Pieter Claesz
Autoportret Pietera Claesza na obrazie Vanitas – Martwa natura z autoportretem | |
Data i miejsce urodzenia | około 1597 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Pieter Claesz (ur. około 1597 w Berchem (Antwerpia), pochowany 1 stycznia 1661 w Haarlemie) – holenderski malarz barokowy.
W 1617 osiadł w Haarlemie i pozostał tu do końca życia. Na obrazach podpisywał się jako P.C. Malował martwe natury ukazujące zjawisko przemijania tak zwane vanitas – obrazy utrzymane w ciemnych kolorach, mało kontrastowe z subtelną grą świateł. W późniejszym okresie, zwłaszcza po 1640 stosował żywszą i cieplejszą kolorystykę. Jego największym konkurentem, również malującym martwe natury o podobnej tematyce był, Willem Claesz Heda. Uczniem i współpracownikiem Claesza był Roelof Koets.
Nazwisko Claesz powstało od imienia Claes oraz skrótu słowa zoon (syn). Tak więc jego właściwe nazwisko nie jest znane. Historycy sztuki zwracają uwagę, że Willem Heda miał ojca tego samego imienia, obaj mieszkali w tej samej okolicy, obaj też malowali obrazy o podobnej tematyce i stylu.
Pieter Claesz był ojcem malarza znanego jako Nicolaes Berchem.
Galeria
Bibliografia
- Robert Genaille [red.]: Słownik malarstwa holenderskiego i flamandzkiego. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1975, s. 47-48.
Linki zewnętrzne
- Pieter Claesz w Artcyclopedia.com. [dostęp 2009-08-01]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Vanitas stilleven. Op een tafel staan een gipsen beeld van de Doornuittrekker of Spinario, schedel met botten, roemer, horloge, boeken en paperassen, een gedoofde olielamp en een schilderspalet met penselen. Op de vloer muziekinstrumenten: luit, viool en een soort fluit. Links een harnas en een helm en een openstaande kunstboek met een tekening van een naakte vrouw.
Auf der Tischplatte eines schräg ins Bild ragenden Holztisches vor dunklem Hintergrund liegen verschiedene Gegenstände. In der Spiegelung in der Glaskugel wird der Raum des Malers gezeigt, in dem dieser vor seiner Staffelei sitzt. In der Mitte des Bildes, liegt eine wegen der der doppelten Randeinlage flämische Geige mit Steckfroschbogen auf einem Bücherstapel. Rechts davon ist ein Totenschädel und ein umgestürzter Römer mit Noppenschaft, daneben eine aufgebrochene Walnuß. Hinter dem Musikinstrument steht eine Öllampe, vorne links liegt eine Uhr mit Schlagwerk. Darum ist ein Tintengefäß, eine Schreibfeder und ein Lederetui gruppiert. Der Schlüssel der Uhr und die Schreibutensilien überragen die Tischkante.