Pierwomrówka łagodna

Pierwomrówka łagodna
Formica fusca[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
(c) The photographer and www.AntWeb.org, CC BY 4.0

Robotnica pierwomrówki łagodnej
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

sześcionogi

Gromada

owady

Rząd

błonkoskrzydłe

Podrząd

trzonkówki

Infrarząd

żądłówki

Nadrodzina

osy

Rodzina

mrówkowate

Podrodzina

Formicinae

Plemię

Formicini

Rodzaj

Formica

Gatunek

pierwomrówka łagodna

Pierwomrówka łagodna (Formica fusca) – gatunek mrówki z podrodziny Formicinae o zasięgu palearktycznym, pospolicie występujący w Europie.

Występowanie

Zasięg występowania obejmuje obszar Palearktyki, od Portugalii na zachodzie, do Japonii na wschodzie i od Włoch na południu, do Półwyspu Fennoskandzkiego na północy. Pierwomrówka łagodna gniazduje z reguły w próchniejących pniach, pod kamieniami na obszarach zrębu, oraz wzdłuż granic lasów i żywopłotów.

Pierwomrówki łagodne żywią się małymi owadami, spadzią mszyc i nektarem roślin. Uskrzydlone formy wykluwają się na przełomie czerwca i lipca, a rójka odbywa się na przełomie lipca i sierpnia.

U robotnic odkryto bardzo wysoką odporność na niektóre patogeny[2] i uważa się, że może to być spowodowane wykorzystywaniem antybakteryjnych własności kwasu mrówkowego F.fusca, oprócz używania przez nie gruczołu metapleuralnego.

W ostatnich badaniach zaobserwowano oznaki nepotyzmu u F. fusca[3] co kontrastuje z wcześniejszymi badaniami z innymi gatunkami mrówek[4]; ta konkluzja została jednakże podważona – zaobserwowana zależność mogła wynikać z różnic między żywotnością jaj[5].

Podgatunki

U Pierwomrówki łagodnej wyodrębniono 6 podgatunków:

  • Formica fusca alpicola Gredler, 1858
  • Formica fusca fusca Linnaeus, 1758
  • Formica fusca fuscolemani Samsinak, 1951
  • Formica fusca hyrcana Arnol'di, 1968
  • Formica fusca maura Santschi, 1929
  • Formica fusca tombeuri Bondroit, 1917

Zobacz też

Przypisy

  1. Formica fusca, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. Peter Graystock, Hughes, William O. H.. Disease resistance in a weaver ant, Polyrhachis dives, and the role of antibiotic-producing glands. „Behavioral Ecology and Sociobiology”, 2011. DOI: 10.1007/s00265-011-1242-y. 
  3. Hannonen, M. and Sundström, L. (2003) Worker nepotism among polygynous ants. Nature, 421:910.
  4. Snyder, L. (1993) Non-random behavioural interactions among genetic subgroups in a polygynous ant. Animal Behavior, 46:431-439.
  5. Fournier, D., Aron, S. & Keller, L. (2004) Significant reproductive skew in the facultatively polygynous ant Pheidole pallidula. Molecular Ecology, 13:203-210.

Bibliografia

  • Collingwood C. A. (1979) The Formicidae (Hymenoptera) of Fennoscandia and Denmark. Fauna Entomologica Scandinavica, Vol. 8, Scandinavian Science Press, Klampenborg, Denmark.
  • Wojciech Czechowski, Alexander Radchenko & Wiestawa Czechowska: The Ants (Hymenoptera, Formicidae) of Poland. Warsaw: Museum and Institute of Zoology, Polska Akademia Nauk, 2002. ISBN 83-85192-98-0.

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Fusca feeding.jpg
Autor: Sedeer El-Showk, Licencja: CC BY-SA 2.5
Formica fusca feeding
Formica fusca tending aphids.jpg
Autor: Obsidian Soul, Licencja: CC0
Formica fusca, locally known as Solom (or Sulum), farming aphids. (Philippines)
Lasius niger attacking formica fusca.JPG
Autor: Garinger, Licencja: CC BY-SA 2.5
Formica sp attacking a much larger Formica sp