Pierwsza Linia

Pierwsza Linia (wł. Prima Linea, PL) – włoska organizacja terrorystyczna.

Historia

Utworzona w 1976 roku. Działała głównie w miastach przemysłowych na północy Włoch. Została niemal całkowicie rozbita po fali aresztowań z 1980 roku. Wielu zatrzymanych członków PL podjęło się współpracy z organami ścigania co doprowadziło do dalszych aresztowań. PL rozwiązała się w czerwcu 1983 roku[1]. Niedobitki formacji utworzyły Komunistyczną Organizację Wyzwolenia Proletariatu[2].

Rywalizowała z Czerwonymi Brygadami. Publicznie potępiła porwanie Alda Moro przez Czerwone Brygady[1].

Liderami organizacji byli Marco Donat-Cattin, Michele Viscardi, Susanna Ronconi, Sergio Segio i Barbara Azzaroni[1][3].

Najważniejsze ataki przeprowadzone przez grupę

  • 29 kwietnia 1976 roku dwóch członków grupy zabiło w Mediolanie prawnika prawicowej partii Włoski Ruch Socjalny[1].
  • w maju 1977 roku podpaliła magazyny Siemensa w Mediolanie (robotnikom groziły zwolnienia w związku z groźbą ograniczenia produkcji)[3].
  • 11 października 1978 roku czteroosobowe komando PL zabiło profesora kryminologii w Neapolu[1].
  • 11 grudnia 1979 roku dziesięciu członków grupy zaatakowało Instytut Zarządzania Biznesem w Turynie. Napastnicy strzelali w nogi wykładowców i studentów. 10 osób zostało rannych[1].
  • 21 stycznia 1982 roku siedmiu członków grupy zabiło dwóch policjantów. Jeden z terrorystów zginął w wymianie ognia[1].

Liczebność

Liczebność PL według lat:[1]

  • 1976: 20 bojowników i 1500-2000 współpracowników
  • 1979: 2500
  • 1983: 100

Wsparcie zagraniczne

Członkowie grupy zakupili broń od Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny i Libii[1].

Niektórzy terroryści ukrywali się we Francji[4]. Tam współpracowali z Akcją Bezpośrednią[1].

Grupa terrorystów przeszła szkolenie u boku członków baskijskiego ETA[1].

Ideologia

Pod względem ideologicznym zajmowała pozycje rewolucyjno-komunistyczne i antyfaszystowskie. Celem PL była budowa dyktatury proletariatu i obalenie kapitalizmu[1]. Reprezentowała nurt tzw. „zbrojnego reformizmu” (wymuszanie cząstkowych reform przy pomocy terroryzmu).[3].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l Prima Linea (ang.). web.stanford.edu. [dostęp 2017-09-09].
  2. ↑ Terroryzm w Europie Zachodniej s. 181
  3. ↑ a b c Tomasiewicz 2000 ↓, s. 123.
  4. ↑ Koniec doktryny Mitteranda. Członkowie Czerwonych Brygad zatrzymani we Francji, Portal informacyjny STRAJK, 30 kwietnia 2021 [dostęp 2021-05-02] (pol.).

Bibliografia

  • Victor Grotowicz: Terroryzm w Europie Zachodniej. Wrocław-Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 978-83-01-13114-2.
  • Jarosław Tomasiewicz: Terroryzm na tle przemocy politycznej (Zarys encyklopedyczny). Katowice, 2000. ISBN 83-907096-2-7.