach ponad 0,5 mm, często rozgałęziających się. Nasada liścia stopniowo zbiegająca w oskrzydlony ogonek. Gatunek charakterystyczny dla rzędu Quercetalia pubescenti-petraeae[5].
  • Primula veris L. subsp. macrocalyx (Bunge) Lüdi– liście na spodniej stronie nagie lub słabo owłosione pojedynczymi włoskami długości 0,3-0,5 mm. Blaszka stopniowo zwężająca się w ogonek. Synonimy: Primula macrocalyx Bunge, Primula uralensis Fisch. ex Rchb[3]
  • Primula veris L. subsp. suaveolens (Bertol.) Gutermann & Ehrend. Synonimy: Primula columnae Ten., Primula suaveolens Bertol[3].
  • Primula veris L. subsp. veris– liście na spodniej stronie nagie lub słabo owłosione pojedynczymi włoskami długości 015-0,3 mm. blaszka nagle przechodząca w ogonek.

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-12] (ang.).
  3. a b c Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-08-15].
  4. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin (Dz.U. z 2012 r. poz. 0)
  5. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  6. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

Media użyte na tej stronie

Primula veris flowers - Keila.jpg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 4.0
Commoc cowslip flowers (Ø 12 mm) in close-up view
Occurrence of Primula veris.jpg
Autor: , Licencja: CC BY 2.0
Northern Hemisphere of Earth (Lambert Azimuthal projection) + occurrence of Primula veris and it's subspecies.
Primula veris 001.JPG
Autor: H. Zell, Licencja: CC BY-SA 3.0
Primula veris, Primulaceae, Cowslip, habitus. Botanical Garden KIT, Karlsruhe, Germany.