Pierwszy rząd Romana Prodiego

Pierwszy rząd Romana Prodiegorząd Republiki Włoskiej funkcjonujący od 17 maja 1996 do 21 października 1998.

Gabinet został ukonstytuowany po zwycięstwie centrolewicowej (skupiającej głównie postkomunistów, lewicowych chadeków i liberałów) koalicji Drzewo Oliwne w przedterminowych wyborach parlamentarnych do Izby Deputowanych i Senatu XIII kadencji.

W skład rządu (poza wysuniętym przez Ulivo bezpartyjnym premierem) wchodziło 17 ministrów resortowych (jeden w randze wicepremiera) i początkowo 3, a następnie 4 ministrów bez teki.

Najwięcej ministrów rekomendowała postkomunistyczna Demokratyczna Partia Lewicy (PSD), przekształcona w 1998 w partię Demokraci Lewicy (DS). Swoich przedstawicieli do rządu wprowadziły też Włoska Partia Ludowa (PPI), Odnowienie Włoskie (RI), Federacja Zielonych (Verdi), Sinistra Repubblicana (SR), Unia Demokratyczna (UD), na bazie której w 1998 powstała partia Demokraci. Koalicję wspierały także liczne mniejsze ugrupowania, których działacze objęli stanowiska podsekretarzy stanu.

W parlamencie rząd korzystał ponadto z głosów Odrodzenia Komunistycznego. Wycofanie się jesienią 1998 RC z popierania gabinetu doprowadziło do utraty większości parlamentarnej, a w konsekwencji dymisji Romana Prodiego i utworzeniu nowego rządu z pierwszym w powojennej historii Włoch postkomunistą na czele.

Skład rządu

funkcjaministerpartiaokres urzędowania
oddo
premierRomano Prodibezpartyjny17 maja 199621 października 1998
wicepremier, minister kulturyWalter VeltroniPDS17 maja 199621 października 1998
minister spraw zagranicznychLamberto DiniRI17 maja 199621 października 1998
minister spraw wewnętrznychGiorgio NapolitanoPDS17 maja 199621 października 1998
minister sprawiedliwościGiovanni Maria Flickbezpartyjny17 maja 199621 października 1998
minister skarbu, budżetu i planowania gospodarczego[1]Carlo Azeglio Ciampibezpartyjny17 maja 199621 października 1998
minister finansówVincenzo ViscoPDS17 maja 199621 października 1998
minister obronyBeniamino AndreattaPPI17 maja 199621 października 1998
minister edukacji, szkolnictwa wyższego, nauki i technologiiLuigi BerlinguerPDS17 maja 199621 października 1998
minister robót publicznychAntonio Di Pietrobezpartyjny17 maja 199620 listopada 1996
Paolo Costabezpartyjny20 listopada 199621 października 1998
minister polityki rolnej[2]Michele PintoPPI17 maja 199621 października 1998
minister transportuClaudio BurlandoPDS17 maja 199621 października 1998
minister poczty i telekomunikacjiAntonio MaccanicoUD17 maja 199621 października 1998
minister przemysłu, handlu i turystykiPier Luigi BersaniPDS17 maja 199621 października 1998
minister pracy i ochrony socjalnejTiziano TreuRI17 maja 199621 października 1998
minister handlu zagranicznegoAugusto FantozziRI17 maja 199621 października 1998
minister zdrowiaRosy BindiPPI17 maja 199621 października 1998
minister środowiskaEdo RonchiVerdi17 maja 199621 października 1998
minister ds. administracji publicznej i stosunków regionalnychFranco BassaniniPDS17 maja 199621 października 1998
minister ds. równouprawnieniaAnna FinocchiaroPDS17 maja 199621 października 1998
minister ds. kontaktów z parlamentemGiorgio BogiSR14 marca 199721 października 1998
minister ds. solidarności społecznejLivia TurcoPDS17 maja 199621 października 1998

Przypisy

  1. Do 31 grudnia 1997 dwa odrębne ministerstwa.
  2. Do 5 czerwca 1997 minister zasobów rolnych, żywnościowych i leśnych.

Bibliografia